شهروند| چندماهی از اظهارنظر عجیب کمال تبریزی درباره حامد بهداد و مقایسهاش با آنتونی کوئین میگذرد و اینبار او خود درباره نحوه بازیگری و موجی که در این حوزه به راه انداخته است، حرفهای جالبی زده است. حامد بهداد در گفتوگو با مجله فیلم مدعی شده است که هیاهو و جسارتی که امروز در بازیگری هست را او ایجاد کرده است. این بازیگری که سال گذشته برای بازی در فیلم «قصر شیرین» نامزد نقش اول جشنواره فیلم فجر شد، معتقد است که غلط یا درست، پیکره یک منطقه نامرئی را از سکون بیرون آورده و به آن حرکت داده است: «خیلی از بازیگرهای نسل جدید و همنسل خودم از من تأثیر میگیرند. درطول سالهایی که در سینما فعالیت کردم، با بیمهریهای زیادی مواجه شدم. من در کارنامه هنریام کارهای خیلی خوبی دارم که متاسفانه هیچیک از آنها در جشنوارهها دیده نشدند اما از سوی جامعه و مردم، با اقبال مواجه شدند.» او آنچنان که خود نیز گفته است، دیگر آن آدم 15سال قبل نیست و دیگر شور و شوق سالهای قبل را ندارد: «من به پختگی و بلوغ رسیدهام. احساس میکنم سوختم را دوبرابر مصرف میکردم. من به کنترل اعتقادی ندارم، کنترل مال قدرت و اهریمن است. احساس، کنترل نمیفهمد. در بازیگری کسانی هستند که اگزجره بازی میکنند، خودشیفتگی دارند و بر احساس خودشان مدیریتی ندارند؛ آنها هم یک شیوهای در بازیگری دارند. در بازیگری غلط و درست نداریم، شیوهها شبیه یک چرخش در بازیگری است. من از همان ابتدا نیامده بودم که بروم، میخواستم که در سینما جاودانه بمانم. «بوتیک» و «آخربازی» نقطه شروع بازیگری من است. «این زن حرف نمیزند» سند شیوه بازیگریام است.» بهداد در ادامه از کارکردن با کارگردانان صاحب سبکی که با آنان کار کرده، حرف زده است: «همکاری با فیلمسازهای صاحب سبک مثل دانشگاه میماند. در فیلم آقای کیارستمی بدون تمرین باید در جهانی ورود میکردم که آن را اصلا نمیشناختم. باید نقشی را بازی میکردم که هویت آن برایم ناشناخته بود. در فیلم «چای تلخ» آقای تقوایی، تمرینهای بشدت سختی باید انجام میدادم که بیشباهت به تمرینها و تنبیههای بدنی در پادگان سربازی نبود؛ بازیگر باید مو به مو مشخصات نقش را اجرا میکرد و تبدیل میشد به آن چیزی که آقای تقوایی میخواست. نسل من آخرین نسلی است که قبل از ظهور اینستاگرام، سوپراستار و استار شده است. ما روی صفحات و جلد مجلهها و روی پردههای سینما درست به سان همه سالهای تاریخ سینما تبدیل به بازیگر شدیم.»