بهنوش طباطبایی: «من از آغاز فعالیتهایم و از همان 17-18 سال پیش پیشنهاد تبلیغاتی داشتم و در یک دورهای هم داشتم به این حوزه ورود میکردم و اتفاقا پیشنهادی که داشتم هم از سوی یک برند پوشاک بود (سال 82) اما آن زمان کلا تبلیغات برای بازیگرها ممنوع شد. بعد از آن این مسیر فقط برای آقایان بازیگر باز شد و جدیدا هم برای خانمها. فکر میکنم من اولین خانم بازیگری باشم که در این سطح تبلیغات محیطی به عنوان مدل فعالیت کردهام.»
علیرضا جهانبخش: «کایل واکر در جریان بازی بد و بیراه میگفت و فحاشی میکرد؛ از دستم شکار بود و میگفت خیلی دوست دارد اطراف او بمانم! نمیدانم میخواست جبران کند یا نه؛ به بچهها گفتم اگر نیمه دوم در بازی میماند، کاری میکردم تا اخراج شود چون عصبی شده بود؛ او فحاشی میکرد ولی من میخندیدم و به همین خاطر عصبیتر میشد؛ به نظرم اگر در نیمه دوم میماند، کارت زرد دوم را میگرفت و اخراج میشد. آن حرکت(ضربه سر واکر) را در بازی متوجه نشدم، اما همتیمیها یا کسانی که در بیرون از مسابقه دیدم، گفتند چرا خودت را زمین نینداختی یا اگر واکنش نشان میدادی، واکر اخراج میشد ولی واقعا چون ضربهای به من نخورد، نخواستم تمارض انجام دهم.»
هدیه بازوند: «با این تعبیر که فضای «نون.خ» مردانه است، مخالفم و به نظر من سریال به دو وجه تقسیم میشود، فضای مردانه و فضای خانوادگی که هر کدام با وجود تفاوتهای زیادی که با هم دارند، به نوبه خود خاص و تماشایی هستند و آقای آقاخانی به این دو وجه کاملا به یک اندازه اهمیت میداد و اصراری به مردانه نشاندادن ماهیت سریال نداشت.»
آتیلا حجازی: «هجمههایی که ازسال 86 برای پدرم ایجاد کردند، شامل همه هواداران نبود، اما یکسری از تماشاگران علیه مرحوم پورحیدری، پرویز مظلومی و دیگر مربیان شعار دادند. چرا هر کسی به استقلال میآید، فحش میخورد؟ این چه رسمی است؟ مگر نمیگوییم استقلال باشگاه بزرگی در ایران است و شخصیتهای بزرگی طرفدار این تیم هستند؟ پس این رفتارها چه معنایی دارد؟ استقلال هوادار لات و بیشخصیت نمیخواهد که با یک شکست فحاشی کند. استقلال صدسال دیگر این هوادار را نمیخواهد. آقایان! از اطراف تیم دور شوید.»