شهروند| «مسکن امید» در این روزهای نخست سال روی بیلبوردهای تهران خودنمایی میکند و دیروز خبری آمد که نخستین طرح مسکن امید در تهران با نام پروژه بهاران با حضور رئیس جمهوری به بهرهبرداری رسیده است. پروژهای که شامل ۳۲۴ واحد مسکونی و ۶۳ واحد تجاری در ۹ بلوک بود و در مجاورت بافت فرسوده منطقه ۱۸ شهر تهران قرار دارد. دولت اعلام کرده است که قرار است این خانهها را در بافت فرسوده و با معماری ایرانی بسازد و البته با نرخ ارزانتر به مردم عرضه کند، اما برخی از کارشناسان آن را با پروژه مسکن مهر مقایسه میکنند و از حالا آن را شکست خورده میدانند.
مسکن مهر و مسکن امید چه تفاوتی دارند؟
از اواسط سال گذشته بود که حرف و حدیثها درباره پروژه «مسکن امید» مطرح شد و دیروز پروژه بهاران شرقی بهعنوان نخستین پروژه مسکن امید شهر تهران افتتاح شد. اگرچه به نظر میرسد که با توجه به ورود بخش خصوصی به این پروژه سرنوشت آن مثل مسکن مهر نشود، اما با این حال کارشناسان حوزه مسکن هم چندان خوشبین به این پروژه نیستند.
کاوه حاجی علی اکبری، رئیس سازمان نوسازی با اشاره به تفاوتهای مسکن امید با مسکن مهر میگوید: «بین مسکن امید و مسکن مهر تفاوتهای بسیاری وجود دارد، یکی از تفاوتها این است که مسکن امید در محدوده شهری است، ولی مسکن مهر بیرون از محدوده شهری واقع شده. پروژههای مسکن مهر بیشتر با مدل پیمانکاری ساخته میشوند، ولی پروژههای مسکن امید با مشارکت در ساخت تهیه شدهاند. همینطور پروژههای مسکن مهر با هدف به حداقل رساندن قیمت با نازلترین کیفیت ساخته میشود، در صورتی که در پروژه بهاران شرقی کیفیتی از مصالح و اجرا مورد استفاده قرار گرفته که یک سر و گردن از میانگین منطقه هم بالاتر است.از نظر زیرساخت هم فرق بین مسکن مهر و امید این است که زیرساختهای مسکن امید آماده است، در صورتی که در مسکن مهر اول باید آب و برق و... و همچنین خدمات تأمین میشد که در پروژه بهاران شرقی این گونه نیست.»
خانه امید روی بافت فرسوده
خانههایی که قرار است در پروژه مسکن امید ساخته شوند به افرادی تعلق میگیرد که در خانههای فرسوده ساکن هستند.به عنوان مثال اگر فردی خانهای 100 متری در بافت فرسوده دارد، در نخستین اقدام خانه خود را به دولت واگذار میکند و در مقابل یک وام ودیعه مسکن میگیرد تا برای مدتی که قرار است خانه و محلهاش نوسازی شود در مسکن دیگری زندگی کند.در واقع در این پروژه قرار است دولت مجموعه خانههای یک محله را در اختیار یک سرمایهگذار قرار دهد که قرار است کارفرمای نوسازی این محلات باشد. توسعهگر متعهد است که دو برابر آن چه به او تحویل داده شده، منزل مسکونی بسازد. البته این منزل باید کیفیتهایی مثل مقاومت در برابر زلزله حداقل ۷ ریشتری را داشته باشد و باید خانه به مساحت ۲۰درصد بزرگتر از خانه فرسوده هر فرد را به او تحویل دهد و پول اضافه نگیرد. در این میان دولت و شهرداریها هم موظف شدهاند بر روند احیای محلات و کیفیت معماری و البته ساخت یا بهبود زیرساختها مثل شبکه آب و فاضلاب و خدمات شهری نظارت داشته باشند.
امید ویژه برای زوجهای جوان
یکی از طرحهایی که قرار است در پروژه مسکن امید اجرا شود، این است که دولت به دنبال اختصاص دادن بخشی از خانههای این پروژه به زوجین جوان خانه اولی است. یکی از مسئولان این پروژه دراینباره به «شهروند» میگوید: «دولت میخواهد به جز افرادی که ساکنان اولیه این محلات بودند، زوجین جوان خانه اولی را هم به این محلات سوق دهد تا شاید بتواند بافت شلوغ این محلات را نیز کمی خلوت کند و قشر جوان را نیز به این محلات تزریق کنند. برای همین هم هست که گفته اگر کسی از صندوق پسانداز مسکن یکم برای کسانی که برای نخستین بار میخواهند خانه بخرند، استفاده کند و وام بگیرد، اولا میزان سپرده او را ۶ برابر میکند و ثانیا سود وام او را درصد حساب میکند.در واقع اگر یک زن و شوهر، ۴۰میلیون تومان در این صندوق قرار دهند، ۲۴۰میلیون تومان هم وام با سود ۶درصد میگیرند و ضمنا اصل سپرده آنها هم تحویل میشود و به این ترتیب آنها نزدیک به ۲۸۰میلیون تومان پول دارند. تاکنون تعداد سپردهگذاران در این صندوق به بیش از ۳۶۲ هزار فقره رسیده است.»