|  حسین پورمهدی  |    داوطلب فعال حوزه کودکان  |

عشق خدمت داوطلبانه را نمی‌توان با هیچ چیزی در دنیا تعویض کرد. کسانی که به‌طور داوطلبانه در عرصه‌های مختلف اجتماعی حاضر می‌شوند، هدفی دارند که خیلی‌وقت‌ها دیگر اعضای جامعه از آن بی‌اطلاعند. روز داوطلب، گرامیداشتی جهانی برای اکرام فعالان بی‌منتی است که برای رفاه و آسایش اعضای جامعه فعالیت می‌کنند. کسانی که با عشق به خدمت از روزهای زندگی خود کم می‌کنند و به روزهای زندگی عضوی دیگر در جامعه می‌افزایند.  فعالیت داوطلبانه و بدون دریافت اجر و پاداش، لذتی دارد که هیچ فعالیت دیگری نمی‌تواند آن را به انسان منتقل کند. شما چطور می‌توانید خنده‌ای که بر چهره یک کودک 5، 6 ساله ایجاد می‌شود را با چیز دیگری عوض کنید؟! این خنده می‌تواند ساعات مختلف زندگی یک انسان را با خوبی و خوشی بگذراند. ما انسان‌ها، همه ما می‌توانیم به زندگی خود رنگ زیبایی ببخشیم، رنگی که با آن تا پایان عمر به نیکی زندگی کنیم.
فعالیت داوطلبانه در حوزه کودکان از طرفداران خاصی برخوردار است، خیلی‌ها دوست دارند در این حوزه فعالیت کنند، اما متاسفانه فعالیت بسیاری از آنها مقطعی و زودگذر است و پس از مدت کوتاهی به باد فراموشی سپرده می‌شود. آنها دیگر نمی‌اندیشند که ممکن است مددجویانی که با آنها در ارتباط بوده‌اند به وجودشان عادت کرده باشند. مددجویانی که به دلیل سن پایین به مراتب وابستگی بیشتری به اطرافیان خود دارند.  فعال داوطلب حوزه کودکان باید در ابتدا با آسیب‌های مختلفی که کودکان با آن روبه‌رو هستند، آشنایی کامل داشته باشد تا بتواند با شناخت کافی در جهت توانمندسازی این قشر قدم بردارند. مددجویان حوزه کودکان باید با شناخت و آگاهی لازم وارد قضیه کار با مددجو شوند. درست است که این کار (کار داوطلبی) عشق می‌خواهد و باید با علاقه پیگیری شود اما مطالعه و داشتن آگاهی هم از ویژگی‌های دیگر یک مددکار یا داوطلب کار در حوزه کودکان است. من بارها در انجمن‌های مختلف فعال در حوزه کودکان با افرادی برخورد کرده‌ام که تنها دنبال ژست کار با کودک بوده‌اند و متاسفانه با آگاهی لازم جلو نمی‌رفتند. مطمئنا نتیجه‌ای که از این فعالیت‌ها به دست می‌آید، رضایت‌بخش نخواهد بود، به‌دلیل آن‌که فعالیت این افراد بدون علم و آگاهی انجام می‌شود و هیچ شناختی درباره مددجو و کودکان وجود ندارد. یکی دیگر از فعالیت‌های یک فعال حوزه کودک باید شناخت بر خانواده باشد. طبیعتا فرد مددکار با شناخت خانواده، به شناخت کودکان که یکی از اعضای این گروه کوچک اما مهم به‌حساب می‌آیند هم خواهد رسید. او باید ببیند که کودک چه کمبود‌ها و کاستی‌هایی در خانواده خود داشته و متناسب با این کمبود‌ها برنامه‌های حمایتی خود را تنظیم کند. فرد داوطلب برخلاف نظر عده‌ای در جامعه باید بر بسیاری از شاخه‌های علوم‌اجتماعی تسلط یا حداقل آشنایی لازم را داشته باشد.
آرزوی یک فرد داوطلب که سال‌های زیادی از زندگی خود را در راه توانمندسازی کودکان گذرانده روزی است که هیچ کودکی به‌دلایل مختلف دچار آسیب‌های اجتماعی نشود و در خیابان زندگی نکند. آرزوی یک فرد داوطلب که سال‌های زیادی از زندگی خود را در راه فعالیت با کودکان گذرانده این است که گروه‌های بسیاری از مردم از ضرورت کار داوطلبانه و عشقی که در آن موج می‌زند، آگاه شوند. آرزوی یک فرد داوطلب که سال‌های زیادی از زندگی خود را در راه توانمندسازی کودکان گذرانده این است که نه‌تنها کودکان بلکه تمامی اعضای جامعه از شرایط مناسب برای زندگی برخوردار باشند. به امید آن روز.