شهروند| تصاویر معلمان فداکار، آنها که جانشان را در راه کارشان یعنی در راه معلمی از دست داده‌اند وارد کتاب‌های درسی می‌شود.
چند هفته پس از مرگ محسن خشخاشی، معلمی که در بروجرد به‌دلیل ضربات چاقوی یکی از دانش‌آموزان جانش را از دست داد، لیلا نیک‌روش سرپرست اداره کل نشر و توزیع مواد آموزشی وزارت آموزش و پرورش گفته است آموزش و پرورش قصد دارد تصاویر معلمان فداکار را وارد کتاب‌های درسی کند. به گفته او، جلساتی دراین‌باره با واحدهای هنری طراحی کتاب‌های درسی برگزار شده و درحال حاضر شناسایی برای معلمان فداکار آغاز شده است.
او به فارس گفت: ۲۰۰ عنوان از کتاب‌های درسی سال تحصیلی ۹۵-۹۴ به شرکت‌های چاپ، سفارش داده شده است و از تصاویر معلمان فداکار نیز در کتاب‌های درسی استفاده می‌شود.
اگرچه در هفته‌های اخیر مرگ محسن خشخاشی معلم فیزیک بروجردی، این شهر را در عزای عمومی برد و خبر این حادثه مدارس و آموزش و پرورش را در بهت و حیرت فرو برد اما قبل از او هم کم نبودند معلمانی که به شکل دیگری در حین خدمت مظلومانه جانشان را از دست داده بودند. کاظم صفرزاده، معلم لرستانی 28 مهر امسال زمانی که باران سیل‌آسا درخرم‌آباد می‌بارید یکی از دانش‌آموزان مرکز شبانه‌روزی عشایری امام جعفر صادق(ع) را که نیاز به دریافت خدمات درمانی داشت سوار خودرو کرد تا به بیمارستانی در مرکز استان برساند اما آنها هیچ گاه نرسیدند چرا که در منطقه شوراب، خودروی آنها گرفتار سیلاب شده و هر ۴ سرنشین پس از تن سپردن به امواج خروشان در شبی سرد و تاریک، بر اثر خفگی کشته شدند. جسد او بعد از دو هفته و در ۱۲ آبان‌ماه پیدا شد و طی مراسم باشکوهی به خاک سپرده شد.
حسن امیدزاده هم یکی دیگر از این معلمان است؛ معلم گیلانی و اهل شهرستان شفت که در یک حادثه آتش‌سوزی در مدرسه محل خدمتش، جان چند دانش‌آموز را نجات داد و خودش از ناحیه سر، صورت و گردن دچار سوختگی شدید شد. او ۲۸ تیر ۱۳۹۱، در سن ۵۸ سالگی (۱۵سال پس از واقعۀ آتش‌سوزی) و در اثر عوارض و عواقب ناشی از سوختگی، در بیمارستانی در شهرستان فومن درگذشت.
در اردیبهشت‌سال 89 هم خانم معلمی 24 ساله در مشهد برای نجات دختری که در رودخانه عمیق دره «آل» افتاده بود جانش را به خطر انداخت، دختر بچه را نجات داد اما خودش اسیر امواج خروشان رودخانه شد. اینها تنها روایت محدود و گزینشی از فداکاری معلمانی است که در راه معلمی حتی جانشان را فدا کرده‌اند و بسیاری از آنها هستند که ماجرای فداکاری‌هایشان در رسانه‌ها انعکاسی نداشته است.
از نگاه مهدی بهلولی، دبیر آموزش و پرورش و از فعالان صنفی معلمان، این‌که آموزش و پرورش تصمیم گرفته تصاویر معلمان فداکار را در کتاب‌های درسی وارد کند تصمیم با ارزشی است با این همه به گفته او اگر قرار است روایتی از زندگی معلمان هم وارد متون آموزشی کتاب‌های درسی شود بهتر است که این روایت بی‌طرفانه و روایت واقعی زندگی آنها باشد.
او در گفت وگو با «شهروند» از نگرانی و دغدغه معلمان برای آسیب دیدن جایگاه اجتماعی معلمان به‌عنوان الگو در جامعه خبر داد و گفت: جدا از مسائل معیشتی و صنفی که معلمان سال‌هاست آن را به‌عنوان بخشی از مشکلاتشان دنبال می‌کنند، اغلب آنها دغدغه از دست رفتن جایگاه معلمان در جامعه ایران به‌عنوان یکی از گروه‌های مرجع را دارند و اگر قرار است به زندگی آنها و فداکاری آنها در کتاب‌های درسی توجه شود باید اینطور نباشد که عده‌ای این معلمان را مصادره به مطلوب کنند بلکه باید واقعیت زندگی معلم را با همان اندیشه و نوع نگاهش به دانش‌آموزان منتقل کنند و آنچه در کتاب‌های درسی درباره آنها گفته می‌شود جنبه انسانی به خود بگیرد.
او با اشاره به حادثه اخیر مرگ معلم بروجردی از این‌که نوع نگاه‌ها به سمت معلمان منفی شده است، انتقاد کرد و گفت: تعدادی از رسانه‌ها وقتی با ما تماس می‌گرفتند نهایت تلاششان این بود که در سوالاتشان و جواب‌هایی که از ما می‌گیرند به سمتی بروند که نتیجه بگیرند معلم مقصر بوده است؛ این نشان می‌دهد حتی زمانی که معلم کشته می‌شود هم قضاوت‌ها در مورد معلمان واقع‌بینانه نیست و آن‌قدر بدبینانه است که حتی اصل ماجرا هم توسط عده‌ای تحریف می‌شود.
بهلولی ادامه داد: ما نمی‌گوییم در آموزش و پرورش ایران، معلمان خشن نداریم یا معلمانی که در کارشان درست عمل نمی‌کنند، این معلمان هم هستند به دلیل این‌که مشکلات زیرساختی وجود دارد اما موضوعی که وجود دارد، این است که در ایران معلم و کارهایش و زحماتش نادیده گرفته شده و جایگاه معلمی زیر سوال رفته است. در چنین شرایطی است که اگر معلمی دانش‌آموز را کتک بزند تلویزیون پوشش می‌دهد اما اگر دانش‌آموزی معلمی را کتک بزند هیچ‌کس خبردار نمی‌شود درحالی‌که بسیاری از معلمان و درواقع اکثریت آنها پایبند به مسائل اخلاقی و انسانی هستند و نباید اجازه بدهیم جایگاه آنها در زندگی اجتماعی و شأن آنها به‌عنوان یکی از گروه‌های اصلی و مرجع در انتقال ارزش‌ها و فرهنگ و آموزش نادیده گرفته شده یا مخدوش شود.