|  حسین احمدی نیاز  |   وکیل کودکان شین‌آباد   |

امروز دومین سالگرد تراژدی آتش‌سوزی مدرسه انقلاب اسلامی  شین‌آباد است. در این 2سال کودکان مصدوم  دانش‌آموز شین‌آباد درد و رنج فراوانی کشیده‌اند. بعضی از آنان بین پنجاه تا صدبار زیر تیغ جراحی رفته‌اند. درد سوختگی، مرارت‌های زیادی دارد. اما بشردوستی ایرانیان و همراهی جمع زیادی از بزرگان  این کشور مهربان، مرهمی بود بر درد سوختگی آنان. به نحوی که در اولین ساعات حادثه خیلی از شهروندان از تهران تا مناطق دیگر اعلام آمادگی کردند تا برای کمک به این کودکان همگام شوند. از سوی دیگر دولت تدبیر پس از شکل‌گیری اقداماتی برای احقاق حقوق آنان انجام داد. اما تا چندماه پیش که دفتر دکتر نوبخت تصدی و نظارت بر روند احقاق حقوق اینان را برعهده داشت اقدام خاصی صورت نگرفته بود. با وارد شدن دفتر دکتر نوبخت به موضوع کودکان شین‌آباد، تحولی اساسی شکل گرفت. از پرداخت دیه کامل آنان تا روند تحصیل و درمان کامل آنان به صورت رایگان در بیمارستان حضرت فاطمه (س)  تهران تا اقداماتی دیگر. اما آنچه مهم بود مقوله بشردوستانه قضیه بود. شوالیه آواز ایران اقدام به برگزاری کنسرتی خاص برای آنان کرد. مطبوعات، عالی همراه شدند. بسیاری از خیران از تهران و مناطق دیگر ایران عازم شین‌آباد شدند. موجی از بشردوستی به‌راه افتاد. در این راه بشر بودن ملاک عمل بوده است. همچنانکه ماده دوم اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصل نوزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی بیان می‌دارد. به‌نحوی که بشر دوستی ایرانیان در این قضیه ارزشمند بود. نژاد، زبان، مذهب، جنسیت و مانند اینها مطرح نبود. بلکه بشردوستی ملاک عمل بود. ایران سرزمین مهر و آشتی بوده است. ایران خاستگاه زیبایی انسانی بوده است و در این 2‌سال این موضوع به خوبی نمایان بوده است. سازمان‌های مردم‌نهاد و نهادهای دولتی باید تلاش دوچندانی برای تقویت این روحیه ارجمند را انجام دهند. واقعیت مسأله این است که  جامعه ما نیازمند همدلی، همراهی و همبستگی تمامی ایرانیان است و اینها سرمایه‌های اجتماعی ما محسوب می‌شوند که باید حفاظت و پاسداشت شوند.