شهروند| کیروش هر قدر در خط دفاع تیمملی تغییر ایجاد کند، به مرتضی پورعلیگنجی دست نمیزند؛ او مرد اول دفاع میانی تیمملی است و بدون اینکه توجه داشته باشد چه کسی کنارش بازی میکند، سعی دارد کارش را جلو ببرد. پورعلیگنجی در گفتوگو با خبرنگار «شهروند» قبل از بازی با عراق صحبتهایی را انجام داد که ماحصل آن را در ادامه میخوانید:
تیمملی دو بازی اول خود را بدون دریافت حتی یک گل از حریفان پشت سر گذاشت.
راستش را بخواهید شما وقتی با کیروش کار کنید، به خوبی برایتان جا میافتد که آمار خیلی موضوع مهمی نیست. در تیمی که کیروش مربیاش است، شما اول باید به موفقیت برسید. برای رسیدن به موفقیت هم باید برنده شوید. آمار و ارقام در اولویتهای آخر است. مهم این بود که در دو بازی اول سه امتیاز را بگیریم و خوب بازی کنیم. شما وقتی هدفتان را درست ترسیم کنید آن وقت قدمهای مناسب به سمت آن را هم برمیدارید. از اینکه گل هم نخوردیم، طبیعتا خوشحالیم.
البته یمن و ویتنام هم حریفان قدرتمندی نبودند که خط دفاعی ما را به دردسر بیندازند.
این چه حرفی است. ما در جامجهانی مقابل بزرگترین تیمهای جهان بازی کردیم. درست است که آنها از همه نظر بهتر از ما بودند، ولی فوقالعاده جلوی هر سه تیم اسپانیا، پرتغال و مراکش بازی کردیم و تا لحظه آخر شانس صعود داشتیم و با بدشانسی این اتفاق رخ نداد. در فوتبال و این سطح از رقابتها تیم ضعیف و قوی معنا ندارد. با بالاترین قدرت باید به مصاف حریفان بروید. همین ویتنام هم تیم خوبی بود و نزدیک بود دروازه ما را باز کند. حریف دستوپا بستهای نبودند، ولی خب قطعا این را هم قبول دارم که در بازی با عراق و مسابقات مرحله حذفی باید تمرکز بیشتری داشته باشیم.
عراق را هم میبریم؟
آنها تیم خیلی خوبی دارند. نباید این تیم را دستکم بگیریم. با توجه به جدول، شرایط ما خیلی بهتر از حریف است، اما یک لحظه هم نباید تمرکز خود را از دست بدهیم. این نکتهای است که تمام مربیان هم روی آن تاکید دارند و خط قرمز آنها اطمینان بازیکنان درباره برنده بودن در یک مسابقه قبل از شروع بازی است. تا لحظهای که داور سوت پایان بازی را به صدا درنیاورده شما باید با تمرکز وظایفی را که مربیان به شما محول کردهاند، انجام بدهید. هیچ تعارفی هم در کار نیست و اگر خوب کار نکنید با کیروش روبهرو خواهید شد.
درباره مشکلات و حاشیههای اطراف تیمملی که باعث ایجاد چنددستگی شده است، نظری نداری؟ هرچه به مسابقات مهمتر نزدیک میشویم، اتحاد و اهمیت بازیها برای مردم بیشتر میشود.
به نظر من بحث تیمملی از بقیه چیزها جدا و مهمترین است. تیمملی منتخبی از بازیکنان باشگاههای مختلف است که در دل این جامعه رشد کردهاند و به نوعی سرباز مردم به حساب میآیند. وقتی بحث از تیمملی است، یعنی پای ایران عزیز ما وسط است، پس بقیه مباحث حاشیهای باید کنار گذاشته شود. این بحث و درگیریها هیچ کمکی به فوتبال ایران نکرده و نخواهد کرد. به قول معروف «در دوستی اتفاقات بهتری میافتد تا دشمنی»! وظیفه همه ما این است که مردم را شاد کنیم. امیدوار هم هستیم با شکلگیری این اتحاد و تلاش و تمرکز بچهها تیمملی به موفقیت تاریخی پس از سالها ناکامی در آسیا برسد و مردم ایران خوشحال شوند.
کیروش هم اعلام کرده بعد از جام ملتهای آسیا از ایران خواهد رفت.
من در جایگاهی نیستم که درباره چنین مسألهای حرف بزنم. باز هم باید تاکید کنم که در تیم کیروش جای فکر کردن به خیلی چیزها نیست. من بازیکن فقط باید به شرح وظایف خودم فکر کنم، نه چیزی که به من مربوط نیست. الان مهمترین مسأله بازیهای تیمملی است. من سرباز تیمملی هستم و درباره آقای کیروش و ماندن و رفتنشان اجازه ندارم حرف بزنم. ایشان زحمات زیادی در فوتبال ایران کشیده و باید بگویم هر لحظه از کار کردن زیر نظر او درس یاد گرفتن و باعث پیشرفت من و سایر بچهها شد. منتهی ایشان به اندازه کافی تجربه و بزرگی دارند. مدیران فدراسیون فوتبال هم میدانند که چه تصمیمی باید بگیرند. ما وظیفه داریم هر اتفاقی که افتاد، کار خودمان را به بهترین شکل انجام بدهیم.