«برخلاف تصور غالب، آنچه باعث افت‌و‌خیز وضع زنان و جایگاه خانواده در جوامع مختلف می‌شود، امکانات و مشکلات اقتصادی نیست، بلکه ریشه این امر در نوع نگرش به مسأله زنان و خانواده است». فهیمه فرهمند مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده با بیان جمله بالا، پدیده زندگی مجردی دختران ایرانی را با توجه به زیرساخت‌های فرهنگی جامعه مساله‌ای خاص توصیف کرده است.
براساس اعلام این مقام مسئول، امروز 9 تا 10‌درصد معتادان جامعه زنان هستند. زمانی مسأله اعتیاد، مردانه تلقی می‌شد، اگرچه در آن زمان آسیب اصلی اعتیاد به زنان و خانواده بازمی‌گشت، اگر مرد خانواده معتاد باشد، زن خانواده را نگه می‌دارد اما وقتی زن معتاد می‌شود، خانواده عملا از دست می‌رود. وی با بیان این‌که درحال حاضر الگوی اعتیاد در زنان تغییر یافته است، اظهار کرد: در گذشته سن اعتیاد زنان بالا بود و این افراد از مخدرهای سنتی استفاده می‌کردند اما امروز متوسط سن اعتیاد زنان به 27‌سال کاهش یافته است و عمدتا به مخدرهای صنعتی گرایش دارند. فرهمندپور در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به «زنانه‌تر شدن الگوی مهاجرت» گفت: امروزه دختران برای تحصیل به شهرها می‌آیند و ماندگار می‌شوند. حاصل این امر زندگی مجردی است. این درحالی است که پدیده «زندگی مجردی» در دختران برای جامعه ما با توجه به زیرساخت‌های فرهنگی معضلات خاص خود را به دنبال دارد. این درحالی است که به گفته برخی کارشناسان، نبايد در حوزه اعتياد مردان و زنان را جدا از هم ديد چراكه اعتياد اختصاص به يك جنسيت، گروه شغلي يا گروه سني و تحصيلات مشخصي ندارد و بايد در همه رده‌هاي سني و جنسي و شغلي لحاظ شود.
به نظر می‌رسد دستگاه‌هاي آموزشي كشور به ويژه آموزش و پرورش و وزارت علوم در این بین نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای دارند. آنها نباید با اتخاذ برخی از سیاست‌های کنترل‌کننده، دختران را از مباحث آموزشي محروم كنند. به علاوه لازم است در آموزش‌هاي پيشگيرانه سهم دختران بيشتر باشد. البته طرح اين موضوع به اين معنا نيست كه تاكنون دختران مورد توجه قرار نگرفته‌اند بلكه به اين معناست كه گرايش زنان به اعتياد مي‌تواند مسائل بيشتري را براي جامعه ايجاد كند بنابراین به نظر می‌رسد بهترین روش برای کنترل و کاهش مشکلات و آسیب‌های دختران در حوزه اعتیاد فراهم کردن امکانات لازم برای ارایه آموزش‌های مرتبط باشد.