شهروند | رسانه‌ها از آنجایی که رکن چهارم دموکراسی خوانده می‌شوند، مسئولیت‌های مهمی را برعهده دارند. از آن جمله آگاه کردن جامعه به مسائلی است که از حقوق مردم به شمار می‌رود. حقوقی که قانون اساسی نیز از آنها حمایت می‌کند و طرح مطالبات حول این محور مشق دموکراسی جامعه خواهد بود. لطف‌الله میثمی، مدیر مسئول نشریه «چشم‌انداز ایران» معتقد است که در دولت احمدی‌نژاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نشریات سخت‌گیری نمی‌کرد اما در دولت حسن روحانی این سخت‌گیری‌ها بیشتر شده است. او علت این مسأله را در گفت‌وگو با ایلنا اینگونه بیان می‌کند: ‌«آنها که قدرت را از دست داده‌اند، ناراحت هستند و می‌خواهند از تمام امکانات برای فشار استفاده کنند؛ همین موضوع عامل فشارهای زیادی است که به وزارت ارشاد تحمیل می‌شود تا درنهایت جلوی فعالیت‌های مطبوعاتی گرفته شود.»  میثمی در مورد رسالت رسانه‌ها برای حاکم شدن فضای تعامل در جامعه می‌گوید: توصیه من این است که رسانه‌ها روی قانون اساسی بسیار کار کنند. شعار اجرای کامل و بدون کم و کاست قانون اساسی، شعاری اساسی و سند وفاق ملی ماست که می‌تواند اصلاح‌طلب و اصولگرا را با هم متحد کند تا آنها حول قانون اساسی به گفت‌وگو بنشینند. این فعال سیاسی ادامه می‌دهد:  همه قانون را قبول دارند. قانون اساسی، اصول ماست؛ هم اصولی است و هم اصلاح‌طلبانه است. مردم می‌توانند حول قانون با هم گفت‌وگو کنند.

جامعه زنده از آن دست نیازهای هر کشوری برای بالا رفتن مشارکت سیاسی و اصلاح رویه‌های نادرست است. محمود سریع‌القلم مشاور رئیس‌جمهوری در یادداشتی که در عصر ایران منتشر شد، 30 ویژگی جامعه زنده را کدگذاری کرده است. از نظر سریع‌القلم، جامعه‌ای زنده است که در عرصه‌های اقتصاد، هنر، علم، سیاست، میان شهروندان رقابت قاعده‌مند وجود داشته باشد و تعداد رسانه‌های غیردولتی حداقل دو برابر دولتی باشد. او اعتماد شهروندان به یکدیگر، نرخ تورم تک‌رقمی و انتقاد از اندیشه‌ها و سیاست‌گذاری‌ها بدون پیامد را ازجمله ویژگی‌های چنین جامعه‌ای برشمرده است.