امیرشهاب رضویان کارگردان
آلودگی تهران و ماجرای اسیدپاشی اصفهان ذهن مرا بیش از هر موضوع دیگری به خود مشغول کردهاند. مسأله آب هم از دیگر عواملی است که جسته و گریخته به آن میاندیشم. به نظر من مهمترین مسالهای که درحال حاضر باید دربارهاش بیندیشیم موضوع زیستی بومهاست. اسیدپاشی را میشود با مصوبههای قانونی و قدرت قوه قضائیه متوقف کرد اما معضلات محیطزیستی را چطور؟ امروز نابود شدن حوزههای آبریز و دست بردن ما در طبیعت، فقط اصفهان یا تهران را تهدید نمیکند. این موضوع درحال تهدید کردن زیستبوم ایران و جهان است. سوزاندن و قطع درختان به منظور تهیه ذغال و هیزم، قطع درختان برای تولید الوار و مصالح ساختمانی و صنعتی و گسترش بیرویه شهرها و کارخانهها اصلیترین عوامل از بین رفتن و تخریب زیستبومها در ایران و جهان هستند. برخی از عواملی که در درازمدت به تخریب زیستبومها میانجامند، غیرقابل اجتناب هستند اما صحبت بر سر آن بخشی است که میشود با اقدامات مدیریتی و همکاری مردم هر سرزمین، کنترل شود. مسمومیت و فرسایش خاکها که موجب تخریب و کاهش توان زمینهای زراعی میشوند نیز از مهمترین آثار فعالیتهای انسان بر خاک هستند. فعالیتهای انسانی چون زراعت مفرط، آبیاری زمینهای زراعی، محصولات تککشتی، چریدن بیش از حد دامها در مراتع، جنگلزدایی و بیابانزایی باعث از بین رفتن تعادل موجود میان روند تخریب و ایجاد خاک و درنهایت آلودگی آن میشوند. ما درباره هرکدام از این عوامل چه تدبیری اندیشیدهایم؟ احتمالا یا کاری انجام ندادهایم یا اگر هم اقدامی از سوی ما صورت گرفته برای کنترل شرایط کافی نیست. اتفاقاتی که امروز در حوزه محیطزیست شاهدش هستیم گواه این موضوع است که ما در هیچیک از دو بخش دولتی و مردمی اقدامات لازم و کافی را برای حفظ زیستبومهایمان انجام ندادهایم. متاسفانه در کشور ما روند تخریب این زیستبومها در مقایسه با سایر کشورها بسیار سریعتر است. تخریب محیطزیست درحالی در کشورمان افزایش روزافزون را تجربه میکند که بهنظر بسیاری از جامعهشناسان و روانشناسان اجتماعی مشکلات زیستمحیطی بیشتر رفتاری و فرهنگی است تا حاصل رشد تکنولوژی و صنعتیشدن جوامع. باورها و ارزشهای افراد، هنجارهای فرهنگی و نهادهای اجتماعی که این فعالیتها را هدایت میکنند، ازجمله پارامترهایی هستند که بر تخریب یا حفظ زیستبومها تأثیر بسزایی دارند. به بیان بهتر علت تخریب زمین، میلیونها تصمیمی است که در سطح فردی، سازمانی و ملی توسط مصرفکنندگان، مهندسان، مدیران و... گرفته میشود. در چنین شرایطی و با فرض تأثیر عوامل فرهنگی بر زیستبومهای کشورمان، باید بپذیریم که نقش هر یک از شهروندان در حفظ این منابع طبیعی مشخص و غیرقابل انکار است.