|  فرانک ناظمی پور  |   کارشناس اداره غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو|
  آدامس یا همان سقز بسته به نوع صمغ موجود در آن به انواع جویدنی و بادکنکی تقسیم می‌شود. آدامس نوع جویدنی مصنوعی است که برای تازه کردن دهان یا بوبری یا سرگرمی و جویدن به کار می‌رود. در قدیم آدامس رایج در ایران را سقز می‌گفتند که از تنه درخت استحصال و سپس فرآوری می‌شد. درحال حاضر آدامس جویدنی فرآوری‌شده ماده اصلی آن صمغ مصنوعی یا طبیعی است که براساس نوع آن، سایر مواد ازجمله شکر،‌ گلوکز یا شیرین‌کننده‌ها و مواد افزودنی مجاز را تحت شرایط بهداشتی تهیه شده به نسبت‌های مشخص به آن فرآورده اضافه می‌کنند. آنچه که مصرف کنندگان باید توجه داشته باشند برچسب محصول است که حتما دارای پروانه ساخت یا پروانه بهداشتی از وزارت بهداشت باشد و دقت کافی به تاریخ تولید و انقضای محصول کنند. هموطنان به این نکته هنگام خرید دقت کنند که کالا پارگی نداشته و بسته بندی محکمی داشته باشد. طرح برچسب محصولات غذایی اطلاعات کامل در اختیار هموطنان قرار می‌دهد. این برچسب‌ها که روی محصولات درج می‌شوند این اطلاع را می‌دهند که آدامس با شکر یا بدون شکر تهیه شده است. برخی از آدامس‌ها با شیرین کننده‌ها تهیه می‌شوند و برای افراد رژیمی توصیه شده که قند کمتری مصرف کنند، لذا این افراد می‌توانند از آدامس‌های بدون شکر استفاده کنند.