حسین کنعانی‌مقدم، تحلیلگر سیاسی اصولگرا| نوع ادبیاتی که جواد کریمی قدوسی به کار می‌برد، مسبوق به سابقه است؛ جنس این نوع ادبیات، سیاسی و البته خاص است. این ادبیات کاملا در تباین با اصول اخلاقی و اصول سیاسی است و هرگز با آن تطبیق داده نمی‌شود. متاسفانه این رویکرد اکنون به یک رویه تبدیل شده است. جنجال‌آفرینی با این اظهارات و اینکه مخاطب را مورد حمله قرار دهید، عادت بد سیاسی است و جالب اینجاست که آقای قدوسی حتی عواقب سخنان و اظهارات خود را نیز در نظر نمی‌گیرد. اظهاراتی که در برخی مواقع منافع ملی ما را به خطر انداخته است. جنس اظهارات او کوچکترین انطباقی هم با «نقد» ندارد و اساسا نقد نیست؛ بلکه نوعی مجادله است. این نوع ادبیات البته خریداری هم در میان مردم ندارد جز افراد و جریان‌هایی که از این نوع ادبیات به نفع جریان خود برای کوبیدن و از میدان به در کردن جریان رقیب بهره می‌گیرند. در برخی موارد این‌گونه اظهارات برای پرکردن صفحات رسانه‌ای و مجازی جریان خودی است. معتقدم که برازنده یک نماینده مجلس نیست که اظهار نظری را مطرح کند که توان اثبات آن را ندارد. این نوع سیاست‌ورزی بیشتر شبیه ادبیات و سیاست‌ورزی رئیس‌جمهوری سابق است که زبان به یک‌سری شعارهای پوپولیستی باز می‌کرد و درنهایت می‌گفت که سند آن هم موجود است؛ بدون اینکه سندی در کار باشد. این نوع ادبیات واقعا خریداری ندارد و اگر به دنبال تخریب رقیب سیاسی خود هستند، به دنبال راه دیگری باشند. بهره‌برداری از سخنان دیگران برای اثبات خود و نفی دیگران مشی سیاسی است که در آن نه اخلاق وجود دارد و نه انسانیت.