بسم ربّ المصوّر. این واقعه ، در چشمانم، چقدر شبیه قیامتی است که از آدم تا خاتم ، برای بشر نقل کردهاند. اهل محشر، در صحرا به محضر حضرت دوست میرسند و این دیدار همانقدر باشکوه است که مخوف.
سفر توفیق این تجربه را کسب کردم و این یکی به واسطه همراهان نیک و همکاریهای لذتبخش، تفاوتهایی با سفرهای دیگرم داشت. به واسطه حرفهام و رسالتی که بر دوش خود حس میکنم، سنگینی لوازم برای ثبت تصاویر موجب شده تا هرگز نتوانم تمام مسیری که اکثر زائران به سمت کربلا طی میکنند را از ابتدا تا انتها پیاده طی کنم.
هر بار در دل مسیر از راه رسیده، سیر مشتاقان زیارت را مشاهده کرده و به دنبال رزق هنری خود گشتهام، تا بهترینهایی که میتوانم را بیابم، به تصویر کشیده و در توانم، مظلومیت و اقتدار حسین بن علی علیهالسلام که میلیونها عاشق را در محشر، حیران خود کرده، برای دنیا روایت کنم. همه به سمت دشت علقمه راهی بودند و ما برای بیشتر و بهتر دیدن چهرهها، مسیر را بالعکسشان، به سمت نجف قدم میزدیم.
در این قدمها بسیار یاد فاضل نظری عزیز میکردم که گفت: برعکس میگردم طواف خانهات را، دیوانهها آدم به آدم فرق دارند. کتابی که حاصل این حیرانیهاست، حاصل زحمات دو سال یارانی سختکوش است. امیدواریم قدمی باشد در راستای نشر پیام عاشورا و تعجیل ظهور تا مورد پسند منتقم خون خدا قرار گیرد. وللّه العزّت جمیعاً والعاقبت للمتقین. یاعلی(ع) .