«اکنون بحث قدرت مالی مطرح نیست، بحث این است که مردم حاضرند هزینههایی مانند سیگار را تقبل کنند اما حاضر نیستند خودروی خود را بیمه کنند. فضای فرهنگی که ما درست کردیم اینگونه است که خودرو تهیه شود اما بیمهای برای آن در نظر گرفته نشود.» این قسمتی از صحبتهای محمدابراهیم امین، رئیسکل بیمه مرکزی ایران در پاسخ به این سوال است: «آیا مثلا پرداخت این مبلغ اندک برای بیمهشدن در برابر خسارتی که شاید به قیمت از دست رفتن پسانداز یک عمر خانواده تمام شود، بهصرفه نیست؟» درحالیکه بخش اجباری پرداخت خسارت مالی بیمهها در قالب قانون بیمه شخص ثالث، سقف محدودی دارد، قیمت بسیار بالای خودروهای خارجی در این میان مسالهساز شده است. قیمت حداقلی یک دستگاه خودروی خارجی حدود صدمیلیون تومان است که این قیمت تقریبا معادل قیمت 5 پراید و 3 پژو 405 است. در همین حال قیمت بالای خودروهای خارجی باعث شده است که هزینه خرید قطعات یدکی و تعمیرات آن نیز بسیار بالا باشد. قیمت یک دست سپر کامل عقب خودرو لکسوس حدود 12میلیون تومان و ست کامل چراغ عقب خودروی بی.ام.و (فقط یک سمت)، 8میلیون تومان است. حال تصور کنید خودروی ارزانقیمتی چون پراید یا وانت نیسان از پشت به یکی از این خودروهای گرانقیمت بکوبد. شاید صاحب خودروی ارزانقیمت و مقصر، در نگاه اول نداند که قرار است چه بلایی به سرش بیاید و در ذهنش داشتن بیمهنامه دور میزند و او را آسوده میسازد. اما وقتی دو طرف به شرکت بیمه مراجعه میکنند، تازه مقصر درمییابد که هر کوپن بیمهنامه شخص ثالث حداکثر 3میلیون و 800هزار تومان و در صورت داشتن الحاقیه، 5میلیون تومان سقف برای پرداخت خسارت دارد و بنابراین باقیمانده مبلغ که معمولا هنگفت و گاه به اندازه یا حتی بیشتر از قیمت کل خودروی مقصر است، باید از سوی وی تقبل شود. اینجاست که مشکل آغاز میشود. کاربران «تابناک» در واکنش به گزارش چنین نوشتند... شاهد نوشته است: بهتر آن است که پشت سر خودروهای گرانقیمت حرکت نکنیم. کاربری نوشته: بنده حقیر نه پراید دارم و نه لکسوس... آسوده کسی که خر ندارد/ از کاه و جواش خبر ندارد. کاربر دیگری نوشته: دوستان راننده پراید سوار من! درست است که تصادف، حتی در صورت رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی، امری اجتنابناپذیر است! ولی قطعا در صورت رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، به هنگام بروز تصادف، شما مقصر نخواهید بود... پس دست در دست هم دهیم به مهر / قوانین راهنمایی و رانندگی را کنیم رعایت! کاربری با شناسه ناشناس نوشته: تصور كنيد راننده لكسوس لاييكشان از راست بپيچه جلوي پرايد بعد پرايد با اون سيستم عصر حجري ترمزش چكار كنه؟ مي زنه خب! بعضي خودروهاي گرانقيمت خيلي بد رانندگي ميكنن توي خيابونا. من پرايد ندارما! محمد نوشته است: تورو خدا پیشنهاد جدید ندید که نهایتا از جیب مصرفکننده به جیب بیمهها سرازیر میشه. کاربر دیگری نوشته: پرداخت بیش از یکمیلیون تومان، یا اصلا 900هزار تومان در سال (بیش از حقوق یک ماه بسیاری از شاغلان جامعه) مبلغ ناچیزی به حساب میآید؟ کاربری با شناسه متفکر نوشته: من میگم اسم پرایدرو بزاریم لگنسوز قیمتش رو هم ببریم بالا تا برسه به لکسوس اونوقت مشکل بیمش حل میشه. حمید نوشته است: صاحبان خودروهاي بالاي 50 ميليون را مجبور كنيد بيمه بدنه بكنند هم از جيب خودشان هزينه شود و هم به قشر ضعيف كه 90درصد اجتماع هستند، فشار نيايد! کاربر دیگری نوشته: بهتره توی مناطقی که خودروهای گرانقیمت هست نرویم. کاربری با شناسه کارشناس بیمه نوشته: اگر با پرايد زديد به خودرو جلويي و چراغ عقب آن شكست و از بخت بد شما لكسوس بود لطفا از خودرو پياده شويد و با خونسردي كامل سوييچ پرايد 20 ميليوني را تحويل راننده لكسوس بدهيد و خداحافظي كرده و برويد و پشت سرتان را هم نگاه نكنيد. چون بيچاره راننده لكسوس مجبور است پرايد شما را بفروشد و يك چيزي هم رويش بگذارد و يك چراغ عقب براي خودش بخرد... کاربری هم نوشته: سپر عقب لکسوس یکمیلیون تومان است و اجرت رنگ و نصب هم حدود ۸۰۰هزار تومان! کاربری هم نوشته: پس با چی بزنیم؟ کاربری هم نوشته: قانون همیشه به نفع ثروتمندان است و گرنه چرا برای خودرو گران سقف پرداخت بیمه تعیین نمیشود مثلا حداکثر نصف قیمت یک وسیله نقلیه متوسط در خیابانهای تهران. کاربری نوشته است: کسی که خربزه میخوره باید پای لرزش هم بنشیند. متاسفانه فرهنگ رانندگی بسیار پایین است.