امان‌الله قرائی‌مقدم جامعه‌شناس
در حال‌حاضر بیش از هر چیز به موضوع توافقات هسته‌ای فکر می‌کنم. به‌دلیل اساسی بودن تأثیر این مذاکرات بر زندگی مردمان ایران، می‌خواهم بدانم سرانجام این کش‌وقوس‌ها چه خواهد شد؟ امیدوارم با درایت و دوراندیشی‌های صورت گرفته به نتیجه موردنظر دست پیدا کنیم. با این وجود ذهنم به مباحث دیگری چون دلایل راه ندادن دختران به ورزشگاه‌ها هم مشغول است.
اشتغال جوانان، مسأله طلاق و به تأخیر افتادن ازدواج جوانان و البته مسائل دیگری که مربوط به زندگی آنهاست ذهن مرا درگیر خود کرده‌اند. درحال‌حاضر مشغولیت اصلی من بیشتر معطوف به مسأله توافق هسته‌ای است. به نظرم توافق بر تعاملات مختلف شهروندی تاثیرگذار است. این موضوع از منظر روحی و روانی و البته مسائل فرهنگی و امنیت اجتماعی موثر است. جامعه بر اثر توافق، احساس امنیت خواهد کرد. مسأله توافق هسته‌ای اصلا مربوط به یک بعد خاص نیست.
بالا رفتن سطح اشتغال، کاهش بیکاری و ایجاد شادی و نشاط هم در این بین دچار تغییر خواهد شد. از سوی دیگر اگر با توجه به دیدگاه مارکس و انگلس و دیگران اقتصاد را زیربنای یک جامعه در نظر بگیریم، وقتی مسأله اقتصاد جامعه حل شود، بیشتر مشکلات اجتماعی هم از بین خواهند رفت.
درمورد این موضوع هیچ شکی وجود ندارد. به قول مارکس، اقتصاد درست مثل آهن‌رباست. در این شرایط اگر براده‌های آهن را روی یک صفحه کاغذی رها کنیم، آن براده‌ها به هر طرفی که آهن‌ربا حرکت کند، خواهند رفت. بنابراین تمام عناصر و مسائل اجتماعی نظیر طلاق، ازدواج، امنیت‌اجتماعی، رفاه و تأمین اجتماعی به تبع بهبود وضع اقتصادی
تغییر خواهند کرد.
اقتصاد برای جامعه امنیت سیاسی هم به ارمغان خواهد آورد. تا زمانی که موضوع انرژی‌هسته‌ای حل نشود، جامعه ایران همواره در تلاطم خواهد بود. همه این موارد به یک اشتباه بزرگ بازمی‌گردد: زمانی که می‌شد مسأله را راحت‌تر حل کرد، مسأله توسط دولتمردان سابق حل نشد. درحال‌حاضر توافقی سیاسی به معضل بزرگ اجتماعی مبدل شده است.
اشتباهات دولت قبل، روابط ما را با تمام دنیا برهم زد. با این وجود از زمانی که رئیس‌جمهوری جدید روی کار آمد جامعه توانست در تعاملات اجتماعی پیشرفت کند. از سوی دیگر در ابعاد بین‌المللی پیشرفت ما چشمگیر بوده است. همین قضیه باعث شده تعاملات اجتماعی در جامعه ایران وضع بهتری را شاهد باشد. توافق با جمهوری‌آذربایجان و بهبود روابط با عمان و اتفاق‌های خوبی که درباره توافق‌های بین‌المللی شاهدش هستیم، نتیجه همین تلاش‌هاست. حتی فرانسوی‌ها هم تجار و بازرگانان خود را به ایران فرستاده‌اند.
تمام این اتفاقات باعث شده وضع اقتصادی هم بهبود نسبی را تجربه کند. اگر بتوانیم درمورد مذاکرات هسته‌ای به یک توافق خوب دست پیدا کنیم، مسائلی که برخی از کشورها درمورد وضع حقوق بشر در ایران مطرح کرده‌اند هم تعدیل خواهد شد.