| لاله افتخاری | عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی |
جامعه ما جامعه‌ای دینی و اسلامی است و آموزه‌ها و احکام دین مبین اسلام در تمام شئونات زندگی مردم ایران جاری و ساری است. همه امور زندگی ما براساس آموزه‌های دینی تعریف شده و دین و زندگی در اسلام و فرهنگ غنی تشیع تفکیک‌ناپذیر است یا به همان صورت که امام‌خمینی(س) فرمودند، سیاست ما عین دیانت و دیانت ما عین سیاست ما است. تمام شئونات زندگی و امور روزمره در حوزه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... باید مبتنی بر احکام و حدود دین مبین اسلام باشد چراکه دین اسلام خود نهضتی فرهنگی کامل است. در چنین جامعه‌ای اگر به امور مختلف نگاه فرهنگی نداشته باشیم و فرهنگ‌سازی لازم را انجام ندهیم، به‌طور قطع گرفتار آسیب‌های متعددی می‌شویم. به‌عنوان نمونه اگر برای استفاده از تکنولوژی مانند اینترنت فرهنگ‌سازی لازم صورت نگیرد، کار به این‌جایی می‌رسد که هستیم. در حوزه‌های مختلف نیز به همین صورت است و شاید بتوان گفت که در تمام بخش‌ها به فرهنگ‌سازی نیاز داریم. برای تشریح بهتر موضوع لازم است چند مثال در بخش‌های مختلف بیان کنم تا مشخص شود فقدان فرهنگ‌سازی در هر بخش چه آسیب‌هایی را به دنبال دارد. مثلا در ورزش، اگر فرهنگ ورزش پهلوانی و جوانمردی نداشته باشیم، آسیب‌های بزرگی گریبانگیر ورزش کشور شده و می‌بینیم که در یک رشته خاص میلیاردها تومان از بودجه بیت‌المال اصراف شده، بدون این‌که بهره‌وری لازم را داشته باشد. در حوزه استفاده از خودرو نیز شاهد هستیم که از یک‌سو توانمندی مالی مردم به اندازه‌ای شده که بخش زیادی از خانواده‌های ما توان خرید حداقل یک خودرو شخصی را دارند. اما چون فرهنگ استفاده از وسایل شخصی و وسایل نقلیه عمومی را نداریم، با حجم زیادی از ترافیک به‌ویژه در کلانشهرها روبه‌رو می‌شویم. مثال‌هایی از این دست در تمام بخش‌ها وجود دارد و اغراق نیست اگر بگوییم در تمام شئونات زندگی اگر فرهنگ مناسب را نداشته باشیم، در کنار منافعی که شاید نصیب ما شود، با آسیب‌های جدی روبه‌رو می‌شویم.
حال این پرسش مطرح می‌شود که چه نهاد و دستگاهی متولی فرهنگ‌سازی لازم است؟ گستردگی این حوزه به اندازه‌ای است که هرگز یک دستگاه و حتی یک قوه نمی‌تواند در این زمینه بار تمام مسئولیت را برعهده گیرد.
بنابراین اعتقاد دارم که دستگاه‌ها و نهادهای ارشد در کنار تمام نهادهای متولی امور فرهنگی، دستگاه‌های متولی امور آموزشی و بالاخره تک‌تک مردم در این زمینه مسئول هستند.
اگرچه برای فرهنگ‌سازی زمان زیادی را از دست داده‌ایم و خیلی برای این کار دیر شده است، اما براساس همان مثل معروف، جلوی ضرر را هر جایی بگیریم، منفعت است.
مجلس شورای اسلامی طی سال‌های اخیر و به‌ویژه کمیسیون فرهنگی تلاش‌های زیادی را در این زمینه انجام داده‌اند و مهم‌ترین کار بحث تدوین پیوست فرهنگی است.
ما نیاز داریم که در کنار همه طرح‌ها و لوایح و قوانینی که به تصویب می‌رسد، یک پیوست فرهنگی داشته باشیم تا در آینده دچار آسیب نشویم.
این پیوست فرهنگی هم تنها مخصوص یک یا چند حوزه نیست و باید در تمام بخش‌ها لحاظ شود.
از سوی دیگر مجلس در زمان تصویب بودجه، ردیف‌هایی برای کار فرهنگی مشخص کرده است و امیدواریم دولت که امور اجرایی را برعهده دارد، بیش از گذشته به این مقوله بسیار مهم و حساس توجه داشته و با استفاده از نظرات نخبگان و کارشناسان، اقدامات لازم را انجام دهد.