گاردین| در چند سال گذشته، گیاهخواری در بریتانیا فراگیر شده است. در سال 2016 در این کشور، نیم‌میلیون نفر گیاهخوار بوده‌اند و حالا بیش از 3.5 میلیون نفر گیاهخوارند؛ یعنی 5 درصد جمعیت بریتانیا. مستندهای تاثیرگذاری مثل «Cowspiracy» که در مورد صنعت گوشت و لبنیات است، تاثیراتی بر نگاه مردم در مورد حیوانات و محیط زیست گذاشته است. به گزارش گاردین، اما اینکه از همه ما تقاضا می‌کنند تا به غذاهای کاملا گیاهی روی بیاوریم، یکی از مهمترین ابزارهای ما را برای حفظ محیط زیست نادیده می‌گیرد: چراندن حیوانات.
به جای اینکه به ما توصیه کنند که مصرف محصولاتی مثل ذرت، سویا و غلات را بیشتر کنیم، باید ما را تشویق کنند که به تولید پایدار گوشت و حفاظت از چراگاه‌ها بر اساس سیستم‌های چرخشی سنتی روی بیاوریم. ما باید از این افراد که ما را به گیاهخواری تشویق می‌کنند، دست‌کم در مورد استفاده بیش از حد از کودها، قارچ‌کش‌ها، سموم دفع آفات و علف‌کش‌ها سوال بپرسیم؛ در حالی که اشکال پایدار دامداری می‌تواند خاک و تنوع زیستی را حفظ و کربن را از خاک جدا کند.
ایزابلا تری و همسرش در سال 2000 تصمیم گرفتند مزرعه 1400 هکتاری‌شان را به دامداری و پرورش گاومیش، خوک و گوزن اختصاص دهند. به مدت 17 سال درگیر این موضوع بودند تا این بیزینس را سودآور کنند.
در نهایت این تصمیم، آینده‌شان را تغییر داد. حالا سالیانه می‌توانند 75 تن گوشت تولید کنند و این دامداری برایشان سودآور شده است، خصوصا اینکه این حیوانات در تمام طول سال در بیرون طویله هستند و غذاهای زیادی برای خوردن دارند و نیازی به دادن غذای اضافی به آنها وجود ندارد، حتی به‌ندرت نیاز به حضور دامپزشک وجود دارد.
این حیوانات در گله‌های طبیعی زندگی و هرجا که می‌خواهند، چرا می‌کنند. آنها به مراتع و رودخانه‌ها می‌روند. هرجا که دوست دارند می‌مانند و استراحت می‌کنند و هرچه دوست دارند می‌خورند. حضور این حیوانات که در حوضچه‌های طبیعی آب و لجنزارها می‌روند، فرصت‌های زندگی را برای سایر حیوانات از جمله پستانداران و پرندگان کوچک فراهم می‌کند. مهمتر از همه اینکه آنها به این حیوانات، داروهای ضد کرم و انگل یا آنتی‌بیوتیک نمی‌دهند. به همین دلیل، کودهای تولیدشده آنها به همراه کرم‌ها و باکتری‌های مفید محیط زیست وارد زمین می‌شود و دوباره به خاک بازمی‌گردد.
این یک فرآیند طبیعی ترمیم اکوسیستم است که مواد مغذی را به خاک بازمی‌گرداند. فرسایش و از بین رفتن خاک یکی از معضلات بزرگ امروز است. بر اساس گزارش سال 2015 سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل (فائو)، سالیانه در سراسر جهان بین 25 تا 40 میلیارد تن خاک سطحی به دلیل فرسایش حاصل از شخم‌زدن و کاشت فراوان از بین می‌رود.
طبق گزارش سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل، تنها راه برای معکوس کردن این وضعیت، این است که مانند کشاورزان سنتی، به‌صورت دوره‌ای به زمین‌های زراعی فرصت بازسازی بدهیم و از آنها به‌عنوان مراتع و چراگاه‌های حیوانات استفاده کنیم تا به این‌صورت بتوانیم جلوی فرسایش خاک را بگیریم.
حضور حیوانات در این زمین‌ها نه تنها باعث درآمدزایی کشاورزان می‌شود، بلکه مدفوع حیوانات و نحوه چریدن آنها موجب تسریع روند بازسازی خاک می‌شود. کلید این مشکل این است که تعداد محدودی از حیوانات را در این مراتع قرار دهیم تا بیش از حد چرا نکنند. بیست سال پیش به دلیل کشاورزی بیش از حد و استفاده از کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها، بسیاری از کرم‌ها و قارچ‌های مفید از بین رفتند و بسیاری از خاک‌های کشاورزی به لحاظ بیولوژیکی مرده به حساب می‌آمدند.
تنها 19 نوع کرم خاکی وجود دارد که مسئول تجزیه، چرخش، حاصلخیزی، آبرسانی و حتی سم‌زدایی خاک هستند. ایزابلا تری و همسرش می‌گویند که ما در زمین دامداری‌مان انواع زیادی از این حشرات را پیدا کردیم که در 50 سال گذشته در این منطقه دیده نشده بودند. پرندگانی که از این حشرات تغذیه می‌کنند در این منطقه حضور پیدا کردند و همچنین پروانه‌های نادری دیده شدند که تا به حال در اینجا حضور نداشته‌اند. همه این اتفاقات به دلیل اکوسیستمی است که از 17 سال پیش به واسطه حضور حیوانات در این مزرعه ایجاد شده است. این اکوسیستم تقویت‌شده، نه تنها باعث زندگی سالم‌تر و بهتر حیوانات می‌شود، بلکه بر گوشت و شیر آنها هم تاثیر می‌گذارد و محصولات بهتری به دست می‌آید.