نصرالله عبدالهی پیشکسوت  استقلال

با شروعی که استقلال در این بازی داشت، کاملا به روند این تیم امیدوار شدیم. البته خطاهای بی‌موردی که از سوی 2 تیم رخ داد، باعث شد تا بازی تا پایان نیمه نخست تقریبا شکلی را بگیرد که در دربی‌های قبلی شاهد بودیم. البته گل استقلال که پیش‌بینی می‌شد بتواند از روی ضربه ایستگاهی به خواسته‌اش برسد، این تیم را برنده به رختکن فرستاد. چیزی که در نیمه نخست و اوایل نیمه دوم از استقلال در زمین دیدیم، با عملکردی که از این تیم در 20 دقیقه پایانی دیدیم، کاملا متفاوت بود. البته به نظر می‌رسد عملکرد نسبتا ضعیف پرسپولیس تا قبل از زدن گل تساوی باعث شده بود تا قلعه‌نوعی و شاگردانش حریف را دستکم بگیرند.  یک نفر باید به بازیکنان استقلال در آن دقایق می‌فهماند که حریف تیم آسانی نیست اما متاسفانه این غرور کاذب باعث شد تا همه چیز خراب شود. 20 دقیقه پایانی بازی کاملا متفاوت بود و جوانی پرسپولیس تأثیرش را در این تیم نشان داد. از سویی دیگر قلعه‌نوعی روی نیمکت دستش کاملا خالی بود و نتوانست بازیکنان جایگزین خوبی را چه قبل از زدن گل تساوی پرسپولیس و چه بعد از آن به زمین ببرد. تعویض‌هایی هم انجام شد اما بازیکنانی که به زمین آمدند، هیچ نشانی از استقلال نداشتند. دقایق پایانی را نیز طبق معمول استقلالی‌ها کاملا احساسی دنبال کردند. این بازی احساسی در مقاطعی هم نزدیک بود به گل تساوی بینجامد اما آبی‌پوشان در نهایت چوب غرور خود را خوردند. در بازی که استقلال می‌توانست برنده باشد، شکست خورد تا وضعیتش در جدول بدتر از قبل شود. در هفته‌های اخیر نیز نتایج خوبی به دست نیامده و باید دید که در ادامه این تیم چه سرنوشتی پیدا می‌کند.