دکتر علیاصغر پیوندی رئیس جمعیت هلالاحمر
چند هفتهای از حمله مسلحانه به آمبولانس امدادی جمعیت هلالاحمر و عروج شهادتگونه کوهسار فاتحی، امدادگر فقید شهر کامیاران میگذرد. هنوز هم با گذشت حدود یک ماه از حادثه، زخم این اتفاق تلخ مثل روز اول تازه است.
همه میدانیم که مصونیت از تعرض و لزوم حمایت از کارکنان، تجهیزات و آمبولانسهای امدادی سازمانهای بشردوستانه نهتنها ریشه در آیین، سنن و متون دینی و آموزههای شرعی و اخلاقی و عقلی جوامع مختلف دارد، بلکه به اشکال مختلف در قوانین و مقررات ملی کشورها و همچنین کنوانسیونها و اسناد بینالمللی هم تجلی یافته است.
در این خصوص میتوان به کنوانسیون چهارگانه ژنو (مصوب سال ۱۹۴۹) و پروتکل الحاقی (مصوب سال ۱۹۷۷) اشاره کرد که به تفصیل به مقوله لزوم حمایت از این افراد و تجهیزات امدادی-درمانی پرداخته و مصونیت از تعرض به آنها نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
بر این اساس نفس حمله به آمبولانس امدادی هلالاحمر فارغ از دلیل و علت آن و درگذشت تألمبار امدادگر فقید جمعیت هلالاحمر استان کردستان در هنگام انجام ماموریت امدادی، نقض همه چارچوبها و قوانین شرعی، عرفی و عقلی ملی و بینالمللی بوده و از سوی همه انسانهای آزاده جهان محکوم است؛ به عبارتی سادهتر خودِ اقدام مهمتر از علت اقدام است. این اتفاق هر علتی که داشته باشد، شکستن قبح حمله به آمبولانسهای امدادی است و اگر چنین تعرضاتی تکرار شود، فرآیند نجات جان انسانها را در شرایط بحرانی دچار مشکل میکند. در این شرایط دیگر چگونه امدادگری جرأت میکند تا به کمک همنوعان خود در حوادث و بحرانها بشتابد؟
بنابراین لازم است همه نهادها و دستگاههای ملی که متولی رسیدگی به این موضوع مهم هستند، ضمن پیگیری زوایای مختلف این اقدام زمینه بروز و ظهور اقدامات اینچنینی را در آینده از بین ببرند.
امیدوارم رسانههای فراگیر ملی هم با اطلاعرسانی صحیح اصول هفتگانه و بنیادین جمعیت هلالاحمر با تأکید بر اصل بیطرفی، این نهاد مردمی و عامالمنفعه را در معرفی ماموریتهای بشردوستانه و لزوم مصونیت عوامل امدادی جمعیت هلالاحمر یاری بکنند تا انشاءالله دیگر شاهد چنین حوادث تلخی نباشیم.
شعار هلالاحمر و صلیبسرخ جهانی این است که: ما جزیی از جنگ نیستیم. اگر حرمت نهادهای امدادی در میان همه اقشار، گروهها و تمامی مردم رعایت نشود، آنگاه جنگ همه را خواهد بلعید و صلح و آرامش از دسترس ما دور میشود.