شهروند| در اثر بارندگی‌های اخیر خسارت جدی به منازل مسکونی و زمین‌های کشاورزی روستاهای پیرانشهر وارد شد. در حدود 150 خانوار در اثر این سیل خسارت دیدند، سیل موجب بروز خسارتی در روستاهای کولیچ، پسوه و جلدیان شده ولی روستای هدف که بیشترین میزان آسیب را داشته در روستای پسوه گزارش شده است. متاسفانه سیل در روستای پسوه این شهرستان موجب جان باختن یک کودک 3ماهه نیز شد که پس ازیافتن جسد به خانواده‌اش تحویل داده شد. بسیاری از مردم نگران و مضطرب هستند. در این میان کودکان نیازمند بیشترین توجه هستند. شروع به فعالیت تیم‌های حمایت روانی هلال‌احمر در مناطق سیل‌زده ازجمله اقدامات قابل توجهی است که در این‌روزها دلگرم‌کننده مردم سیل‌زده است.
تیم‌های حمایت روانی چه می‌کنند؟
به دنبال بلایا اغلب افراد هیجان‌ها و تجارب ناخوشایندی را تجربه می‌کنند. واکنش‌ها ممکن است ترکیبی از سردرگمی، ترس، ناامیدی، درماندگی، بیخوابی، دردهای جسمی، اضطراب و خشم، سوگ، شوک، خشونت و بی‌اعتمادی، احساس گناه و شرم، ازدست‌دادن اعتماد و اطمینان از خود باشد.
کمک‌های اولیه روانشناختی می‌تواند یک محیط امن، آسوده، مرتبط با دیگران، خودکارآمد، توانمند و پرامید رابرای بازماندگان فراهم کند.
بایدها:
به افراد کمک کنید تا نیازهای پایه و اولیه خود مانند غذا، سرپناه و خدمات پزشکی را تأمین کنند. اطلاعات درست به افراد درمورد چگونگی رفع این نیازها بدهید.( فراهم‌کردن امنیت و حمایت)
به افرادی که تمایل دارند درمورد حادثه اتفاق افتاده و احساسات مرتبط با آن با شما صحبت کنند، گوش دهید. ( فراهم‌کردن آسودگی و آرامش)
با افراد مهربان و دوستانه رفتارکنید، حتی اگر آنها شما را نپذیرند. (فراهم‌کردن آسودگی)
اطلاعات درست و دقیقی درمورد حادثه، ضربه و اقداماتی که درحال انجام است ارایه دهید. این کار می‌تواند به دیگران کمک کند که شرایط را بهتر بفهمند(کمک به آسودگی)
به افراد کمک کنید تا با دوستان و آشنایان‌شان ارتباط برقرار کنند. (ارتباط با دیگران)
افراد خانواده را دور هم جمع کنید. درصورت امکان شرایطی فراهم کنید تاکودکان به والدین یا عضو نزدیکی از اعضای خانواده‌شان بازگردند.(ارتباط با دیگران)
پیشنهادهای عملی برای اجرای کارهایی که بتواند خودکارآمدی را افزایش دهد ارایه دهید. ( افزایش خودکارآمدی)
به افراد کمک کنید تا نیازهای‌شان را تأمین کنند. (افزایش خودکارآمدی)
مکان‌های ارایه دهنده انواع خدمات دولتی و غیردولتی را به مردم آسیب دیده معرفی کنید. (امیدواری)
نبایدها:
بازماندگان رامجبور نکنید درمورد داستان خود و اتفاقاتی که پیش آمده صحبت کنند. به‌خصوص درمورد جزییات ماجرا، چراکه این کار ممکن است سبب کاهش خونسردی و آرامش افرادی شود که تمایل ندارند جزییات زندگی خود را برای دیگران بازگوکنند.
 به افراد اطمینان بی‌مورد ندهید مثلا نگویید «همه‌چیز خوب خواهد شد» و یا «حداقل شما زنده ماندید». بیان این جملات سبب کاهش آرامش افراد می‌شود.
به افراد نگویید که درحال حاضر چه کاری باید انجام دهند، یا چگونه فکر کنند، یاچه احساسی داشته باشند و یا این‌که قبلا چه کار باید انجام می‌دادند. این کار باعث کاهش خودکارآمدی و افزایش احساس گناه می‌شود.
به افراد نگویید که شما به علت رفتارها و باورهای‌تان دچار رنج و عذاب شده‌اید. این موضوع باعث کاهش خودکارآمدی افراد می‌شود.
قولی ندهید که قابل اجرا نیست. قول‌هایی که اجرا نشوند منجر به کاهش امیدواری در فرد می‌شود.
از خدمات موجود و فعالیت‌های انجام شده انتقاد نکنید چرا که منجر به کاهش امیدواری و آرامش افراد می‌شود.