شهروند| قهرمانی که به جای رفتن به المپیک راهی زندان شد با مرگ تلخی از دنیا رفت. بابک قربانی ستاره کشتی گوانگژو 2سال پیش بود که پسر جوانی را قربانی خشم خود کرد. او درحالی در انتظار بخشش از طرف خانواده مقتول در زندان به سر می‌برد که شامگاه شنبه دست به خودکشی زد. پسر کرمانشاهی با مرگ خودخواسته خود حالا نامش بعد از 2 ‌سال و 6 ماه دوباره سوژه رسانه‌ها شد؛ سوژه‌ای که تداعی‌کننده دو پیامد سخت است؛ شهرت و تب تلخ فراموشی.
بابک قربانی که می‌توانست ستاره کشتی دنیا باشد در تلاش برای کسب مجوز حضور در المپیک بود که به دلیل این‌که آزمایش دوپینگش در هیأت کشتی اعلام شد از ادامه حضورش در تیم محروم شد. همین دوران سخت زندگی‌اش درحالی‌که از لحاظ روحی بسیار تحت فشار بود، کافی بود تا وقتی به همراه برادرش برای شکار به ارتفاعات بیستون سفر کرد دستش به جنایت آلوده شود؛ قتلی که شرایط را برایش سخت‌تر کرد و مجبور شد پس از 3 ماه زندگی مخفیانه خودش را تسلیم قانون کند.
پسری که می‌توانست کارولین کشتی دنیا باشد، حالا با خوردن قرص در زندان دیزل‌آباد جان باخته است.
از المپیک تا زندان دیزل‌آباد
بابک قربانی را محمد بنا به کشتی فرنگی ایران معرفی کرده بود. پسری که از‌سال 2007 تا 2011 افتخارات زیادی برای کشتی فرنگی ایران آورده بود وقتی بر اثر سهل‌انگاری مسئولان کشتی، رها شد تا به دام دوپینگ بیفتد، مسیر زندگی‌اش تغییر کرد. او که می‌توانست تضمینی برای تداوم قهرمانی‌های ایران باشد حالا درحالی به سردخانه زندان دیزل‌آباد منتقل شده که خانواده داغدار دیگری انتظار افتادن طناب دار به دور گردنش را می‌کشیدند. آغاز دوران محرومیت بابک از تیم کشتی، با حادثه‌ای تلخ در هم آمیخت؛ حادثه‌ای که حتی اشک هم‌تیمی‌هایش را هم درآورد؛ به دیزل‌آباد رفت و در انتظار اعدام ماند.
صبح روز جمعه 9 تیرماه بود که بابک همراه برادرش برای شکار به ارتفاعات بیستون رفتند. وسایل کوهنوردی و شکار در خودرویشان بود که به روستای نجیوران، کیلومتر 5 جاده بیستون کرمانشاه رسیدند. در کنار رودخانه توقف کرده بودند و می‌خواستند برای آبتنی پا به رودخانه بگذارند که ناگهان با مخالفت پسر جوانی به نام سجاد که همراه خانواده‌اش در آن‌جا اتراق کرده بودند، روبه‌رو شدند. وقتی دعوا بینشان شروع شد، ناگهان صدای شلیک سلاح شکاری بابک شاهدان ماجرا را میخکوب کرد. سجاد روی زمین افتاد و بابک همراه برادرش درحالی‌که به‌عنوان قهرمان کشتی ایران چهره‌اش شناسایی شده بود، متواری شدند. اما بابک آن‌قدر با عذاب وجدان دست و پنجه نرم کرد تا سرانجام 3 ماه بعد همراه برادرش، خود را تسلیم ماموران پلیس کردند. خانواده مقتول که در این مدت اصرار داشتند 2 برادر قصاص شوند با پادرمیانی تعدادی از ورزشکاران همچون عبدالله موحد بزرگمرد کشتی ایران، حمید سوریان، محمد بنا و تعداد دیگری از خانواده کشتی ایران در ازای گرفتن دیه یک‌میلیاردی تا پای بخشش هم پیش رفتند. اما هرگز این امر محقق نشد و بابک باید در زندان به انتظار حکم نهایی می‌نشست. 2‌سال ماندن پشت زندان برای پسری که در رویاهایش مدال طلای المپیک را می‌دید آن‌قدر تلخ بود که امروز نام بابک قربانی بار دیگر تیتر اصلی همه روزنامه‌هاست. اما این بار نه به‌عنوان برنده شدن در مسابقات و نه به‌عنوان متهم به قتل، بلکه بابک قربانی یک قربانی‌ست.
روزهای آخر یک قربانی
یکی از دوستان نزدیک بابک که در این مدت پیگیر پرونده‌اش بود درحالی‌که نمی‌خواست نامش فاش شود به «شهروند» گفت: «بعد از آن اتفاق خیلی‌ها بابک را رها کردند و هرگز سراغی از او و شرایطش در زندان نگرفتند.
در این مدت خیلی‌ها هم ازجمله آقای سوریان، محمد بنا و دکتر طلوعی سعی کردند تا رضایت خانواده مقتول را بگیرند اما متاسفانه نشد. مسئولان زندان دیزل‌آباد کرمانشاه شاید تنها کسانی بودند که خیلی حمایتش کردند. حتی او اجازه داشت به باشگاه زندان برود و هر وقت که می‌خواست تمرین کند. می‌خواستیم با همت او در زندان تیم تشکیل بدهیم. تا این‌که در جریان این خبر تلخ قرار گرفتیم. بابک شامگاه شنبه با خوردن چندین قرص دست به خودکشی زده بود. مسئولان زندان بلافاصله او را به همراه 6 مامور به بیمارستان رساندند اما متاسفانه او روی تخت بیمارستان جان سپرد.»