| طرح نو| «مرگ بر هیچکس، درود بر زندگی» این شعاری است که بنیاد مردمی «حرمت حیات» برای خود برگزیده است. بنیادی که در شهریورماه سال 92 به صورت رسمی تأسیس شد و به تلاش برای گسترش صلح، دوستی و جهان بدون خشونت از راه آشتی با طبیعت پرداخت و طی مدت کوتاه فعالیت رسمی خود نیز توانست بسیاری از افرادی که برای تمامی ارکان جهان هستی احترام قائلند را به سوی خود جلب کند.
اهداف این مجموعه هرچند در گام نخست بسیار آرمان‌گرایانه به نظر می‌رسد اما بابک توتونچی، مدیر این بنیاد می‌گوید که اهداف این مجموعه از ابتدا هم اهدافی آرمان‌گرایانه نبوده و براساس نگاهی واقع‌گرایانه پیش رفته است. چرا که ما با درک از نیاز روز جهان امروز به شکل‌دهی این بنیاد دست زده و تلاش کرده‌ایم تا جهانی عاری از خشونت را از راه تغییر در الگوهای ذهنی و زیستی عملی سازیم. اما ازجمله نخستین و اصلی‌ترین اهداف شکل‌گیری این بنیاد، «جهان بدون خشونت از راه آشتی با طبیعت یا biodemocracy» بوده است.
توتونچی درخصوص چرایی تشکیل این بنیاد و اهداف آن می‌گوید: «به اعتقاد ما لازمه دستیابی به جهانی عاری از خشونت، در گام نخست، دستیابی به ارتباطی منطقی و درست با تمامی ارکان طبیعت است و تنها در این صورت است که می‌توان امیدوار به داشتن دنیایی امن بود. اندیشمندی چون گاندی نیز جمله‌ای دارد که می‌گوید: «صلح را باید از بشقاب غذای خود آغاز کرد» که در حقیقت این جمله معرف کاری است که ما انجام می‌دهیم یعنی آغاز صلح و احترام به تمامی موجودات از ابتدایی‌ترین بخش آن».
این بنیاد اما در ابتدا تحت عنوان مکتب حرمت حیات فعالیت خود را آغاز کرد -در حال حاضر نیز با این عنوان شناخته می‌شود- و دلیل نام نهادن مکتب بر این حرکت نیز به این دلیل عنوان شد که این ایدئولوژی برای نخستین‌بار و به این شکل مطرح می‌شد اما در زمان اخذ مجوز با عنوان مکتب مخالفت شد و به ناچار عنوان بنیاد بر آن نهاده شد.
اما چرایی استفاده از لفظ مکتب برای آن نیز به این دلیل بود که چنین ایده‌ای برای نخستین‌بار و به شکل گسترده مورد استفاده قرار گرفته بود. توتونچی درخصوص چرایی استفاده از لفظ مکتب برای حرمت حیات می‌گوید: «ما در سراسر جهان بنیادهای گوناگون حفظ محیط‌زیست و حمایت از حیوانات و... داریم اما فعالیت هیچ‌کدام براساس معیارهایی که ما بیان کرده‌ایم نیست. برای مثال بنیاد
green peace بنیادی است که مخالف تغییرات ژنتیکی روی حیوانات است اما این بنیاد هیچ‌گونه مخالفتی با تغییرات ژنتیکی که روی گیاهان انجام می‌گیرد، از خود نشان نمی‌دهد و درواقع تمامی بنیادها تنها به حوزه کاری خود وابسته‌اند و نگاه کلی و جهانی ندارند اما ما این‌گونه نیستیم و به همین دلیل نیز عنوان مکتب را بر خود برگزیدیم چرا که در پی صلح و زیست برای تمامی موجودات روی کره خاکی هستیم و نخستین‌بار احترام به حقوق انسان، حیوان، گیاه و سیاره به صورت کامل و با توجه به مبانی فرهنگ ایرانی مدنظر قرار گرفته شده است. چرا که نیاز روز بشر امروزی صلح است و این صلح از درون خانواده آغاز شده و به جامعه تسری می‌یابد و البته اصل اصلی در این خصوص نیز بدون‌شک صلح درون طبیعت است.» اما اصلی‌ترین بخش این بنیاد، حکمتی است که براساس آن تشکیل شده است. حکمتی تحت عنوان حکمت «نازورکاری» که حکمتی جدید است و بسیاری با کم و کیف آن آشنایی ندارند. توتونچی اما این حکمت را حکمتی جدید می‌داند و واژه نازورکاری را نیز واژه‌ای ابداعی می‌داند و می‌افزاید: «این حکمت به دنبال نفی زور در گفتار و عمل و در مواجه با تمامی موجودات روی کره خاکی است. در این حکمت تمامی رفتارهای خشن و رفتارهایی که به ظاهر خشونت هم محسوب نمی‌شوند - مانند ریختن زباله و ... - مورد توجه است تا با توجه به آنها درصدد حذف این‌گونه از رفتارها برآییم.» اما شاید یکی از اصلی‌ترین بخش‌هایی که یک بنیاد مردمی به آن نیاز دارد نحوه معرفی خود به جامعه و شناساندن فعالیت‌های خود است کاری که به گفته توتونچی، در این بنیاد با عملکرد افراد عضو این بنیاد عملی شده است و درحال حاضر اعضای بسیاری داخل و خارج از کشور هستند که هرچند به صورت رسمی عضو بنیاد نیستند، اما از عقاید و منش آن تبعیت می‌کنند که دلیل اصلی آن را نیز باید در روحیه عملگرایی و اصالت برخورد افراد فعال جست. از سوی دیگر، بنیاد نیز با طرح‌هایی مانند طرح «نهال» که کاشت در نهال غرص به ازای هر کودک به دنیا آمده است و بسیاری دیگر از طرح‌ها، سعی در همراه کردن بیشتر مردم با آن دارد.
توتونچی اما هیچ چیزی را به چشم مانع بر سر راه فعالیت این بنیاد نمی‌داند و می‌گوید: «ما براساس قانون آب عمل می‌کنیم و مانند آب از میان سخت‌ترین سنگ‌ها نیز راه نفوذ می‌یابیم. به دلیل وجود همین دیدگاه نیز با مسائل به چشم مشکل مواجه نمی‌شویم و در تلاشیم تا تمامی تهدیدها و مشکلات را به فرصت تبدیل کنیم. از سویی ما هیچ هم پیمان یا دشمنی دایمی نداریم و از این‌رو تنها در تلاشیم تا عملکردمان به نحوی باشد که افراد شیفته این مرام شوند و معتقدیم اگر یک روز عاری از خشونت در جهان باشد و مردم در صلح و همزیستی با طبیعت به سر برند، ما به اهداف خود نزدیک شده‌ایم».