داریوش فرهنگ بازیگر و کارگردان

آدم‌هایی در جامعه ما هستند که همه‌چیز را «سیاه سیاه» می‌بینند. دایم می‌گویند: همه‌چیز مزخرف است. همه چیز به همین سادگی مزخرف است. همه‌چیز اشتباه و غلط شده و هیچ کاری نتیجه‌بخش نیست. هیچ موضوعی با منفعت همراه نیست، هیچ موضوعی مطلوب نیست، هیچ‌کدام از امور جاری به موضوعات انسانی نزدیک نیست. خروجی هیچ کاری نه قابل مشاهده است و نه از اساس، وجود دارد. شور و شوقی هم برای کار کردن وجود ندارد. نشاط عمومی از بین رفته است. رویایی وجود ندارد تا مردم را شاد کند. آلاینده‌ها گیجتان می‌کنند. نه اشتباه نکنید. منظور آلاینده‌های محیط‌زیستی نیستند. صحبت بر سر آلاینده‌های اجتماعی است. در بیشتر مواقع موضوعات تخریب‌کننده راه‌حل‌هایی از درون خودشان دارند. اما امروز دیگر راه‌حلی وجود ندارد. البته باید اعتراف کنیم اگر راه‌حلی هم وجود می‌داشت، دیگر نمی‌توانست به‌عنوان حلال مشکل، عمل کند. حتی اگر بستری هم برای عبور از مشکلات وجود داشته باشد، باز هم فضای کافی که موردنیاز برطرف کردن ریشه‌ای مشکلات است، وجود ندارد. در این فضا، مرکزی برای بیان احساسات وجود ندارد. مرکزی که بتواند شادی آفرینی کند و نشاط عمومی را افزایش دهد، در دست نیست. به همین دلیل شاد نیستیم و احتمالا دیگر شاد نخواهیم بود. اگر اوضاع به همین منوال پیش برود ممکن است دیگر رنگ و روی شادی و نشاط را نبینیم. در کشور ما هیچ‌کدام از حوزه‌ها اتحاد و ثمره ندارند. این نبود اتحاد از کجا نشأت می‌گیرد؟ از تمام آنچه تاکنون ذکر کرده‌ام.
به هر روی چنین دیدگاهی وجود دارد. اما این سیاه دیدن روی دیگری هم دارد. باید توجه داشت وقتی در کشوری کارهای بزرگ انجام می‌شود و همه در مقابل عظمت آن مسحور می‌شوند و شگفت‌زدگی از چهره‌هایشان می‌بارد، حقیقت ماجرا آن‌گونه که خیلی‌ها گمان می‌کنند نیست. آنها به این نکته توجه نمی‌کنند که به ثمر رساندن حرکت‌های بزرگ نتیجه همکاری افراد مختلف هر جامعه است. تا زمانی که این اتحاد و همدلی شکل نگیرد، خبری از اتفاق‌ها و موفقیت‌های بزرگ و مفید نخواهد بود. ما هنوز بر مسائلی بحث و جنجال داریم که راه حل‌های بسیار ساده‌ای دارند. برخی از مسائل بزرگ هم وجود دارند که باید برای حل آنها تلاش‌های فراوانی انجام داد، با این وجود برخی ادعا می‌کنند حل آنها کار ساده‌ای است. طبیعی است که قضاوت‌هایی تا این حد سطحی نتیجه‌ای ناامید‌کننده داشته باشند، همان‌طور که تا الان این نتایج را بارها به عینه دیده‌ایم. پیوستگی و اتحاد در مورد هر موضوعی موفقیت‌ها را متجلی می‌کند. برای به وجود آوردن یک اتفاق خوب و به ثمر رسیدن تلاش‌های افراد جامعه باید به ابعاد مختلف آن موضوع توجه کنیم. در برخی موارد ممکن است عده‌ای تنها ابعاد منفی آن قضیه را به شما نشان دهند که نباید به حرف این افراد توجه کنیم. اگر افق‌های مثبت را در نظر بگیریم، همه چیز حل می‌شود.