شهروند| نادر برهانیمرند، بعد از مدتها نمایشِ جدیدی را روی صحنه برده است. این بار در سالنِ اصلی تئاترِ شهر که مدتهاست نمایشِ خوبی از آن اجرا نشده است: «مرگِ فروشنده» اثرِ آرتور میلر؛ اثری که تراژدی در شکلی نوین را ارایه میکند؛ تراژدیِ انسانِ امروز را. به قولِ چرمشیر، نادر برهانیمرند خوب بلد است نمایشنامهای را انتخاب کند که میتواند نسبت درستی با جامعه و اثر انتخابشده برقرار کند. طبقِ سنت، مراسمِ افتتاحیهای برای این نمایش برگزار شد؛ مراسمی که سخنرانیِ «محمد چرمشیر» آن را خاص کرد.
نمایشنامهنویس در سخنانِ کوتاهی درباره این نمایش از اینکه برهانی این اثر را انتخاب کرده است، ابرازِ خوشحالی کرد و گفت که در این نمایشنامه، شخصیت ویلی لومان این نکته را به مخاطبان یادآوری میکند که دیگر قرار نیست فقط امیران و خدایان در تراژدی باشند. میلر آمده تا با نمایشنامه «مرگ فروشنده» تراژدی نوینی را به مخاطبان ارایه دهد؛ تراژدیای که از بطن جامعه بیرون آمده و با مسائل مختلف درگیر است: «ویلی لومان فرآورده میلر از جنس آدمهایی است که زیر چرخدندههایی سنگین کمر خم میکند و تماشاگر در این نمایش شاهد اثری از جامعهای خواهد بود که افراد اجتماع خود را زیر پای خود له میکنند. بنابراین یک فرد از این جامعه جدا میشود و کار دیگری را انجام میدهد و به نظر من نادر برهانیمرند جسارت کرده که این اثر را برای اجرا انتخاب کرده است و البته دور از ذهن هم نیست که او بتواند به درستی کار خود را انجام دهد.»