رهگذر یا ناظر
اولين كسي كه وضعيت اورژانس را در‌مي‌یابد رهگذر يا ناظر صحنه است كه مي‌تواند به مصدوم كمك كند چرا كه خود حلقه ارتباط حياتي بين امدادگر و مصدوم است. يك ناظر بايد موارد زير را خيلي سريع و با آرامش و اطمينان انجام دهد.
تشخيص وضعيت اضطراري
براي كمك در يك وضع اضطراري، يك ناظر بايد بفهمد كه مشکلی وجود دارد و در اين زمان وضعيت ظاهري يا رفتار يك فرد يا محيط پيرامون آن نشان مي‌دهد كه يك پيشامد غيرعادي رخ داده است.
تصميم به كمك
گاه الزام است ابتدا تصميم بگيريد كه آيا مي‌توانيد به كسي كمك كنيد يا خير. تصميم سريع براي اقدام به موقع در يك وضعيت اضطراري میسر نمی‌شود، مگر آن‌که ناظر از قبل احتمال كمك را در نظر داشته باشد. بنابراين، مهم‌ترين زمان براي تصميم‌گيري و كمك، داشتن يك آمادگي ذهني پيش از برخورد با وضعيت اضطراري است.
تصميم به كمك‌رساني، به نگرش فرد نسبت به فوريت‌ها و وضعيت‌هاي اضطراري و توانايي يك فرد براي مقابله به وضعيت اضطراري بستگي دارد؛ نگرشي كه براي شکل‌گيري زمان مي‌خواهد و به عوامل گوناگوني بستگي دارد.
در صورت لزوم با اورژانس تماس بگيريد
برخي افراد در تماس با اورژانس سريع عمل نمي‌كنند و تا بخواهند مطمئن شوند كه يك وضعيت اضطراري وجود دارد یا نه، زمان مي‌گذرد و تماس ايشان با اورژانس به تأخير مي‌افتد؛ برخي نيز ترجيح مي‌دهند كاركنان اورژانس را ناديده بگيرند و به تنهايي مصدوم را با يك خودروي شخصي به مركز مراقبت‌هاي پزشکي برسانند كه اين كار خطرات زيادي را براي مصدوم به همراه مي‌آورد. خوشبختانه براي بيشتر آسیب‌های ناگهاني تنها كمك‌هاي اوليه كفايت مي‌كند و نيازي به مراقبت‌هاي پزشکي پيشرفته
نيست.