شهروند| با اینکه مسئولان ورزش کشور هم بارها به اهمیت ورزشهای پایه یعنی شنا، دوومیدانی و ژیمناستیک اعتراف کردهاند اما باز هم شاهد کمبودهای فراوانی در این رشتهها هستیم. شناگران این روزها با اتفاقات عجیب و غریبی روبهرو میشوند که باعث شده صدای اعتراض ملیپوشان و حتی سرمربی تیمملی بلند شود. صحبتهایی که اهالی شنا درباره وضع اردوهای تیمملی بیان کردهاند، شاید تلنگر جدی برای مسئولان باشد.
نداشتن استخر استاندارد
چند روز قبل وقتی انتخابات فدراسیون شنا برگزار میشد، خیلی از روسای هیأتهای استانی از معاون وزیر ورزش درخواست کردند تا وعده ساختن استخرهای قهرمانی در شهرهای مختلف عملی شود. با اینکه داورزنی وعدههایی به اعضای مجمع فدراسیون شنا داد؛ صحبتهای اخیر سرمربی تیمملی شنا نشان میدهد که حتی در تهران هم امکانات لازم برای برگزاری اردوهای تیمملی فراهم نیست. خشایار حضرتی با اشاره به نداشتن استخرهای استاندارد میگوید: «در 50متر مشکلی نداریم؛ اما در مسافت 25متر استخری وجود ندارد. در بازیهای کشورهای اسلامی روی همین مسأله دچار مشکل شدیم. ریتم شناگران دچار ایراد شد و یک مدال را به همین راحتی از دست دادیم.» سروش قندچی یکی از ملیپوشان شنا نیز، میگوید: «متاسفانه امکانات در حد صفر است. حداقلها را هم نداریم. وقتی میخواهیم مسافت 25متر تمرین داشته باشیم، مجبوریم در عرض استخر آزادی شنا کنیم.»
تیمملی یک سانس اختصاصی هم ندارد!
یکی از نکات عجیب درباره برگزاری اردوهای تیمملی شنا، تمرین ملیپوشان در استخر آزادی همزمان با برپایی کلاسهای آموزشی است. در واقع هنگامی که ملیپوشان در مجهزترین استخر ایران تمرین میکنند، افرادی را کنار خود میبینند که در کلاسهای آموزشی ثبتنام کردند و سروصدای زیادی هم به پا میکنند. عجیب است که برنامهریزی حداقل طوری صورت نمیگیرد که تیمملی برای 2ساعت در روز به صورت اختصاصی در استخر تمرین کند و ملیپوشان با تمرکز بالا و در فضایی آرام به نکات فنی که مربیان میگویند، گوش فرا دهند. مهدی انصاری، ملیپوش شنا با انتقاد از این اتفاق میگوید: «سانس تیمملی باید جدا از سانسهای آموزشی باشد، چون سروصدا باعث میشود حتی صحبتهای همدیگر را نشنویم.»
انتقادات کاپیتان تیمملی
جمال چاووشیفر، کاپیتان تیمملی شنا درباره مشکلاتی که ملیپوشان با آن دستوپنجه نرم میکنند، به «شهروند» میگوید: «ما فقط حداقل امکانات یعنی یک استخر داریم که درون آن شنا میکنیم، وگرنه سایر امکاناتی که کشورهای دیگر در اختیار دارند و با آن به موفقیت میرسند، در اختیار ما نیست. اگر واقعا از شنا انتظار مدالگرفتن دارند، باید به ما توجه کنند. اگر هم در داخل ایران چنین امکاناتی فراهم نیست، باید به مسابقات مختلف و کمپهای طولانیمدت در خارج از کشور برویم. بدون اینکه با حریف تمرینی و صرفا با تمرینکردن در یک محیط بسته که نمیتوانیم پیشرفت کنیم. برخلاف ادعای برخی افراد استعداد شناگران ایرانی بالاست اما باید روی آنها کار شود تا موفق شوند.» وی همچنین میافزاید: «ما کمترین امکانات را هم نداریم و حتی در استخر آزادی لاینهای استانداردی وجود ندارد. مگر میشود وقتی تیمملی در استخر تمرین دارد، بقیه هم در کنار ما تمرین و سروصدا کنند؟ جالب است که بقیه طلبکار هم هستند و میگویند چرا به تیمملی 4 خط میدهید اما ما 2 خط داریم! این صحبتها هم خندهدار و هم تأسفبار است. مربی در آن فضا میتواند چیزی را به ملیپوشان منتقل کند؟»
به ورزش پایه بها دادیم؟
حتما نام مایکل فلپس را شنیدهاید که در چند دوره المپیک توانسته برای آمریکا نزدیک به 30مدال کسب کند. شنا با این پتانسیل در بازیهای المپیک و آسیایی و جدا از آن بهعنوان یک ورزش پایه مورد توجه قرار نمیگیرد و حتی فرصتی برای اینکه ملیپوشان تمرینات خود را به صورت اختصاصی در یک فضای آرام برگزار کنند، وجود ندارد! برخی انتقادات به فدراسیون وارد است که میتواند امکانات بهتری را فراهم کند تا ملیپوشان بدون دغدغه باشند و البته برخی اتفاقات هم از دست فدراسیون خارج است. اینکه در سراسر کشور فقط چند استان دارای استخر قهرمانی هستند و سایر استعدادها نمیدانند کجا باید شکوفا شوند. باید امیدوار بود در دوره جدید ریاست رضوانی در فدراسیون شنا بیش از پیش به این رشته پرمدال توجه شود.