فرشید غضنفرپور

نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها از دیروز با تاخیری 740روزه مجدداً آغاز ‌شد تا کمتر از یک هفته بعد خبرگزاری‌ها خبرنگارانشان را شیفت‌بندی می‌کنند و سایت‌های خبری هم بساطشان را در غرفه‌های جمع و جور داخل سالن مصلای تهران پهن می‌کنند تا مخاطبان رسانه‌ای که تا دیروز از پشت شیشه مانیتور رایانه‌هایشان به خبرها و گزارش‌های این تولیدکنندگان گمنام چشم می‌دوختند از نزدیک با کارشان و فکرشان آشنا شوند و شاید از این معبر فاصله مطبوعات و مخاطبان هم کمتر شود و اقبال به رسانه‌های داخلی بیشتر و البته حال و روز روزنامه‌ها در نمایشگاه اندکی متفاوت است. سال گذشته ظاهراً برای نخستین‌بار در 20‌سال گذشته نمایشگاه مطبوعات برگزار نشد و البته آب هم از آب تکان نخورد، دورهمی سالانه مطبوعاتی‌ها و البته بیشتر خبرگزاری‌ها معمولاً اگر نزدیکی‌های انتخابات باشد با استقبال چهره‌های سیاسی مواجه می‌شود و اگر تا انتخابات هنوز مانده باشد مثل امسال همان‌ها هم گذارشان به مصلی تهران نمی‌افتد اما به‌هرحال در دو کلمه می‌توان گفت، مبارکمان باشد! هرچند برگزاری این نمایشگاه‌ها احتمالاً هیچگاه منجر به بالا رفتن آمار روزنامه‌خوانی در ایران نشده اما بازهم این دورهمی سالانه فرصتی است برای یک دید و بازدید میان خود مطبوعاتی‌ها که کار فشرده تقریباً بدون تعطیلی این فرصت را از آنان دریغ می‌کند. نمایشگاه امسال اما چنان‌که از ظواهر امر پیداست صادقانه‌تر هم هست. حسین انتظامی معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد درباره حذف کلمه بین‌المللی از پیشوند نمایشگاه مطبوعات گفته است: اگر جمعا 10 یا 20 غرفه از رسانه‌های معمولی و حتی رسانه‌های درجه اول دنیا در نمایشگاه حضور داشته باشند، با عرض معذرت اسم نمایشگاه بین‌المللی نمی‌شود. بنابراین ما این کلمه را برداشتیم به امید این‌که در عمل این اتفاق بیفتد. از دیگر مزایای نمایشگاه امسال این است که گفته‌اند هیچ یک از غرفه‌ها حق نصب بلندگو و پخش اصوات عجیب و غریب برای بازدیدکنندگان را ندارد و از تبعیض‌هایی که سالیان گذشته میان رسانه‌های هوادار و منتقد دولت گذاشته می‌شد هم دیگر خبری نیست. به‌عنوان کوچکترین عضو خانواده مطبوعات ایران اعلام می‌کنم اگر وزارت ارشاد موفق به انجام همین دوکار به ظاهر کوچک بشود از دولت روحانی انتظار دیگری نخواهم داشت و البته پس از پایان نمایشگاه با صدای بلند فریاد خواهم زد روحانی مچکرم.