شهروند| کشتی‌گیر سنگین‌وزن سنندجی چند سال قبل تصمیم گرفت به دلیل جا نداشتن در تفکرات مربیان ایرانی به كشور آذربایجان مهاجرت کرده و برای تیم‌ملی این کشور مسابقه بدهد. او در زمان سرمربیگری جمشید خیرآبادی به جمهوری آذربایجان رفت و توانست به موفقیت‌های قابل توجهی همچون نقره بازی‌های اروپایی 2015 و برنز المپیک 2016 دست پیدا کند. این فرنگی‌کار ایرانی‌الاصل بعد از زلزله اخیر غرب کشور مدال برنزش در المپیک ریو را به حراج گذاشت تا از مبلغ به دست آمده به بازماندگان زلزله کمک کند. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» با صباح شریعتی را می‌خوانید:
از اقدام خیریه‌ای که چند روز قبل انجام دادی، صحبت کن. توانستی مدال المپیکی خودت را برای کمک به زلزله‌زدگان به فروش برسانی؟
این تنها کاری بود که از دستم برمی‌آمد. وقتی وضع زلزله‌زدگان که همزبان من هستند را دیدم، دلم به درد آمد و تصمیم گرفتم مدالم را به حراج بگذارم. در روزهای اخیر شاید بیش از 100پیشنهاد به دست من رسیده اما قرار است در یک برنامه زنده تلویزیونی مدالم را به بالاترین پیشنهاد بفروشم. با کیانوش رستمی که او هم تصمیم گرفته مدالش را به حراج بگذارد، صحبت کردم و تصمیم بر این شد تا به صورت هماهنگ مدال‌های ورزشکاران را در یک برنامه تلویزیونی به فروش برساند تا مبلغ به دست آمده را به زلزله‌زدگان کرمانشاه اهدا کنیم. فکر می‌کنم این اتفاق در چند روز آینده رخ می‌دهد و امیدوارم بتوانیم با چنین کاری به هموطنانمان کمک کوچکی کرده باشیم.
در مسابقات جهانی 2017 نتوانستی به مدال برسی. برنامه آینده‌ات در تیم‌ملی جمهوری آذربایجان چیست؟
فعلا در ایران و زیر نظر جمشید خیرآبادی که مربی من تا المپیک 2016 بود، تمرین می‌کنم. خیرآبادی نقش ویژه‌ای در پیشرفت من داشته و بعد از جدایی از جمهوری آذربایجان هم پیشنهادات زیادی داشته که قبول نکرده است. 4ماه دیگر مسابقات قهرمانی اروپا را در پیش داریم اما فدراسیون جمهوری آذربایجان برنامه خاصی برای آماده‌سازی کشتی‌گیران ندارد. متاسفانه تیم ما به خاطر شرایط نه چندان خوبی که داشت، در مسابقات جهانی نهم شد و به جام‌جهانی 2018 هم نرسید؛ چون جزو 8 تیم برتر جهان نبود.
به نظر می‌رسد از شرایطی که در جمهوري آذربایجان داری، راضی نیستی؟
بله؛ همین‌طور است. بعد از المپیک جمشید خیرآبادی و دیگر مربیان ایرانی که آن‌جا بودند، از تیم جدا شدند. همچنین سامان طهماسبی هم که سال‌ها آن‌جا کشتی می‌گرفت، تصمیم به خداحافظی گرفت و به ایران بازگشت. این باعث شد که من تنها شوم و غربت اذیتم می‌کند. شرایط برای من خیلی سخت‌تر شده و درمجموع کشتی جمهوري آذربایجان شرایط خوبی ندارد. متاسفانه برخی فکر می‌کنند یک نفر مثل من که برای کشور دیگری مسابقه می‌دهد، پول پارو می‌کند اما دقیقا شرایط برعکس است.
اما کشتی جمهوري آذربایجان در سال‌های اخیر پیشرفت خوبی داشته است؛ دقیقا مشکلاتی که می‌گویی، چیست؟
رسیدگی مالی بعد از المپیک در کشتی جمهوري آذربایجان ضعیف شده و می‌توانم بگویم در حد صفر است؛ اصلا اردویی نداریم و هیچ پاداشی هم به کشتی‌گیران تعلق نمی‌گیرد. اخیرا حتما شنیدید که معاون فدراسیون جمهوري آذربایجان هم برکنار شده و به نظر می‌رسد باز هم تغییراتی در پیش باشد. بعد از المپیک فقط رئیس‌جمهوری آذربایجان به مدال‌آوران پاداش داد؛ وگرنه فدراسیون این کشور اصلا هیچ کاری برای ما نکرد. این هم از شانس من است که وقتی در حال پیشرفت بودم، شرایط اینگونه پیش می‌رود. می‌توانم بگویم دلیل اصلی ناکامی تیم‌ملی جمهوري آذربایجان در مسابقات جهانی 2017 همین بود و تیمی که اکثر کشتی‌گیرانش عنوان‌دار جهانی بودند، با ناکامی محض روبه‌رو شد.
با این وضع ممکن است به همکاری‌ات با آذربایجانی‌ها پایان بدهی؟
با خیرآبادی که مربی من محسوب می‌شود، مشورت کردم. او به من می‌گوید، بمان و بجنگ. باید ببینیم که در آینده چه اتفاقاتی رخ می‌دهد و آیا رئیس فدراسیون کشتی جمهوري آذربایجان هم تغییر می‌کند یا خیر. اگر شرایط همین‌طور بماند که در ایران به صورت انفرادی تمرین می‌کنم و فقط برای مسابقات به تیم‌ملی جمهوري آذربایجان می‌پیوندم. برای من باید سودی داشته باشد که غربت را تحمل کنم و تمرینات سخت را در کشور دیگری پشت سر بگذارم؛ وگرنه چه دلیلی دارد برای جمهوری آذربایجان کشتی بگیرم؟
از تصمیمی که چند سال قبل گرفتی و به كشور آذربایجان رفتی، پشیمان نیستی؟
به هیچ‌وجه پشیمان نیستم؛ چون چند سال خوب را سپری کردم. بارها گفته‌ام که شرایط برای من در ایران مهیا نبود تا بتوانم پیشرفت کنم. هر چقدر تلاش کردم، نتوانستم به تیم‌ملی برسم و به همین خاطر به کشور دیگری رفتم. من هر جای دنیا باشم، خودم را ایرانی می‌دانم؛ اما آیا در ایران به من این فرصت را می‌دادند که به مدال برنز المپیک دست پیدا کنم؟ من تمام افتخارات را در چند سال اخیر با فرصتی که در كشور آذربایجان به دست آوردم، کسب کردم. علاوه بر مدال المپیک، مدال نقره بازی‌های اروپایی و مدال برنز بازی‌های کشورهای اسلامی را در کارنامه‌ام دارم.
به این فکر نکردی که به ایران برگردی و در این شرایط که در سنگین‌وزن کشتی فرنگی دچار خلأ هستیم، برای کشور خودت کشتی بگیری؟
من همیشه به این مسأله فکر می‌کنم اما از سوی مسئولان فدراسیون کشتی یا کادرفنی تیم‌ملی صحبتی با من نشده است. نمی‌دانم از نظر قانونی منعی برای بازگشتم وجود دارد یا خیر اما مهمترین مسأله این است که مرا در ایران بخواهند. این را همه می‌دانند که در سنگین‌وزن در سال‌های اخیر نتایج خوبی نگرفتیم اما هیچ وقت کسی سراغ مرا هم نگرفته است.
برای لیگ جهانی کشتی فرنگی که در
آذر ماه برگزار می‌شود، قرار نیست برای هیچ تیمی کشتی بگیری؟
من برای لیگ جهانی از تیم بیمه رازی و صنعت ایذه پیشنهاد داشتم اما از نظر مالی به توافق نرسیدیم. هر بار که از تیم‌های ایرانی پیشنهاد دریافت می‌کنم، منعی وجود دارد؛ یا مسأله مالی در میان است یا از نظر تمرینی زمان مسابقات به شرایط من نمی‌خورد. این بار هم خیلی دوست داشتم برای یکی از تیم‌های ایرانی کشتی بگیرم اما باید مبلغ قرارداد در سطح قابل قبولی باشد. نمی‌گویم به اندازه فوتبالیست‌ها و والیبالیست‌ها پول بدهند اما باید مبلغی پیشنهاد بدهند که شأن من هم حفظ شود. با توجه به این وضع تصمیم گرفتم خودم را برای مسابقات قهرمانی اروپا و مسابقات جهانی سال آینده آماده کنم.
به عنوان آخرین سوال، تصور می‌کنی تا چه زمانی می‌توانی کشتی بگیری؟
من هنوز 29سالگی‌ام کامل نشده و حداقل هدفم این است که تا المپیک 2020 کشتی بگیرم و یک مدال دیگر در این رویداد بزرگ کسب کنم.