بابک جوادزاده عکاس

بچه‌های سرپل ذهاب کاری به زلزله ندارند؛ انگار این‌که از شهر آمده‌اند و از روستاهای اطراف مهم نیست همه با هم کنار چادرها بازی می‌کنند، دست‌های همدیگر را می‌گیرند و خبری از جدل و دعوا هم میانشان نیست. حرف از تولد که می‌شود همه با ذوق جمع می‌شوند و عمو زنجیرباف و تولد مبارک می‌خوانند و با ذوق به بادکنک‌های رنگی نگاه می‌کنند. اسم‌ها هم این‌جا به اندازه همین بچه‌ها قشنگ هستند؛ «کاروی» یعنی نویدبخش و «رژین» و «روژان» و «دیاکو» و «آلا» و هزار و هزار اسم دیگر هفت روز بعد از زلزله بلند خندیدن را دوباره تمرین می‌کنند. سرپل ذهاب این روزها شهر بچه‌هاست؛ زلزله انگار حریف بچگی‌کردنشان نشده است.