شهروند| سریال ادامه‌دار تنبیه شدید دانش‌آموزان توسط مدیر مدرسه این‌بار به روستای شمیل در هرمزگان رسید؛ خبری که نخستین قسمت تنبیه بدنی دانش‌آموزان در سال تحصیلی جدید نیست و به نظر نمی‌آید آخرین خبر هم باشد. حدود دوهفته پس از پاره‌شدن پرده‌گوش یک دانش‌آموز با سیلی ناظم در شوش، این‌بار «لگد مدیر دبستان سرسمات روستای شمیل» منجر به افتادن ۳دندان و آسیب 2 دندان دیگر یک دانش‌آموز شده است.
آن‌طور که رسانه‌های محلی هرمزگان درباره این موضوع نوشته‌اند، در دبستان سرسمات روستای شمیل بین دو دانش‌آموز دعوا و مشاجره‌ای رخ می‌دهد و در همین حین مدیر دبستان وارد دعوا شده و با زدن لگد به صورت یکی از دو دانش‌آموز، او را نقش زمین کرده و باعث افتادن ۳دندان و لق‌شدن ۲دندان دیگرش می‌شود. کانال تلگرامی «بادگیر» که اخبار این استان را پوشش می‌دهد، از بی‌اعتنایی این مدیر به وضع دانش‌آموز هم پس از این درگیری نوشته است: «پس از درگیری، مدیر بی‌توجه به اتفاقِ رخ‌داده، دانش‌آموز مصدوم را با همان وضع راهی کلاس کرده و تا پایان ساعت مدرسه او را نگه می‌دارد. با مراجعه دانش‌آموز مصدوم به خانه، خانواده‌اش با مراجعه به شورای روستا، حراست آموزشوپرورش و ارگان‌های مربوط خواستار پیگیری موضوع می‌شوند. برای بررسی موضوع نماینده‌ای از حراست آموزش و پرورش ناحیه یک بندرعباس به این دبستان اعزام شده اما هیچ‌کدام از دانش‌آموزان حاضر به گفتن حقیقت موضوع نمی‌شوند.» این خبر در دیگر رسانه‌های استان هرمزگان هم منتشر شده که به نظر می‌آید ماجرای درگیری مربوط به یکی دو روز گذشته باشد.
دستور استاندار هرمزگان برای بررسی موضوع
انتشار گسترده این خبر در شبکه‌های اجتماعی، واکنش استاندار هرمزگان را هم به همراه داشت که از لزوم بررسی فوری این موضوع سخن گفت. «فریدون همتی» در دستور ابلاغی به مدیرکل آموزش و پرورش هرمزگان و مدیرکل بازرسی استانداری هرمزگان خواستار بررسی دقیق و با جدیت این موضوع و گزارش نتایج بررسی‌ها شده است.
در سال‌های گذشته و با گسترش فضای مجازی و همچنین حساسیت جامعه، اخبار فراوانی از تنبیه شدید بدنی دانش‌آموزان در استان‌های مختلف ایران منتشر شده که در بسیاری از موارد واکنش مقامات استانی و وزارت آموزش و پرورش را به همراه داشته است که بعضی از معلمان متخلف هم مشمول مجازات‌هایی شدند، اما این واکنش‌های رسانه‌ای و همچنین برخوردهای قهری تاکنون نتوانسته ریشه تنبیه دانش‌آموزان توسط معلمان و مدیران مدارس را از بین ببرد.
این تنبیهات درحالی صورت می‌گیرد که قوانین موجود، هرگونه برخورد فیزیکی یا حتی تنبیه رفتاری دانش‌آموزان را ممنوع اعلام کرده است؛ براساس ماده ۷۷ آیین‌نامه انضباطی مدارس «اعمال هرگونه تنبیه از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است.» علاوه بر این و براساس ماده ۷۴ این آیین‌نامه «قصور و سهل‌انگاری دانش‌آموزان نسبت به انجام وظایف خود تخلف محسوب می‌شود. مدیر، شورای مدرسه، معاونان و مربیان موظفند قبل از اعمال هرگونه تنبیه از وضع و موقعیت محصل آگاهی یابند و در جست‌وجوی انگیزه و علت تخلف برآیند و نسبت به رفع آن اقدام کنند.» اما پس از طی این مراحل و درصورتی که روش‌های تربیتی در دانش‌آموز موثر نباشد، در این صورت ماده ۷۶ آیین‌نامه انضباطی انواع تنبیه برای دانش‌آموزان را تعیین کرده است. براساس این ماده «دانش‌آموزان متخلفی که راهنمایی‌ها و چاره‌جویی‌های تربیتی در آنها مفید و موثر نمی‌افتد، با رعایت تناسب به یکی از روش‌های زیر مورد تنبیه قرار می‌گیرند:
١- تذکر و اخطار شفاهی به‌طور خصوصی ۲- تذکر و اخطار شفاهی در حضور دانش‌آموزان کلاس مربوط ٣- تغییر کلاس، در صورت وجود کلاس‌های متعدد در یک پایه با اطلاع ولی دانش‌آموز ٤- اخطار کتبی و اطلاع به ولی دانش‌آموز ۵- اخراج موقت از مدرسه با اطلاع قبلی ولی دانش‌آموز، حداکثر برای مدت سه‌روز ۶- انتقال به مدرسه دیگر.»
با این حال و با وجود صراحت قانون در ممنوعیت هرگونه تنبیه دانش‌آموزان، به نظر می‌آید برخورد فیزیکی معلم با دانش‌آموز در بسیاری از مدارس روستایی و استان‌های محروم همچنان امری رایج به حساب می‌آید که تنها بعضی از برخوردهای بسیار خشن خبرساز می‌شود.