دامپزشک باغ‌وحش تهران با اعلام تلاش برای کاهش بوی نامطبوع این مجموعه استانداردهای باغ‌وحش در ایران پایین است
ایسنا| دامپزشک باغ‌وحش تهران با توضیح اینکه بوی بد اطراف این مجموعه مربوط به یک تصفیه خانه است، گفت: «استانداردهای باغ‌وحش در ایران پایین است.» ایمان معماریان انتشار بوی بد از باغ‌وحش ارم را رد کرد و گفت: « یک سپتیک تانک
(مخزن تصفیه فاضلاب) برای تصفیه فاضلاب‌های سرویس بهداشتی کل مجموعه ارم وجود دارد که برخی اوقات باعث انتشار بوی بد در باغ‌وحش می‌شود. گاهی اوقات این بوی فاضلاب با بوی حیوانات اشتباه گرفته می‌شود البته برخی حیوانات بوی خود را دارند ولی در حدی نیست که اذیت‌کننده باشد و برای حل مشکل انتشار بوی بد از سپتیک تانک راه‌حل‌هایی وجود دارد که مسئولان مجموعه ارم درحال بررسی آنها هستند.» او با بیان اینکه با استفاده از روش‌های علمی می‌توان میزان استرس و ناراحتی حیوانات باغ‌وحش را تشخیص داد، گفت: «بر اساس این آزمایشات چنانچه شرایط مناسب برای حیات وحش در باغ‌وحش فراهم باشد میزان رضایت آنها از زندگی در باغ‌وحش مناسب است.» دامپزشک باغ‌وحش ارم با بیان اینکه برای فهمیدن نیازهای یک حیوان از روش‌های نوینی می‌توان استفاده کرد، گفت: «با جدا‌کردن و اندازه‌گیری متابولیت‌های مدفوع، ادرار و بزاق یک حیوان می‌توان متوجه شد که یک حیوان چقدر شرایط مناسبی دارد و چه میزان استرس و یا ناراحتی را تحمل می‌کند. با توجه به همین تحقیقات کارشناسان حیات وحش توانسته‌اند جایگاه استاندارد حیوانات در حیات‌وحش را تشخیص دهند و میزان رضایتمندی حیوان را اندازه‌گیری کنند البته این به آن معنا نیست که حیوانات را از طبیعت جدا کنیم و به باغ‌وحش بیاوریم. آوردن آنها به باغ‌وحش به علت شرایط خاص حیوان است. به‌عنوان مثال آسیب دیده باشد یا برای فرهنگ‌سازی برای حفاظت از گونه‌های با ارزش جانوری.» معماریان درباره رعایت استانداردها در قفس‌های باغ‌وحش تهران گفت: «در ایران سازمان حفاظت محیط‌زیست ضوابطی را برای استاندارد اندازه قفس‌ها مشخص کرده است ولی متاسفانه این استانداردها تنها به اندازه قفس اکتفا می‌کنند درحالی‌که استانداردهای جهانی مواردی دیگری را نیز در نظر دارند. نیاز حیوانات فقط فضای مناسب نیست بلکه لازم است که مواردی در قفس‌ها رعایت شود و استانداردهای جهانی نیز برای آنها وضع شده است.» او با اشاره به اینکه باغ‌وحش تهران، استانداردهای زیست محیطی کشور را دارد که استانداردهایی ابتدایی است، ادامه داد: «حدود چهار‌سال است که باغ‌وحش تهران تلاش می‌کند تا استانداردهای اروپایی را کسب کند. درحال حاضر نیز برای نگهداری از چند حیوان استانداردهای جهانی را کسب کرده است و حدود دو هفته آینده گروهی از کارشناسان اروپایی برای بازدید از باغ‌وحش و انجام ممیزی اولیه به ایران سفر می‌کنند تا درنهایت بتوان باغ‌وحش تهران را عضو اتحادیه باغ‌وحش‌های اروپا کرد و استانداردهای جهانی برای نگهداری از حیوانات در این باغ‌وحش کسب شود.» اینها درحالی است که به گفته معماریان با اشاره به اینکه باغ‌وحش تهران راه زیادی دارد تا تبدیل به یک باغ‌وحش کامل شود: «این باغ‌وحش تاکنون تغییرات اساسی کرده و برخی از جایگاه‌های آن به استانداردهای جهانی رسیده است ولی هنوز اصلاحاتی باید در این باغ‌وحش انجام شود.»
عضو کارگروه غارشناسی: غارهای کشور درجه‌بندی می‌شوند
مهر| غارهای کشور درجه‌بندی می‌شوند تا مشخص شود که میزان دخالت انسان‌ها در هر غاری باید چه اندازه باشد. عضو کارگروه غارشناسی کشور با اعلام این خبر گفت: «فاجعه‌ای که غارهای ایران را تهدید می‌کند این است که سازمان‌های دولتی و غیردولتی و یا بخش خصوصی که از قدرت دولتی و یا سرمایه استفاده می‌کنند به معضلی برای غارها تبدیل شده اند؛ آن هم به بهانه گردشگری.» جواد نظام دوست از غارنوردان حرفه‌ای و رئیس پیشین انجمن غار و غارشناسی ایرانیان، ادامه داد: «کارگروه غارشناسی کشور بعد از دو‌سال موفق شده آیین‌نامه‌ای برابر با استاندارد جهانی حفاظت از غارها تدوین و آن را به تمام ادارات کل محیط‌زیست استانها ابلاغ کند.» به گفته او این آیین‌نامه «حفاظت و بهره‌برداری از غارها » نام دارد و در آن قرار است شناسایی و درجه‌بندی غارها و نحوه درجه‌بندی غار در هر استانی انجام شود. به این ترتیب تعداد غارها در هر استان مشخص خواهد شد و هر غار امتیاز می‌گیرد. در این درجه‌بندی زندگی جانوران، باستان‌شناسی، قدمت غار و.... هر کدام امتیاز دارد. او همچنین گفت: «به این ترتیب غارها دارای درجه‌های یک تا چهار می‌شوند. طبق این آیین‌نامه غارهای درجه یک غارهایی هستند که حضور گردشگران در آنها ممنوع است و تنها برای مطالعات و تحقیقات دانشگاهی می‌توان از آنها استفاده کرد. غارهای درجه دو غارهایی هستند که باید تحت شرایط و نظر کار گروه باشند. درغارهای درجه سه نیز می‌توانند افراد حضور پیدا کنند. اما در غارهای درجه چهار هیچ آثاری وجود ندارد و معمولا با یک حفره آهکی خاتمه پیدا می‌کنند. یعنی اینها غارهای کوچکی هستند که از نظر تاریخی اثر قابل ملاحظه‌ای ندارند.» نظام‌دوست با اشاره به آسیب‌های غیرقابل جبرانی که به غارها زده می‌شود است، گفت: «تصمیمات گردشگری و برخی از مردم، غارها را به روزی انداخته که نجاتشان غیرممکن است. به نحوی که اگرچه زمانی آب غار قابل شرب بود ولی اکنون این آب از بین رفته و آنچه که باقی مانده نیز مضر است.»