حدیث کیمیازاده | در این گزارش خودمان را جای تورهای گردشگری ایرانی گذاشتیم تا ببینیم که چگونه میتوانیم گردشگر خارجی را به ایران جذب کنیم. به نداشتن زیرساختهای گردشگری مانند هتلها و وسایل نقلیه استاندارد و غیره هم کاری نداریم. حتی جاذبههای گردشگری مختلف در ایران هم مدنظرمان نیست. فقط میخواهیم ببینیم که تنوع آب و هوایی و اقلیمی در ایران آیا میتواند پتانسیلی برای جذب گردشگر باشد. پس موضوع این گزارش این است: تنظیم تورهای مسافرتی برمبنای عجایب اقلیمی در ایران.
پیشنهاد اول: جنگل ابر؛ محصور در دریا و کوه و بیابان
جنگل ابر یکی از جنگلهای باستانی دنیاست و البته به همراه سایر جنگلهای شمال ایران تنها جنگل باقیمانده هیرکانی در دنیا. 35هزار هکتار وسعت دارد و از تنوع زیاد جانوری و گیاهی بهره میبرد. هم برای گیاهشناسان مهم است هم برای داروسازان که میتوانند از گیاهان منحصربهفرد این جنگل دارو تهیه کنند و هم برای جانورشناسان و هم گردشگرانی که عاشق حیاتوحش هستند و میتوانند خرس قهوهای و گرگ و پلنگ و روباه و عقاب و فاخته را ببینند. اما موضوع ما این جنبه از جاذبههای گردشگری جنگل ابر نیست. جنگل ابر ویژگیای دارد که کمتر نقطهای در دنیا از آن بهرهمند است. جنگل ابر، منطقهای است در همجواری با دریا و کویر. عجیب اما باورکردنی است. یعنی در فاصله زمانی سه، چهارساعته چهار اقلیم به هم میپیوندند؛ دریا و کوه و جنگل و کویر. از دریای خزر در استان گلستان که به سمت جنوب میآیید وارد جنگل انبوهی میشوید که در دل کوههای البرز خود را جای داده است. به همین دلیل ابر برخاسته از دریایخزر در بین شکاف کوههای البرز، بر فراز جنگل ابر گیر میکند و منظرهای اعجابانگیز میآفریند که البته ناشی از مجاورت دو ناحیه کمفشار (دشت گرگان) و پرفشار (کوههای البرز) نیز هست. به همین دلیل است که وقتی به جنگل ابر میآیید انگار وارد اقیانوسی از ابر شدهاید. این پدیده از بعدازظهر شروع میشود و تا نیمههای شب ادامه دارد. اما این پایان عجایب نیست. پایان این سفر که از دریای آبی خزر و سواحل زیبای گلستان شروع میشود و به جنگلهای ابری میرسد و کوهنوردی را نیز همراه خود دارد، بیابان و کویر سمنان است. نهتنها یک خارجی که یک ایرانی هم باورش نمیشود که در عرض چند ساعت بتواند از دریا و سرسبزی جنگل وارد منطقهای خشک و بیابانی شود. اما این منطقه از ایران چنین ویژگی هیجانانگیزی دارد. پس اولین تور پیشنهادی ما برای خارجیها این است: سفر به جنگل ابر، سه شب، یک شب اقامت در سواحل دریایخزر، یک شب اقامت در جنگل ابر و یک شب اقامت در مناطق کویری. اما آیا این منطقه به دنیا معرفی شده است؟ نهتنها کسی در دنیا این منطقه را نمیشناسد که چندسال پیش خودمان با دستان خودمان جادهای وسط این منطقه حفاظتشده کشیدیم که کمر به نابودیاش بسته است.
پیشنهاد دوم: سفر از دمای 100درجه
تا دمای منفی 46درجه
در پیشنهاد دوم برنامه سفری تنظیم کردهایم که در یک شبانهروز میتوانید در دو نقطه متضاد باشید. مطمئنا برای تمام جهانیان چنین امری محال مینماید که در عرض 24ساعت و اگر با هواپیما باشد در عرض 3 ساعت بتوان هم در منطقهای بود که بعضی از روزهای سال دمایش به 100 درجه میرسد و هم در منطقهای بود که دمایش به 46- درجه میرسد. شاید محال باشد اما در ایران، خیر. گرمترین نقطه کره زمین در ایران وجود دارد. در کویر لوت. در منطقهای به نام دشت گندم بریان از توابع شهداد کرمان. منطقهای داغ با رودی شور با غلظت بالای نمک و البته سکوت و سراب کویر و آسمان پرستاره و مهتابی. دشت گندم بریان پوشیدهشده از گدازههای آتشفشانی و سنگهایی بعضا 4متری که شکل عجیبی دارند و همین شکل عجیب باعث جذب بیشتر نور خورشید و بالارفتن بیش از حد دما میشود. در این منطقه 3 دهانه آتشفشان وجود دارد که زمانی فعال بودهاند. گرمای این منطقه بهگونهای است که به طول 200 کیلومتر و عرض 150 کیلومتر هیچ موجود زندهای در آن زندگی نمیکند. نه گیاهی، نه جانوری و نه حتی باکتری. حتی اگر جسد حیوانات را به این منطقه ببرند تجزیه و گندیده نمیشود و فقط براثر حرارت خورشید خشک میشود. از این روست که پروفسور کردوانی پدر کویرشناسی ایران معتقد است که کویر لوت، کره ماه زمین است. بهترین زمان سفر به دشت گندم بریان فصل بهار است. پس ما هم برنامه سفر برای خارجیها را در همین فصل تنظیم میکنیم. در این فصل در عین حال میتوان به سردترین نقطه ایران که تنها 14درجه با سردترین نقطه دنیا اختلاف دما دارد سفر کرد. اگر شهر یاکوتسک روسیه با 60درجه دمای زیر صفر سردترین نقطه دنیاست شهرستان بستانآباد در آذربایجانشرقی ایران با 46درجه سانتیگراد زیر صفر سردترین نقطه ایران است. فاصله دو منطقه گرم و سرد ایران اما فقط نزدیک به 1500 کیلومتر است یعنی با خودرو نزدیک به 24 ساعت فاصله دارد و با هواپیما فقط 3 ساعت. پس میتوان یا صبح داغ را در دشت گندم کویر لوت تجربه کرد و غروب یخی را در ارتفاعات بستانآباد تبریز. یا حتی بالعکس. ارتفاع شهرستان بستانآباد از سطح آزاد دریا 1740متر است. البته مناطق غیرمسکونی دیگری هم در ایران وجود دارند که بسیار سردتر از این شهرستان هستند مانند ارتفاعات 4800 متری سبلان یا 5000 متری آرارات.
***
فقطوفقط به پوستری فکر کنید که جنگل ابر را با ویژگیهایش توضیح دهد و همچنین دو منطقه داغ و یخبندان را به فاصله 1500کیلومتری از هم نشان دهد. آیا شما همین الان هوس نکردید که به این آژانس مسافرتی زنگ بزنید و اگر قصد مسافرت دارید بلیت سفر به این دو منطقه را بخرید؟ مطمئنا بسیاری از توریستهای خارجی در رویای چنین مسافرتی به سر میبرند... اما در ایران... بگذریم، بهتر است که در خیال خام خود بمانیم...