پرویز تناولی، هنرمند مجسمهساز، به دعوت جمعی از جانبازان شیمیایی به موزه صلح رفت. این مجسمهساز شهیر ایرانی در انتهای بازدید چهارساعته از موزه صلح گفت: مدتها پیش دوست عزیزم مرحوم عباس کیارستمی به دفعات از تأثیر بازدید این موزه برخود گفته و اصرار داشت که من هم حتما این تجربه متفاوت را پیدا کنم که متاسفانه به علت مشغلههای فراوان این امر به تأخیر افتاد تا اکنون که در نبودش این بازدید میسر شد.
او افزود: اولین چیزی که هر انسانی را در این موزه با خود درگیر میکند، آن است که قربانیان واقعی جنگ خود راوی مستقیم حوادث هستند که این بیشک در باورپذیری نقش اصلی را دارد و دوم آنکه بزرگمنشی در گفتار شما عزیزان جانباز موج میزند که با این روح بزرگ بدون کینه درباره حوادث و حتی جنایات شیمیایی صحبت کرده و اصلا صدمات خودتان را دلیل بغض و کینه قرار ندادهاید و این روح بزرگ بخشندگی شما هرکسی را تحتتأثیر قرار خواهد داد. اکنون میفهمم که چرا عباس کیارستمی آن همه اصرار بر دیدن شما و این موزه را داشت. من امروز در مقابل این همه موضوعات شگرف روحیه تازهای برای زندگی و ادامه کار گرفتم و امیدوارم بهعنوان یک هنرمند این ایدههای بکر، روزی به کار و اثرهنری تبدیل شوند.