| سعيد غفاري آثار |
خيابان‌ها با پرچم‌هاي سياه صحنه‌آرايي مي‌شوند. گروه‌هاي مختلف از پير و جوان، پارچه‌نوشته‌های مزین به «يا امام‌حسين(ع)» را بر ورودي كوچه‌ها نصب مي‌كنند. گروه‌هايي كه نه تمرين طولاني‌مدت داشته‌اند و نه مربي خاصي و تنها عشق است كه باعث مي‌شود اينچنين يك دل و يك صدا گام بردارند. عشقي كه در دسته‌هاي عزاداري به نهايت خود مي‌رسد. در نمايشگاه «عطر سيب» (تجهیز هیأت‌های شهر تهران) امسال 2200 هيأت عزاداری حضور خود را به ثبت رساندند و این چنین است که 2200 تيم، بدون مربي و تمرين در يك ماه قشنگ‌ترين اجراها را به ارمغان مي‌آورند. از تهران که بگذریم، در ايام محرم هركدام از شهرهاي كشور آيين‌هاي خاص خود را براي عزاداري برپا می‌دارند. در تبريز هيأت‌هايي وجود دارد كه فرهنگ و اصل كمك كردن به ديگران را به طور ويژه‌اي دنبال مي‌كنند. در دسته‌هاي عزاداري شهر زنجان نذورات نقدی براي ذبح قربانی جمع مي‌شود كه با اجازه افراد خَير، خرج ايتام و موسسه‌هاي خيريه مي‌شود، کما اینکه امسال نیز میلیون‌ها ریال از سوی مردم به زينبيه اعظم زنجان اهدا شده است. اين ماه، ماه دستگيري از محرومان است. ماه كمك به هم‌نوع. ظهر عاشورا در بسياري از شهرها، مردم هركجا كه باشند خود را به دسته‌هاي عزاداري مركزي شهر مي‌رسانند. عاشقانی كه دوستدار حماسه‌سازان كربلا هستند. آنها با تمام وجود مي‌آيند و با شور و شعور حسيني‌شان جهانيان را انگشت به دهان می‌کنند. شوری که گویا هيچ دوربينی توانایی به تصویر کشیدن تمام ابعاد آن را ندارد.