یکشنبه‌شب گذشته تئاترشهر تهران شاهد برگزاری نخستین مراسم اعطای نشان داود رشیدی به چهره‌های فرهنگی و هنری آن هم، همزمان با نخستین سالگرد درگذشت این هنرمند بود.
دبیر جشنواره تئاتر فجر نخستین کسی بود که در مراسم لب به سخن گشود. فرهاد مهندس‌پور با اشاره به این‌که معلم‌های تئاتر اغلب نه تنها تئاتر را به آدم یاد می‌دهند، بلکه زندگی‌کردن را هم یاد می‌دهند، گفت: من از دوره نوجوانی داود رشیدی را از دور می‌دیدم و بعد در دو سفر همراه او در جشنواره‌های استانی تئاتر حضور داشتم و در محضر ایشان خیلی خوش می‌گذشت.او افزود: ناراحت می‌شوم از دیدن کسانی که به تئاتر احترام می‌گذارند اما به تئاتری‌ها بی‌احترامی می‌کنند؛ در نسلی که داود رشیدی بالید، آموزش دید و آموزش داد، شخصیت‌های بسیار محترم و دوست‌داشتنی هستند که از سلوکشان می‌توان یاد گرفت که تئاتر یعنی چه؟ مهندس‌پور، داود رشیدی را هنرمند بی‌ادعایی خواند و گفت: امروز کلمه بی‌ادعایی بی‌معنا شده است، چون بازارش کساد شده. در فیلمی که امشب هم پخش شد، آقای رشیدی به نکته مهمی اشاره کرد که تئاتر به خودی خود مهم است نه موضوع تئاتر. احمد مسجدجامعی که برای اهدای نشان داود رشیدی به محسن میرزایی روی صحنه آمده بود هم، گفت: یکی از ویژگی‌های داود رشیدی را باید برخورداری از خاندانی دانست که همه اهل فرهنگ و هنر و فرهیختگی هستند.او افزود: در آخرین تئاترگردی با حضور داود رشیدی به او قول داده بود که موزه تئاتر راه‌اندازی شود. خیلی علاقه‌مند بودم که این خبر را در چنین مناسبتی بدهم؛ باید بگویم ساختمان پیشین تئاتر نصر خریداری شده و امیدواریم به ‌زودی موزه تئاتر در این ساختمان راه‌اندازی شود.این عضو شورای شهر تهران همچنین محسن میرزایی را از زمره نویسندگان مطبوعاتی خواند که در زمینه پژوهش تاریخی کارهای شگرفی کرده که نشان‌دهنده تسلط او به تاریخ است. مرضیه برومند نیز که برای اهدای نشان علیرضا داوودنژاد روی صحنه حاضر شده بود، گفت: فکر می‌کنم داود رشیدی هر صفتی را برای یک هنرمند قایل بود، در داوودنژاد جمع شده است؛ نوآوری و توجه به مخاطب و مسائل اجتماعی و مطرح‌کردن آنها با ذکاوت و تیزهوشی که همه در آثار داوودنژاد جمع شده است. علیرضا داوودنژاد نیز در سخنانی کوتاه گفت: این شانس من است که ‌سال 54 مورد لطف داود رشیدی قرار گرفتم و سالیان طولانی با هم کار و زندگی کردیم و امروز ممنونم که مرا لایق و مورد لطف قرار دادید. می‌دانم که داود چقدر «احترام» را دوست داشت؛ معشوق و محبوب و نفسش بود.در ادامه جواد مجابی برای اهدای جایزه عمید نائینی روی صحنه آمد و گفت: عمید نائینی یک روزنامه‌نگار حرفه‌ای مستقل است و روی این دو کلمه حرفه‌ای و مستقل تأکید دارم. نائینی فردی نواندیش و عاشق ایده‌های نو اما فردی عملگراست و این ویژگی او را از آدم‌های خیال‌پرداز و متوهم به راحتی جدا می‌کند. فاطمه معتمدآریا دیگر هنرمندی بود که روی صحنه حاضر شد تا چهارمین نشان داود رشیدی را به محمدحسن معجونی اهدا کند. معتمدآریا با بیان این‌که من در سن کم با آقای رشیدی در خانواده تئاتر آشنا شدم، گفت: از این‌که داود رشیدی باعث شد امشب بهترین‌های فرهنگ و هنر این کشور در این‌جا جمع شوند، خوشحالم. ما چیزی به غیر از عشق و مهر و دوستی و لبخند از رشیدی ندیدیم و حتی امشب در این مراسم همه هیجان‌زده هستند. این بازیگر در رابطه با حسن معجونی او را جزو استثناهای تئاتر ایران خواند و گفت: در همه دوره‌ها ضرورت ندارد همه یک نسل شکوفا شوند، یک نفر می‌تواند شکوفا شده و پرچم تئاتر را به دست بگیرد و راه را ادامه دهد و حسن معجونی جزو کسانی است که این پرچم را در دست دارد.