| طرح نو| «مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد» نزدیک به 3 دهه است که فعاليت می‌کند؛ در مجتمع رعد بيشترين بودجه، وقت و انرژی صرف ارایه آموزش با كيفيت و كميت مناسب به توان‌يابان می‌شود.
در كنار آموزش و مشاوره شغلي و كاريابی، خدمات توان‌بخشی شامل فيزيوتراپی، كاردرمانی، گفتاردرمانی و مشاوره نيز به كارآموزان ارایه می‌شود. همچنين واحد مددكاری هم در جهت حل مشكلات توان‌يابان فعاليت می‌کند. بانوان حضور ویژه‌ای در این مجتمع دارند، به‌طوری که گروهی با نام «همیاری بانوان» در این موسسه تشکیل شده و بیش از 50 عضو ثابت دارد که به صورت مستمر در مرکز حاضر می‌شوند. «حشمت تفضلی» ریاست این گروه را برعهده دارد، گروهی که از سال 1373 راه افتاده و روز به روز به تعداد اعضای ثابتش اضافه می‌شود. متن پیش رو، گفت‌وگوی «شهروند» با خانم تفضلی است:
اگر موافق باشید از نحوه آشنایی‌تان با «مجتمع نیکوکاری رعد» و گروه همیاری بانوان آن شروع کنیم.
آشنایی من با گروه همیاری بانوان رعد به 25سال پیش برمی‌گردد. زمانی‌که از طریق خانم اکبری (مدیرعامل کنونی موسسه رعد) با این مرکز آشنا شدم و تلاش کردم به هر طریقی در خدمت بچه‌هایی باشم که به نحوی با معلولیت‌های جسمی مواجه بودند. موسسه رعد کار خود را در یک اتاق کوچک در خانی‌آباد آغاز کرد و رفته‌رفته توانست به گستردگی امروز دست پیدا کند. همه کارها در اوایل تأسیس موسسه توسط خود ما انجام می‌شد. حتی پخت‌وپزها را هم خودمان انجام می‌دادیم و با گذشت زمان بود که کمک‌های مردمی بیشتر شد و با فعالیت‌های بیشتر و برگزاری کنسرت‌ها و بازارچه‌های خیریه توانستیم رعد را بزرگتر کنیم و به وضع فعلی برسانیم.
مهم‌ترین دغدغه گروه همیاران بانوان رعد در تمام این سال‌ها چه بوده؟
مهم‌ترین دغدغه زندگی کسانی بود که به دلیل معلولیت‌ها راضی به مرگ خود می‌شدند، یا حتی خانواده‌هایی که چنین بچه‌هایی داشتند گاهی آرزوی مرگ آنها را می‌کردند. اما با اتفاقات خوبی که در موسسه افتاد ما امروز بچه‌هایی را می‌بینیم که در گذشته به دلیل مشکلات جسمانی، از انجام خیلی از کارها عاجز بودند اما حالا می‌توانند به خوبی درس بخوانند، رشد کنند و در اجتماع حضور داشته باشند. خیلی از این بچه‌ها در خانه‌ها مشکل‌ساز بودند و خانواده‌ها را به ستوه می‌آوردند اما حالا وقتی آنها جذب موسسه می‌شوند، امید پیدا می‌کنند. ما حتی آنها را به مسافرت می‌بریم و خانواده‌هایشان را تحت حمایت قرار می‌دهیم و تلاش می‌کنیم تا هر روز رشد بیشتری داشته باشند و بتوانند زندگی هم تشکیل بدهند چرا که خیلی از ازدواج‌ها از درون همین موسسه صورت می‌گیرد.
مهم‌ترین ثمره سال‌ها فعالیت در این موسسه برای شخص شما چه بوده است؟
وقتی نتیجه کار دیده می‌شود چه احساسی جز رضایت درونی می‌تواند همراه داشته باشد. من وقتی بچه‌ها را می‌بینم که سر کار هستند و ما را برای عروسی‌های خود دعوت می‌کنند بهترین حال را دارم. وقتی می‌بینم کسی که یک زمانی عاجز بوده اما امروزه با همت موسسه و انسان‌های خیر به یکی از بهترین طراحان تبدیل شده که برای کارهایش صف می‌کشند غرق در لذتی می‌شوم که در کلمات نمی‌گنجد.
نحوه حضور مردان در این موسسه چگونه است؟ چرا تنها بانوان گروه خاص دارند؟
آقایان هم در این زمینه فعال هستند اما زنان در این موسسه نقش مادر را دارند. خیلی از کسانی که اینجا فعال هستند بعد از بازنشستگی به موسسه پیوستند. این اتفاق باعث می‌شود تا به جای کهولت و داشتن افسردگی بعد از بازنشستگی با آمدن به این موسسه و مفید بودن جان دوباره بگیرند و در جامعه فعال باشند.
گروه همیاری بانوان چه تعداد عضو فعال دارد؟
در حال حاضر 55 نفر خانم در این گروه فعالیت می‌کنند. البته تعداد خانم‌ها خیلی بیشتر از این است اما به صورت مداوم این تعداد افراد فعال با ما همکاری می‌کنند.
پس درواقع موسسه برای خیرین و فعالان این حوزه هم توانسته کاری فراتر از یک احساس رضایت درونی همراه داشته باشد؟
دقیقا همین‌طور است. ما وقتی به اینجا می‌آییم مجبوریم به دلیل نوع خاص ارتباطی که با بچه‌ها داریم مدام مطالعه کنیم. برگزاری سمینارها اطلاعات ما را بالا می‌برد و باعث رشد فرهنگی ما می‌شود. قشر‌های مختلفی با «رعد» همکاری می‌کنند؛ از نویسنده گرفته تا متخصص و پزشک به اینجا می‌آیند و سعی می‌کنند حال خوبی داشته باشند. ما به تمام کسانی‌که بالای 50سال هستند توصیه می‌کنیم تا وارد نهادهای مدنی و خیریه‌ها شوند و نگذارند پیری به سراغ آنها بیاید.