| علی‌اکبر محمدخانی| اون‌روزی از جزیره آدمخوارا زنگ زدن که «ما دیگه می‌خوایم ‏تغییر کنیم، حالا تو بگو چه‌کار کنیم؟» من گفتم: «اول از همه باید ‏فامیلی‌تونو عوض کنید، چیه آدمخوار؟ اصلا انسانی نیست این فامیلی.» گفتند: «انسان‌خوار خوبه؟» گفتم: «نه بابا!» گفتند: «حیوان‌خوار چطوره؟ چون آدمایی که ما می‌خوریم از حیوان هم حیوان‌ترن.» گفتم: «نه، این‌که اصلا قشنگ نیست، ولی می‌تونید یه ‏فامیلی فرهنگی انتخاب کنید.» اینو که شنیدن، سریع گفتند: «فرهنگ‌خوار چطوره؟» گفتم: «نه این‌که وجهه‌تونو منفی‌تر می‌کنه.» دیگه افتادند به پرت و پلا و گفتند: «منفی‌تر‌خوار خوبه؟» گفتم: «کلا می‌شه بی‌خیال «خوار» بشید؟» آقا اینو که گفتم، دیدم عصبانی ریختند سرم که «حالا دیگه کارِت به جایی رسیده که با پررویی می‌گی پا رو خط قرمزامون بذاریم؟ اگه نمی‌دونی بدون، خوار و مادر و کلا مبحث ناموس برای ما از آدم‌خواری هم مهمتره.» هیچی، بعدم یه مقدار هویج و سیر و نمک و فلفل ریختند سرم، بعدم گذاشتنم توی زودپز که قشنگ مغزپخت بشم. می‌خوام بگم همین‌جوری که هستید خیلی قشنگید، تغییر نمی‌خواد بکنید.