محققان آمریکایی، تکنیک جدیدی را برای درمان نوعی سرطان‌چشم موسوم به رتینوبلاستوما یا تومور شبکیه ارایه داده‌اند که مانع از نابینایی یا مرگ در کودکان مبتلا به شکل‌های پیشرفته این بیماری می‌شود.
طی سال‌های اخیر، تکنیک «شیمی‌درمانی تزریق عروق چشمی» برای درمان این سرطان ارایه شده که در آن کاتتر ریزی در داخل عروقی فرو برده می‌شود که جریان خون و شیمی‌درمانی را مستقیما به داخل چشم و تومور می‌برد. این درمان که اواخر دهه 1980 ارایه شد، کارآیی درمان چشم را ارتقا و عوارض جانبی را
کاهش می‌دهد.
با این حال، بسیاری از کودکان مبتلا به رتینوبلاستوما نامزدهای خوبی برای تجربه‌کردن این تکنیک نیستند چون کاتترها در مقایسه با شریان‌های کوچک، بزرگ بوده و جریان‌یافتن خون به چشم را محدود می‌کنند. این امر موجب بروز نوعی فشار می‌شود که جریان خون و شیمی‌درمانی را از چشم و تومور دور می‌کند.  محققان در بیمارستان سینسیناتی، «تکنیک همجوشی دو کاتتر» را ارایه داده‌اند که شامل متورم‌کردن بالنی ریز در عروق کاروتید خارجی است تا مانع از بروز فشار شود و جریان‌یافتن مواد شیمی‌درمانی و خون به چشم و تومور را
تضمین کند.
دانشمندان با اعمال دارویی به نام verapamil تکنیک خود را ارتقا دادند چون این دارو جریان‌یافتن مواد شیمی‌درمانی به تومور را افزایش می‌دهد و توانایی تومور در پمپاژکردن این مواد به بیرون (پیش از عملکرد آنها روی تومور) را مسدود می‌کند. این تکنیک ایمن و کارآمد بوده و برای ارایه شیمی‌درمانی به چشم به‌ویژه در بیماران مبتلا به رتینوبلاستوما (که نمی‌توانند از درمان همجوشی معمولی استفاده کنند) قابل
‌‌اعمال است.