دانشمندان نقشه کامل سلسله ژنهای مگس را تهیه کردهاند، این دستاورد میتواند به کشف درمانهای تازه برای بیماریهای انسانی کمک کند.
بهگزارش بیبیسی، تیم محققان در دانشگاه کورنل آمریکا میگویند که با مقایسه دیانای مگس خانگی با «مگس میوه» توانستهاند، ژنهایی که مگس خانگی را در برابر بیماریهایی که ناقل آنهاست مصون میکند، شناسایی کنند.
محققان همچنین یک کد ژنتیکی منحصربهفرد را که به مگس کمک میکند فضولاتی مانند مدفوع را تجزیه کند، کشف کردهاند. مگس میتواند حامل 100 نوع بیماری ازجمله یک نوع بیماری عامل کوری باشد.
دکتر جف اسکات و همکارانش از کورنل به نشریه «ژنوم بیولوژی» گفت که اطلاعات مربوط به این ژنها میتواند برای دفع آلودگیهای انسانی و بهبود محیطزیست به ما کمک کند.
مگسهای خانگی در انتقال بیماری نقش فوقالعادهای دارند. آنها مرتبا با لاشه حیوانات، زباله و سایر مواد آلوده آکنده از باکتری، ویروسها و سایر منابع بیماری در تماس هستند.
مگسها از غذاهایی که ما میخوریم تغذیه میکنند و چون چابک هستند، فرصت زیادی برای تغذیه از خوراکیهای خانگی دارند. به عقیده کارشناسان تغذیه، آنها از مواد مایع یا نیمهمایع - مثل مدفوع - تغذیه میکنند و همین دلیل اصلی حمل این همه عامل بیماریزا توسط مگسهاست.تغذیه بیوقفه مگسها به این معنی است که مدفوع زیادی تولید میکنند و هرجا که بیش از چند ثانیه بنشینند عوامل بیماریزا را هم با مدفوع خود دفع میکنند. اما برخلاف انسان، این زندگی کثیف آنها را مریض نمیکند.اسکات و تیمش کنجکاو بودند بدانند چرا چنین است و اینکه آیا ممکن است این نقطه قوت را به نفع انسان به کار برد.
این محققان آرایش پایه ژنهای 6 مگس ماده را تعیین کردند. حجم اطلاعات جمعآوری شده 691 مگابایت بود.آنها سپس این را با 123 مگابایت دادههای ژنتیکی مگسمیوه (Drosophila melanogaster) مقایسه کردند تا دریابند کدام بخشهای دیانای منحصر به مگس خانگی است و باید مورد مطالعه بیشتر قرار گیرد.مگسخانگی ژنهای ایمنی خیلی بیشتری از مگسمیوه داشت و به علاوه ژنهای ایمنیاش خیلی متنوعتر بود تا ظاهرا بهتر بتواند در برابر عوامل بیماریزایی که حامل آنهاست، محافظت شود.