| مهناز قراولباشی | کارشناس ارشد مشاوره|
باید حقیقت مرگ والدین را به کودکان گفت، اما نحوه گفتن آن باید متناسب با سن و میزان واقعگرایی کودک باشد.
نباید درباره مرگ والدین به کودکان دروغ گفت. اینکه گاهی خانوادهها به کودکان میگویند پدر یا مادر آنها که فوت کرده به سفر رفته و باز میگردد، اشتباه است و باعث میشود کودک همیشه منتظر باشد.
در هیچ موردی نباید به کودکان دروغ بگوییم و باید بسته به سن و میزان واقعگرایی کودک حقیقت مرگ والدین را به او اطلاع دهیم.
برای محدوده سنی حدود 2 سال باید به کودک گفت پدر یا مادر تو رفته و دیگر پیش ما برنمیگردد، اما برای بچههای بزرگتر و در سن 7 سال یا بیشتر که مفاهیم مرگ را درک میکنند، میتوان گفت پدر یا مادر تو مرده، چون همه آدمها یک روز از دنیا میروند و دیگر نمیتوانند زندگی کنند و باید انواع دلایل مرگ را نیز برای آنها توضیح داد.
باید برای کودکان با سن بالاتر از خاطرات پدر و مادر سخن گفت. باید همواره به کودک بگوییم پدر و مادر اگر چه نیستند، اما ما آنها را دوست داشتیم و خواهیم داشت.
اینکه برخی تلاش میکنند دیگر از پدر و مادر مرده برای کودک حرف نزنند، اشتباه است. نباید کودک را با دنیای غمگینش تنها بگذاریم و باید کاری کنیم کودک درباره آن صحبت و احساساتش را تخلیه کند.
درخصوص حضور کودکان در مراسم دفن و خاکسپاری والدین نیز خاطرنشان میشود به هیچ وجه کودکان 2 تا 3 سال نباید در این مراسم شرکت کنند، زیرا موجب شوکه شدن کودک میشود، اما برای کودکان با سن بالاتر میتوان آنها را به خاکسپاری برد.
حضور کودکان در مراسم خاکسپاری بستگی به سن آنها و میزان درکشان دارد. در برخی موارد کودکان 6سال درک حضور در این مراسم را دارند و در برخی موارد سن مناسب حدود 12 تا 13سال است.
حضور کودکان کوچک در خاکسپاری و اینکه به آنها بگوییم پدر و مادر تو زیر این خاک هستند، نادرست است، اما برای کودکان با سن بالاتر میتوان تشریح کرد که بدن فرد بعد از مدتی از کار میافتد، دیگر نفس نمیکشد و آن زمان او را به خاک میسپارند.