شهروند| درنهایت صبر فدراسیون در مواجهه با صداوسیما لبریز شده و این بار عزمش را برای راه ندادن دوربینهای این سازمان به دلیل عدم پرداخت حق پخش تلویزیونی مورد نظر جزم کرده است. در اینکه مردم در این میان متضرر اصلی محسوب میشوند، شکی نیست اما نکته اصلی این است که این ماجرا چه تبعاتی در جامعه و همچنین برای هر دو طرف این دعوا خواهد داشت.
هزار جلسه بدون نتیجه
قبل از آغاز لیگ چهاردهم بود که تهدیدات کفاشیان و سازمان لیگ برای پخش نکردن بازیهای لیگ در صورت عدم پرداخت حق پخش با رقم درخواستیشان آغاز شد. رئیس فدراسیون فوتبال که به نظر این بار عزمش جدی بود اما زورش به صداوسیما در هفتههای ابتدایی نرسید، با مدیران باشگاهها در جلسهای همقسم شدند که این مشکل را تا پای پخش نشدن بازیها پیش ببرند اما همچنان اختلاف میان این 2 سازمان بسیار بالاست. سازمان لیگ 160میلیارد پیشنهاد داده اما صداوسیما اعلام کرده بیشتر از 25میلیارد برای پخش تمام بازیهای لیگ برتر نمیپردازد.
تهدیدها جدی شد
با گذشت 11 هفته از لیگ برتر فوتبال و عدم توافق میان مدیران فدراسیون و صداوسیما حالا مسئولان سازمان لیگ در آستانه هفته دوازدهم لیگ برتر که روزهای سهشنبه و چهارشنبه هفته جاری برگزار میشود، به صورت رسمی اعلام کرده که دوربینهای صداوسیما را به ورزشگاهها راه نمیدهد. حالا فقط یک روز زمان باقی است و اگر توافقی صورت نگیرد باید منتظر یک اتفاق تاریخی در سالهای اخیر یعنی پخش نشدن بازیهای لیگ برتر فوتبال و واکنشهای مردم و مسئولان بعد از آن باشیم.
کجای دنیا... ؟
اتفاقی که قرار شده بهزودی زود طرفداران فوتبال را از تماشای بازیهای لیگ برتر محروم کند در تمام کشورهای صاحب فوتبال، نمونهای بینظیر محسوب میشود. طبق آنچه در بالاترین سطح فوتبال حرفهای رواج دارد، مذاکره برای پخش تلویزیونی با شبکههای خصوصی (آنچه در ایران وجود خارجی ندارد!) انجام میگیرد و در صورت عدم توافق، لیگ مورد نظر، سراغ شبکه دیگری میرود؛ البته حتی عدم توافق در این زمینه هم در سطح اول فوتبال اروپا، بعید است. بهطور مثال لیگ برتر انگلیس با اختصاص رقمی خاص به مدت 5سال حق پخش را به یک شبکه مبدا میسپارد؛ آنچه در ایتالیا و اسپانیا، شبکههایی مانند اسکای و تی وی 3 انجام میدهند. البته همانطور که سختگیری در مورد تنظیم قرارداد حق پخش تلویزیونی وجود دارد، سایر برنامهها هم خیلی منظم و جدی در کنداکتور شبکههای مختلف قرار میگیرند. از آنجایی که هر برنامه، یک متولی حقیقی و حقوقی دارد، پخش نشدن برنامهها به هر دلیل ضرر و زیان مالی را متوجه شبکه میکند.
اقلیما: مردم تحمل کنند تا صداوسیما اصلاح شود
مصطفی اقلیما، جامعهشناس در رابطه با تبعات منفی عدم پخش احتمالی مسابقات لیگ برتر فوتبال که بینندههای میلیونی در سراسر کشور دارد، به «شهروند» میگوید: « ابتدا این را بگویم که مشکل اصلی این است هم ورزش ما دولتی است و هم صداوسیما. به همین دلیل از نظر من این مشکل درنهایت با مصلحتاندیشی و به دور از مسائل حرفهای حل میشود. البته اگر بخواهیم در 2 طرف این ماجرا مقصر و حتی متضرر اصلی را شناسایی کنیم، قطعا صداوسیماست زیرا این سازمان با آگهیهای تبلیغاتی که قبل و بعد از مسابقات فوتبال پخش میکند، 10 برابر هزینهای را که فدراسیون درخواست کرده درمیآورد.» وی همچنین میافزاید: «فدراسیون هم هیچ ضرری نمیکند زیرا با این کار هواداران بیشتری راهی ورزشگاهها میشوند و اتفاقا بلیتهای بیشتری فروخته میشود. به عقیده من درصورت اجرایی شدن راه ندادن دوربینها به ورزشگاه مردم هم باید کمی تحمل کنند تا این مشکل به صورت اصولی از پایه حل شود. البته من مطمئنم که صداوسیما کوتاه میآید زیرا با پخش نکردن فوتبال بینندههایش که در سالهای قبل کاهش داشتهاند، به شدت افت میکند و تبعات منفی اصلی متوجه این سازمان است.»
ترابیان: منع قانونی ندارد
عباس ترابیان، مدیر کمیته بازاریابی فدراسیون فوتبال در رابطه با اینکه فدراسیون و سازمان لیگ از نظر قانونی میتوانند از ورود دوربینها جلوگیری کنند، به «شهروند» میگوید: «ورزشگاههای کشور در اجاره باشگاهها و فدراسیون فوتبال است و به همین علت در ساعت برگزاری بازیها تمام اختیار استادیومها برعهده فدراسیون است. مثل این است که کسی سالن عروسی اجاره میکند، پس خودش میتواند تعیین کند که چه کسی وارد سالن شود، نه صاحب آن سالن عروسی.»
وی در واکنش به اینکه گفته میشود ورزشگاهها فقط با دستور وزارت ورزش میتوانند از ورود دوربینها جلوگیری کنند، میافزاید: «فدراسیون 11 هفته برای انجام نشدن این کار تلاش کرد اما دیگر مسئول پخش نشدن بازیها نیست.»
کاهش شدید حق تبلیغات
در ابتدای فصل بود که اعلام شد برای مدت 2سال سازمان لیگ قراردادی 160 میلیاردی برای تبلیغات محیطی استادیومها منعقد کرده است. حالا با توجه به اینکه ارزش اصلی تبلیغات محیطی به پخش تلویزیونی است، باید دید تکلیف این بخش از در آمدهای سازمان لیگ به کجا میرسد. عباس ترابیان، دراینباره میگوید: «با توجه به اینکه شرکتی که حق تبلیغات محیطی را در اختیار دارد در صورت عدم پخش زنده اعتراض میکند و متضرر میشود باید در صورت عدم پخش بازیها درخصوص کاهش هزینه پرداختی آن شرکت به سازمان لیگ تصمیم گیری شود. البته تمام این موارد در قرارداد طرفین ذکر شده و احتمالا مبلغ در این صورت یک چهارم یا یک پنجم میشود.»
آقازمانی: مسئول عدم پخش احتمالی بازیها صداوسیما نیست
محمدحسین آقازمانی، مدیر گروه ورزش شبکه سوم سیما در واکنش به گفتههای بهروان مبنی بر اینکه در هفته دوازدهم دوربینهای صداوسیما به هیچ ورزشگاهی راه داده نمیشوند، به «شهروند» میگوید: «ما فعلا هیچ واکنشی به تهدیدهایی که مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ کردهاند، نداریم و موضعمان همان چیزهایی است که قبلا در جلسات مشترک بیان شده است. به نظرم بهتر است دراینباره از مسئولان سازمان لیگ بپرسید که برنامهشان برای بازیهای هفته دوازدهم چیست زیرا ما که طبق برنامه همیشگی پیش میرویم.» وی ادامه میدهد: «ما روزهای سهشنبه و چهارشنبه مثل هفتههای گذشته دوربینها را به ورزشگاهها میفرستیم و اگر توانستند کارشان را انجام بدهند که هیچ اما اگر شاهد رفتار دیگری بودیم آن زمان واکنش نشان میدهیم. حتی ما پخش این بازیها را در کنداکتور شبکه 3 قرار میدهیم و مسئول عدم پخش احتمالی بازیها نیستیم.»
مدیر مجموعه ورزشی آزادی:
گفتهاند دوربینها را راه ندهید
توفیق کابلی، مدیر مجموعه ورزشی آزادی در مورد اعلام کفاشیان مبنی بر راه ندادن دوربینها به ورزشگاه در هفته دوازدهم لیگ برتر به دلیل امضا نشدن قرارداد حق پخش تلویزیونی میگوید: «طبیعی است که ما با سیاستهای فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و وزارت ورزش هماهنگ هستیم و فدارسیون و سازمان لیگ را کمک میکنیم تا به مطالبات قانونی خود برسند. در صورتی که فدراسیون و سازمان لیگ و درواقع باشگاهها به مطالبات خود برسند ما هم میتوانیم مطالبات خود را از باشگاهها بگیریم.» وی در مورد اینکه سهشنبه دوربینها به ورزشگاه آزادی راه داده میشوند یا نه، گفت: «ما هنوز نامهای از سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال دریافت نکردهایم اما به ما گفتهاند دوربینها را راه ندهیم. قطعا این تصمیم را عملی میکنیم.»
چه کسی مسئول است؟!
فدراسیون و صداوسیما که 2 طرف این ماجرا هستند هیچکدام خودشان را مسئول عدم پخش احتمالی مسابقات لیگ برتر نمیدانند. جالب اینکه هر سازمان دولتی هستند اما حتی وزارت کشور نیز نتوانست در این ماجرا وساطت کند و خیلیها فقط ورود مجلس به این ماجرا را شاهکلید به اتمام رسیدن دعوا میدانند. در هر صورت بهتر است هرچه سریعتر راهکاری برای این اختلاف اندیشیده شود زیرا میلیونها نفر با نگاه کردن همین مسابقات فوتبال حداقل ساعاتی را لذت میبرند و پیگیر نتایج تیم محبوبشان هستند.