روزنامه شهروند کد خبر: 201895 تاریخ خبر: ۱۴۰۰ سه شنبه ۲۹ تير مبادا آب از سر بگذرد... اسماعیل رمضانی مدیرمسئول 1. کوهرنگ، استان چهارمحال و بختیاری، چهارسال پیش؛ توی تاکسی نشسته بودم. راننده وقتی فهمید که از تهران آمده ام سر صحبت را باز کرد و پای <<آب>> را به میان کشید. دغدغه اش این بود که اینجا بام ایران است و آبش را مناطق دیگر می برند و سر خودش بی کلاه می ماند. در لابه لای گلایه هایش یک جمله هولناک گفت که شاید به شوخی می مانست اما کلی حرف پشت سر خودش داشت. گفت که: <<اصفهانی ها منتظر باشند که یک سردار اسعد بختیاری دیگر اینجا قیام کند و بیاییم آنجا را فتح کنیم.>> 2. این روزها تنش آبی در کشور به اوج خودش رسیده. سیستان و بلوچستان یک طرف، خوزستان یک طرف. تالاب ها و رودخانه ها در حال خشک شدن هستند و این موضوع تبعات و چالش های زیست محیطی، اجتماعی، بهداشتی و سیاسی بسیاری برای ما به دنبال خواهد داشت. اگر بخواهیم دنبال مقصر بگردیم هر کسی می تواند با دلایلی کاملا منطقی آن را گردن دیگری بیاندازد و عاقبت هم همه چیز به پای طبیعت نوشته می شود. عقل و منطق حکم می کند که اول واقعیت را بپذیریم و بعد برای آن چاره جویی کنیم. تنها واقعیت موجود هم این است که منابع کم و مصارف بسیار است و این معادله بعدازاین هیچ گاه به دلخواه ما تغییر نمی کند. پس باید بطور اساسی برای آن چاره جویی کرد به نحوی که مردم احساس تبعیض و بی عدالتی نکنند و یا حداقل همه طوری رفتار نکنیم که چنین احساسی پدید بیاید. وقتی آب زاینده رود را باز می کنیم و تصاویر رقص و پایکوبی عده ای در اصفهان گوشی به گوشی می چرخد نباید انتظار داشته باشیم خوزستانی هایی که در بی آبی غرق هستند، دل شان به درد نیاید. 3. توماس فریدمن، ستون نویس نیویورک تایمز چند سال پیش و پس از جنگ سوریه در یکی از یادداشت هایش یک جمله تاثیرگذار گنجانده بود: <<طبیعت درکی از اختلافات بین شیعه و سنی و یا نژادی و قومی ندارد.>> او به کشورهای خاورمیانه هشدار داده بود تا به درگیری ها میان خود پایان دهند و توجه اصلی خود را به تحولات زیست محیطی و بحران های طبیعی ناشی از خشکسالی معطوف کنند در غیر این صورت پیش از این که آنها یکدیگر را نابود کنند، دست طبیعت آنها را نابود خواهد کرد. حالا ما در چنین موقعیتی هستیم. موضوع آب یک مسئله اساسی بین ما با کشورهای همسایه است که یا باید آن را با جنگ و مناقشه حل کنیم و یا با گفت وگو و تعامل. در داخل کشورمان هم چاره ای جز خویشتن داری و تعامل نیست. اگر بدون تعصب های قومی و یا استانی در کنار هم برای مدیریت مصرف آب چاره ای نیاندیشیم، احتمالا به زودی سردار اسعدهای بسیاری ظهور خواهند کرد. مبادا آب از سر بگذرد...