روزنامه شهروند کد خبر: 190838 تاریخ خبر: ۱۳۹۹ پنج شنبه ۱۳ شهريور چه بازیگرانی کتاب صوتی خوانده‌اند؟ حضور بازیگران سینما و تئاتر و تلویزیون در نقش صداپیشه به این سال ها برنمی گردد و سبقه ای قدیمی تر دارد. به هر حال قبل از شروع به کار شبکه نمایش، نمایش های رادیویی در شبکه های دیگر رادیو نیز طرفداران زیادی داشت و مردم صداهای آشنای بازیگران را در این نمایش ها می شنیدند. با این حال این حوزه تا حدودی عرصه ای تخصصی بود و چهره های زیادی در آن وارد نمی شدند؛ مثلا می توان به صداهایی ازقبیل بهزاد فراهانی، علی عمرانی، میکائیل شهرستانی و... اشاره کرد (که البته این نام متأخر پیش از بازیگری در دوبلاژ و صداپیشگی فعال بود و بعدها به شهرت بصری رسید). با این حال مقصود این است که در این صفحه به این نام ها نپرداخته ایم. درواقع تلاش کرده ایم تنها به کتاب ها، قصه ها یا رمان هایی بپردازیم که مستقل به وسیله بازیگران سینما و تئاتر و تلویزیون روایت شده اند. البته درست است که گاهی تولیدکنندگان کتاب های صوتی توجه چندانی به همخوانی جنس راوی کتاب و جنس صدای بازیگر مربوطه نکرده اند، اما هر چه بوده دست کم نتیجه آن ترغیب مخاطبان برای شنیدن کتاب صوتی بوده است. هیچ دوستی به جز کوهستان راوی: نوید محمدرزاده نویسنده: بهروز بوچانی ماجرای بهروز بوچانی و اسارت او در بازداشتگاه مانوس بعد از مدت ها بالاخره دهان به دهان پیچید و بسیاری تازه دریافتند دولت استرالیا در برخورد با مهاجران چه کرده است. هر چند که بوچانی نیز مثل بسیاری قصد داشته به شکل غیرقانونی وارد این کشور شود اما حبس کردن تعداد زیادی انسان به شکل و شمایلی که بوچانی در کتاب <<هیچ دوستی به جز کوهستان>> توضیح می دهد، به هیچ وجه توجیه پذیر نبود و افکار عمومی را برآشفت. بوچانی با نوشتن این کتاب که اواخر سال گذشته در ایران هم نشر <<چشمه>> آن را چاپ کرد، همزمان معروف ترین نویسنده آثار غیرداستانی استرالیا و جنجالی ترین زندانی این کشور بود. او که 2669 روز را در چندین بازداشتگاه پناهندگان دریایی ازجمله بازداشتگاه <<مانوس>> در <<پاپوای گینه نو>> سپری کرده بود، بالاخره توانست با استفاده از گوشی های همراه قاچاقی وحشت موجود در بازداشتگاه های برون مرزی استرالیا را در تاریخ ثبت کند. کتاب او که از طریق پیام واتساپی مخابره شده بود، در سال 2018 با نام <<هیچ دوستی به جز کوهستان>> (نوشته ای از زندان مانوس) منتشر شد و اقبالی داشت که باعث خارج شدن او از این محبس شد. انتشار کتاب بوچانی در ایران هم با استقبال مخاطبان مواجه بود و به سرعت به چاپ های بعدی رسید. بعد از اقبال این کتاب در ایران، نوید محمدزاده نیز به عنوان راوی آن اقدام به خواندن کتاب کرد که فایل صوتی اش نیز منتشر شد. بوچانی نیز در واکنش به روایت محمدزاده عنوان کرده بود: <<از اینکه هنرمندی هچون نوید محمدزاده نسخه شنیداری کتاب را خوانده است خوشحالم و به آن به عنوان یک دستاورد زیبا نگاه می کنم.>> سمفونی مردگان راوی : حسین پاکدل نویسنده: عباس معروفی نام رمان <<سمفونی مردگان>> همیشه بین چند رمان معروف زبان فارسی به چشم خورده؛ رمانی که هنوز هم از آن استقبال می شود و سالی نمی گذرد که دست کم یک بار دیگر به تجدید چاپ نرسد. نخستین بار این رمان در سال 1368 منتشر شد و مشهورترین اثر معروفی هم همچنان همین رمان است. ماجرای آن بین سال های 1313 تا 1355 می گذرد. حدود سال 1320، یوسف که <<هر روز از ایوان محو تماشای چتربازها می شد>> روزی تصمیم می گیرد تا خودش پرواز کند! به این ترتیب با چتری بزرگ بالای بام می رود و پرواز می کند و بعد از آن تبدیل به موجودی می شود که حیاتی نباتی دارد. آسیب مغزی بالاست و از یوسف چیزی باقی نمی ماند. بنابراین سختگیری خانواده روی آیدین زیاد می شود. <<سمفونی مردگان>> طبیعتا روایت یک نسل شکست است و در تمام صحنه های آن این سقوط و سرخوردگی به چشم می خورد. بعد از ماجرای یوسف، پدر از آیدین می خواهد که مدرسه را رها کند و وارد کسب وکار شود اما آیدین برای ادامه تحصیل پافشاری می کند و آینده ای را رقم می زند که سرنوشت تلخ خیلی از روشنفکران آن دوره است. تفکر حاکم بر رمان نوعی انسان محکوم به شکست را نیز در نظر دارد؛ انسانی که به این دنیا پرتاب شده تا در تقابل با دیگران به ناچار مطرود باشد. رمان از میانه اتفاقات سال های مذکور آغاز می شود و نویسنده، قصه اش را در قالب پازلی خوش خوان به مخاطب عرضه می کند. نسخه صوتی این رمان به تهیه کنندگی دامون آذری و با صدای حسین پاکدل در 13 ساعت و 52 دقیقه تهیه شد و با همکاری گروه انتشاراتی ققنوس و موسسه آوانامه به مرحله تولید رسید. سال بلوا راوی: عاطفه رضوی نویسنده : عباس معروفی گویا حسین پاکدل فقط نیست که آثار معروفی داشته؛ چون همسرش، عاطفه رضوی، هم <<سال بلوا>> را روایت کرده است. ماجرای این رمان از شهر سنگسر آغاز می شود. خانواده نوشا به امید یک زندگی آرام و به دور از هر گونه تنش به این شهر نقل مکان کرده اند. اما مردم این شهر از یک طرف با یاغی های کوهستان مبارزه می کنند و از طرفی دیگر با حکومت شاه، همه جا را ناامنی فرا گرفته و از طرفی برای ایجاد رعب و وحشت بیشتر در دل مردم یک دار در مرکز شهر قرار داده اند. ضمنا باید توجه داشت داستان در دو زمان مختلف روایت می شود. زمان اصلی داستان همین سال بلواست و زمان دیگر داستان به سال ها قبل و به دوران عشق و عاشقی نوشا و حسینا بازمی گردد. نوشا که در آن زمان عاشق پسر کوزه گری به نام حسینا می شود، برخلاف میل خود و با توجه به اصرار دیگران با دکتر معصوم ازدواج می کند. نوشا و حسینا هیچ گاه عشقی را که در گذشته میان آنها وجود داشته فراموش نمی کنند و همین عامل اصلی ترین دلیل کشمکش و مشکلات میان نوشا و دکتر معصوم می شود. حسینا که هم اکنون سرکرده گروه معترضان است تحت تعقیب مأموران دولت قرار می گیرد. نکته دیگر درباره این کتاب این است که داستان با روایت نوشا در زمان حال آغاز می شود و در ادامه داستان به سال ها پیش و به خاطرات او می رسد. به این ترتیب با خواندن و شنیدن کتاب <<سال بلوا>> متوجه می شویم که کلیت داستان متناسب با وضع نوشا تغییر می کند و طبیعتا به راوی زن نیاز داشته است. انتشارات ققنوس<<سال بلوا>> را چاپ کرده و انتشارات صوتی <<آوانامه>> نسخه صوتی آن را در 11 ساعت و 19 دقیقه عرضه کرده است. عکاس خانه آدم های خوشبخت راوی : گروه بازیگران(داریوش ارجمند، فرهاد آئیش، فاطمه گودرزی، زیبا بروفه، لیلا بلوکات، فرزاد حسنی و...) نویسنده: داستان های کوتاه از نویسندگان ترکیه ادبیات ترکیه در دهه های اخیر با اقبال جهانی مواجه شده؛ از حضور چهره سرشناس و برنده نوبل ادبیات، اورهان پاموک، گرفته تا نویسندگان عام پسندتری نظیر الیف شافاک و عایشه کولین. اکثر کتاب های این نویسندگان هم در سال های اخیر ترجمه شده و به چاپ های متعدد رسیده است. شاید اقبال این نویسندگان در ایران به سریال های ترکیه ای که چند سال پیش ناگهان امواج ماهواره ای را تسخیر کردند بی ارتباط نباشد اما فارغ از تسلط رسانه بر افکار عمومی، باید در نظر گرفت که آثار بعضی نویسندگان ترکیه برای انگلیسی زبان های آمریکا هم طعمی داشته که تیراژها را در آن سوی مرزهای شان میلیونی کرده است؛ ازجمله کتاب <<ملت عشق>> نوشته الیف شافاک. به نظر می رسد <<عکاس خانه آدم های خوشبخت>> هم قرار بود نویسندگانی از ترکیه را به ایرانی ها معرفی کند. نشر افراز این مجموعه را که شامل داستان هایی کوتاه از نویسندگان ترکیه بود، در سال 1392 با ترجمه مهدی مدیرواقفی چاپ کرد. قصه ها فضای یکسانی نداشتند و تنوع و گوناگونی در آن به حدی بود که نمی شد گفت مترجم چه معیار انتخابی را برای آنها در نظر گرفته است. با این حال بعضی قصه ها به لحاظ روایی و شنیداری گویی فقط برای کتاب صوتی انتخاب شده بودند؛ ازجمله داستان <<عکاس خانه آدم های خوشبخت>> با صدای داریوش ارجمند، داستان <<زن سبددار>> با صدای فاطمه گودرزی و <<حوا>> با صدای زیبا بروفه. هر چند طبیعتا کیفیت صداپیشگی در تمام داستان ها یکسان نبود اما می شد این مجموعه را به عنوان کتابی برای سرگرمی اقشار علاقه مند به قصه و داستان در نظر گرفت. بازیگران دیگری هم در روایت داستان های مختلف حضور داشتند. داستان <<مفت خور>> را داریوش اسدزاده خوانده بود، <<گربه>> را رضا بهبودی و <<اولین جنایت>> را هم می توانستی با صدای لیلا بلوکات و <<دو و نیم>> را با صدای فرزاد حسنی بشنوی. قصه ای هم با عنوان <<هیشت، هیشت!>> با صدای فرهاد آئیش در این مجموعه صوتی بود. البته غیراز این بازیگران، ناصر ممدوح هم که بیشتر از حرفه بازیگری او را به عنوان استاد گویندگی و دوبلاژ می شناسند، داستانی خوانده بود. آثار نادر ابراهیمی راوی : پیام دهکردی انتخاب های پیام دهکردی در روایت کتاب نسبت به بعضی بازیگران دیگر عام پسندتر بوده است؛ به عنوان مثال می توان به روایت <<یک عاشقانه آرام>> اشاره کرد که همچنان مشهورترین اثر زنده یاد نادر ابراهیمی است. کتاب البته به لحاظ ادبی صناعاتی هم دارد و نثر شاعرانه آن از نویسنده ای چیره دست نشان دارد اما درمجموع رمان های نادر ابراهیمی هرگز نتوانستند جزو آثار مطلوب منتقدان ادبیات داستانی به خصوص در دهه های اخیر باشند. ماجرای <<یک عاشقانه آرام>> اما درباره داستان زندگی یک زوج است که مردِ داستان با نوشتن نامه های عاشقانه به همسرش سعی می کند تا زندگی شان دچار روزمرگی نشود. شخصیت اصلی داستان یعنی گیله مرد، یک معلم ادبیات است که به فعالیت های سیاسی مشغول است و در یکی از سفرهای خود با دختری آذری به نام عسل آشنا شده و با او ازدواج می کند. نویسنده نیز با توسل به این مضمون گفت وگویی عاشقانه را آغاز می کند که به نثری شاعرانه و رمانتیک می رسد. علاقه دهکردی به این گونه آثار باعث شده <<بار دیگر شهری که دوست می داشتم>> و <<چهل نامه کوتاه به همسرم>> را هم روایت کند. این دو کتاب هم از آثار معروف نادر ابراهیمی هستند؛ به خصوص دومی. در کنار اینها، فضاسازی های شاعرانه و مردم پسند که در آن می توان به ترفندهای جذاب در دگرگونی های لحنی رسید، احتمالا باعث شده <<نامه های جبران خلیل جبران>> هم با صدای پیام دهکردی منتشر شود. تمام اینها نشان می دهد علایق او سمت چنین آثاری است. موسسه <<نوین کتاب گویا>> این نسخه های صوتی را منتشر کرده است. کتاب آه راوی : شهاب حسینی و حامد بهداد نویسنده : یاسین حجازی <<کتاب آه>> حاصل بازخوانی و ویرایش مقتل <<نفس المهموم>> است. کتابی که اغلب نقل های صحیح مقاتل و کتب تاریخ را در خود گرد آورده و جزءجزء حادثه شهادت امام حسین (ع) را از 6 ماه پیشتر تا روز حادثه عاشورا ثبت کرده است. درباره <<نفس المهموم>> نوشته شیخ عباس قمی همچنین باید گفت این کتاب بیش از 50 سال پیش به فارسی ترجمه شده و کار یاسین حجازی در تألیف <<کتاب آه>> به آن علت اهمیت دارد که نثر آن کاملا ساده و امروزی است و می توان آن را به هر خواننده ای برای مطالعه آنچه در کربلا گذشت، پیشنهاد کرد. حجازی خود درباره این کتاب می نویسد: <<من در این بازخوانی، خط حادثه را پررنگ کردم و به ترتیب و توالی وقوع حادثه ها دقت کردم و گشتم آدم هایی را که اسم شان در اول حادثه یک چیز بود و در اثنای حادثه یک چیز و در انتها یک چیز دیگر یکی کردم و نقل های پراکنده در جای جای کتاب را تجمیع کردم و رد نقل هایی را که با هم نمی خوانند، در کتاب های دیگر گرفتم تا نقل معقول تر و مشهودتر را بیاورم و تاریخ ها را همخوان کردم.>> اما اتفاق جالب تر بعد از انتشار کتاب، حضور بهروز رضوی، یکی از بهترین گویندگان رادیو برای روایت این کتاب بود. او سبک ویژه خود در متن خوانی را پیش می گیرد و برای هر متن و روایت و حکایت یا داستانی، بنا به فضای آن، کاراکترسازی می کند و فضای اثر را در قالب الحان مختلف در صدای خود به کار می گیرد. او به عنوان راوی <<کتاب آه>> بدون شک یکی از بهترین انتخاب ها بود اما به جهت آشنایی مردم با چهره هایی نظیر شهاب حسینی و حامد بهداد، این چهره ها نیز برای روایت در کنار رضوی قرار گرفتند تا <<کتاب آه>> این بار در قالب صوتی و با عنوان <<هفتاد و سومین نفر>> عرضه شود. با شنیدن کتاب سطح مهارت در گویندگی را بین بهروز رضوی و دو بازیگر مشهور سینما یعنی شهاب حسینی و حامد بهداد به خوبی می بینید. رضوی در این کتاب توانسته با قدرتی مثال زدنی فضایی تاریخی را در لحن و صدای خود بسازد که طبیعتا در دیگر راویان چنین چیزی به پختگی صدای رضوی دیده نمی شود. هر چند خودش در مصاحبه ای گفته بود: <<من ترجیح می دادم این اثر را در کنار شهاب حسینی و حامد بهداد با هم در استدیو بخوانیم تا با یکدیگر هم فاز شویم چون هر کدام از این افراد یک فاز جداگانه ای هستند.>> همین جمله نشان می داد که چرا هر کدام از صداها ساز خود را می زنند و گاهی در فضاهایی متفاوت از یکدیگر هستند. با این حال شنیدن <<کتاب آه>> برای شنونده علاقه مند به کتاب های تاریخی و مذهبی گوش نواز است؛ هم به علت شنیدن روایت واقعه کربلا و هم شنیدن صداهای آشنا. <<کتاب آه>> را انتشارات جام طهور منتشر و انتشارات <<رسانه آفتاب>> نسخه صوتی آن را با عنوان <<هفتاد و سومین نفر>> در 47 دقیقه عرضه کرده است. من او را دوست داشتم راوی : بهناز جعفری نویسنده : آنا گاوالدا اوایل دهه هشتاد کمتر مخاطب رمان خوانی در ایران بود که نام آنا گاوالدا را نشنیده باشد. نشر قطره کتاب <<من او را دوست داشتم>> با ترجمه الهام دارچینیان را منتشر کرده و دل جماعتی از کتاب خوان ها را برده بود. به این ترتیب در سال های بعدی کتاب های دیگری هم از این نویسنده فرانسوی به فارسی ترجمه شد و همچنان مخاطب داشت. هنوز هم رمان های آنا گاوالدا در ایران طرفدار دارد اما دیگر از آن تب و تاب اولیه افتاده است. ماجرای <<من او را دوست داشتم>> اما به کلوئه برمی گردد؛ زنی جوان که همسرش آدرین را عاشقانه دوست دارد. کلوئه و آدرین در صف سینما با هم آشنا شده اند. پس از چندین سال زندگی روزی آدرین چمدانش را جمع می کند و به کلوئه می گوید معشوقه ای دارد و تصمیم گرفته او را ترک کند. کلوئه همراه دو دختر بچه کوچکش پاریس را ترک می کند و به خانه مادر و پدر آدرین می رود. پدرشوهر کلوئه (پدر آدرین) او و دو نوه اش را به خانه قدیمی خودشان که دورتر از خانه فعلی شان است می برد تا فضای ذهنی شان تغییر کند و شاید با شرایط کنار بیایند. پدر آدرین٬ پی یِر٬ همزمان سعی می کند با کلوئه صحبت کند. به این ترتیب گفت و گویی طولانی میان زن جوان و پدر شوهرش شکل می گیرد که طی آن مشخص می شود پدرشوهر او چگونه عشق بزرگش را به دلیل اشتباهاتش از دست داده است و.... همین خلاصه کوتاه نشان می دهد که چرا این رمان برای خوانندگان جذابیت داشته است. به نظر می رسد انتخاب بهناز جعفری برای راوی این رمان هم انتخاب خوبی بوده است. هر چند که او یکی از بازیگران فعال در رادیو بوده. انتشارات <<نوین کتاب گویا>> نسخه صوتی این کتاب را عرضه کرده است اما کتاب دیگری که بهناز جعفری روایت کرده، رمان نویسنده جوان ایرانی، نسیم مرعشی است. <<پاییز، فصل آخر است>> نخستین رمان نسیم مرعشی بود که موفق شد جایزه جلال آل احمد را از آن خود کند. مرعشی بعد از آن رمان <<هرس>> را منتشر کرد که بازخوردهای خوبی بین منتقدان داشت. ناشر صوتی <<نوار>> نسخه صوتی این کتاب را با صدای بهناز جعفری، شیما جانقریان و راضیه هاشمی به مدت 6 ساعت و 34 دقیقه تنظیم و تولید کرده است. عقاید یک دلقک راوی : علی عمرانی نویسنده : هاینریش بل علی عمرانی بیشتر از 30 سال است که به شکل حرفه ای در عرصه صدا فعالیت می کند؛ از بازیگری در نمایشنامه های رادیویی گرفته تا متن خوانی، نمایشنامه خوانی و روایت قصه و داستان. تجربه بازیگری او در تئاتر و سینما و تلویزیون باعث شد همزمان به شهرت بصری هم دست پیدا کند؛ هر چند که در همان مصاحبه های اندک خود هم گفته چندان علاقه ای به دیده شدن به این شکل ندارد. از نقش های مهمش در تئاتر می شود به بازی در نمایش <<شب هزار و یکم>> به کارگردانی بهرام بیضایی اشاره کرد و همچنین مجموعه به یادماندنی <<نیمکت>> در تلویزیون به کارگردانی محمد رحمانیان. همچنین انبوهی نمایشنامه رادیویی که شنیدن آنها مهارتش در صداپیشگی را نشان می دهد. با شنیدن صدای او در یکی از نقش های <<کلیدر>> محمود دولت آبادی به راحتی می توان درک کرد که چه شناخت کاملی از فضا و کاراکترسازی دارد و تا چه حد به این مدیوم هنری مسلط است. انتخاب او در روایت رمان هم هوشمندانه بوده است؛ چون <<عقاید یک دلقک>> نوشته هاینریش بل بدون شک یکی از شاهکارهای ادبیات داستانی جهان است. ماجرای رمان از این قرار است که هانس به دلیل تفاوت مذهب با خانواده اش آنها را ترک کرده و به عنوان یک دلقک در یک سیرک مشغول به کار است. داستان از جایی شروع می شود که هانس در یکی از اجراهای خود زمین می خورد و از ناحیه زانو به شدت آسیب می بیند؛ به طوری که حرفه خود را از دست می دهد. هانس شنیر، شخصیت اصلی داستان، از یک دلقک معروف حالا به یک دلقک ساده و ازکارافتاده تبدیل شده است. <<عقاید یک دلقک>> نوشته هاینریش بل با ترجمه شریف لنکرانی به وسیله نشر جامی منتشر شده و این ترجمه بنای نسخه صوتی با صدای علی عمرانی بوده است؛ نسخه ای که ناشر صوتی آن، انتشارات <<نوار>> است و این کتاب گویا را در قالب زمانی 9 ساعت و 11 دقیقه تولید کرده است. شوکا راوی : آشا محرابی نویسنده : آشا محرابی اولین کتاب <<آشا محرابی>> ابتدای سال گذشته منتشر شد؛ فیلمنامه ای به نام <<شوکا>> که نشر مستوری آن را منتشر کرده بود. نسخه صوتی این کتاب هم توسط خود ناشر در مدت زمان یک ساعت و 32 دقیقه تولید و عرضه شد. اما درباره سابقه آشا محرابی در این عرصه باید گفت که تجربه های مختلفی در نمایشنامه خوانی رادیویی داشته و بی سابقه به این عرصه وارد نشده است. ازجمله می شود به نویسندگی های مختلف او در رادیو نمایش اشاره کرد. همچنین کارگردانی و اجرای نمایش هایی رادیویی نظیر <<جاده های ابری>>، <<باغ آبی>>، <<دره سبز>> و... کتاب <<شوکا>> به مذاق طرفداران این بازیگر هم خوش آمد؛ فیلمنامه ای با شروعی توأم با تعلیق و جذاب: <<روز/خارجی/خیابان - نادر و شوکا (چادری است) از محضر بیرون می آیند. صدای بوق ماشین ها. شوکا گیج است اما نادر بسیار پرانرژی. از خیابان شلوغ داخل کوچه ای خلوت می پیچند. نادر: خدا رو هزار مرتبه شکر... بدون حرف پیش، انگار گرفتاری هامون داره تموم می شه (متوجه حالت غیرعادی شوکا می شود) تو خوبی؟! شوکا: (مردد) خوبم.>> با این حال به نظر می رسد همچنان فیلمنامه مدیوم مناسبی برای روایت و ارایه نسخه صوتی نباشد، چون طبیعتا بین خوانش، هر صحنه نیاز به فضاسازی های تخیلی آنی در ذهن مخاطب دارد و ممکن است تقطیع های مختلف بین پلان ها یا سکانس ها، تمرکز شنونده را به هم بزند. قصه های مجید راوی : مهدی پاکدل نویسنده : هوشنگ مرادی کرمانی اول از خاطره جالب مهدی پاکدل درباره <<قصه های مجید>> شروع کنیم و بعد برسیم به بررسی این کتاب و آثاری که مهدی پاکدل در قالب کتاب صوتی خوانده است. موسسه نوین کتاب گویا <<قصه های مجید>> را همین امسال با مدت زمان حدود 8 ساعت منتشر کرد. مدیر این موسسه در مراسم رونمایی نسخه صوتی آن گفت: <<گویا زمانی که جناب کیومرث پوراحمد در جست وجوی پسربچه ای برای نقش مجید بودند، به مدرسه مهدی پاکدل می روند و مهدی کوچک آن زمان که کلاس دوم ابتدایی بوده، آرزو می کند مجید قصه ها شود اما فقط به دلیل جثه بسیار کوچکش پذیرفته نمی شود و مهدی باقربیگی عزیز که گویا دو سه سالی هم بزرگ تر بوده، برای این نقش انتخاب می شود. حالا پس از دهه ها مهدی پاکدل فرصتی دوباره پیدا کرد که نه تنها مجید، که روایتگر کل قصه های این پسر دوست داشتنی شود.>> البته اغلب علاقه مندان می دانند که <<قصه های مجید>> از همان اول هم صوتی بود چون هوشنگ مرادی کرمانی این قصه ها را برای رادیو می نوشت که به عنوان برنامه عید نوروز پخش می شد و هر روز یک قسمت از داستان های آن در استودیو خوانده می شد. در ادامه اما اجرای آن پنجشنبه ها روی آنتن می رفت و <<ژاله علو>> در این نمایش نقش <<بی بی>> را ایفا می کرد. با این حال شهرت فراگیر این کتاب به مجموعه تلویزیونی برمی گشت؛ مجموعه ای با کارگردانی کیومرث پوراحمد که در سال 1371 پخش شد. موسیقی خاطره انگیز آن هم کاری از زنده یاد ناصر چشم آذر بود که همچنان برای خیلی ها آشناست. اما درباره مهدی پاکدل باید گفت او قبل از <<قصه های مجید>> یک بار دیگر هم راوی نوجوان بوده؛ راوی روایت هولدن کالفیلد در رمان محبوب <<ناطور دشت>>. نسخه صوتی این کتاب که بنا به ترجمه احمد کریمی تولید شده 9 ساعت و 22 دقیقه است و همان موسسه (نوین کتاب گویا) آن را عرضه کرده است. از مهدی پاکدل در همان سال یعنی 1396، روایت یکی دیگر از آثار مشهور جهان یعنی <<صد سال تنهایی>> هم منتشر شد؛ نسخه ای با مدت زمان 17 ساعت و 20 دقیقه. ورنیکا تصمیم می گیرد بمیرد راوی : نیکی کریمی نویسنده : پائولو کوئیلو رمان <<ورنیکا تصمیم می گیرد بمیرد>> نوشته نویسنده مشهور برزیلی، پائولو کوئیلو، بارها در قالب نمایشنامه رادیویی و تئاتر روایت شده است. سال 96 هم موسسه <<نوین کتاب گویا>> با صدای نیکی کریمی آن را در مدت زمان 6 ساعت و 6 دقیقه به شکل صوتی تنظیم و تولید و منتشر کرد. انتخاب نیکی کریمی برای روایت این کتاب، انتخاب دور از ذهنی نیست؛ زیرا از بازیگران بامطالعه و اهل کتاب است؛ ضمن اینکه در عرصه ترجمه هم تجربه های زیادی دارد؛ از کتاب <<عشق زمان غم>> و <<نزدیکی>> نوشته حنیف قریشی گرفته تا <<آوازهایی که مادرم به من آموخت>> (زندگینامه مارلون براندو) و <<نور ماه بر درختان کاج>> (هایکوها). به همین علت طبیعتا با کوئیلو آشنایی داشته و شاید هم رمان را پیش از پیشنهاد روایت خوانده است؛ چون ماجرای جالب و جذابی دارد و هر کسی را وسوسه به خواندن می کند. رمان درباره دختری جوان و زیبا به نام ورنیکا است که زندگی معمولی دارد و مشکلی هم ندارد اما تصمیم می گیرد خودکشی کند: <<خودکشی با اسلحه، پریدن از روی ساختمانی بلند، خود را به دار آویختن، هیچ یک از این راه حل ها با روحیه لطیف زنانه او جور نبود. زن هایی که تصمیم دارند خودکشی کنند، از روش های پراحساس تری استفاده می کنند مثل بریدن مچ دست یا خوردن تعداد زیادی قرص خواب آور. شاهزاده خانم های مطرود و هنرپیشه های هالیوود نمونه های بسیاری از این انواع را فراهم آورده اند. ورنیکا می دانست که زندگی همواره منتظر لحظه مناسب اقدام است و این چنین هم شد. دو نفر از دوستانش در پاسخ به شکایت او از بی خوابی، هر یک دو بسته داروی قوی خواب آور، که بیشتر مورد استفاده نوازنده های باشگاه های شبانه بود، در اختیارش نهادند. ورنیکا یک هفته آن چهار بسته را روی میز کنار تخت خوابش گذاشته بود و به استقبال مرگ قریب الوقوع می رفت (کاملا بدون هرگونه احساسی) و با آنچه مردم زندگی می نامیدند وداع می کرد.>> (بخشی از کتاب)