روزنامه شهروند کد خبر: 150810 تاریخ خبر: ۱۳۹۷ دوشنبه ۳ دي سلبريتي‌ها مشاور بگيرند! هفته گذشته يكي از بازيگران سينما كه به تبليغ يك آمپول اقدام كرده بود، به دادسرا احضار شد و در نهايت از اقدام خود عذرخواهي كرد. در متن عذرخواهي وي آمده است كه: <<من از این که نمی دونستم تبلیغ دارو جرم محسوب می شود، بسیار متاسفم و بابتش هر مجازات قانونی را می پذیرم و احترام می گذارم! ولی از نیت خیرم آگاهم و پای آن ایستاده ام، اما یک چیزی که متوجه شدم این بود که کاش در آن ویدیو (که تبلیغ دارو بود) یک پزشک و متخصص همراه من بود. اشتباه خودم را برای ندانستن قانون می پذیرم، اما برای اثبات نیت و اطلاعات در مورد احیای معتاد هنگام اوردوز همچنان از اطلاع رسانی که کردم، دفاع می کنم، فقط کاش دقیق تر و تخصصی تر منتشر می کردم.>> در درجه نخست بايد گفت كه عذرخواهي از عمل اشتباه را به اما و اگر نبايد مشروط كرد، هرچه صريح و روشن باشد، به نفع فرد است، به علاوه نباید بعد از حضور در دادسرا اظهار شود، همان لحظه که همه گفتند این کار غیرقانونی است، باید فورا عذرخواهی می شد. همچنین انگيزه هاي فرد در ارتكاب يك تخلف گرچه مهم است، ولي در بسياري از موارد موضوعی فرعي محسوب مي شود. اين كه ايشان با هدف كمك به معتادان و جلوگيري از مرگ آنان دست به اين تبليغ زده يا آن كه هدف مادي انگیزه اصلي بوده است، در اصل ماجرا تغيير چنداني ايجاد نمي كند. اتفاقا اگر با انگيزه خير تبليغ كرده، نشان دهنده آن است كه حرمت اين انگيزه را نگه نداشته و خيلي سرسري و براساس توصيه كسان ديگري كه طبعا انگيزه مالي داشته اند، عامل چنين تبليغي شده است . بخش منفي ماجرا اينجاست كه ايشان مدعي است از منع تبليغ دارو و جرم بودن آن اطلاعي نداشته است. فرض مي كنيم كه اين ادعا درست باشد، ولي آيا نبايد سوال كرد هنگامي كه هيچ گونه تبليغ دارو را در رسانه هاي رسمي نمی بیند، چرا اين فقدان آگهی برای ایشان به عنوان پرسش مطرح نشده است؟ از خود نپرسیده که چرا چنين تبليغاتي فقط منحصر به رسانه هاي غيررسمي و فرامرزي است؟ صداوسيمايي كه از تبليغ پفك و چيپس نمي گذرد، چرا وارد تبليغ دارو نمي شود؟ به علاوه مگر مردم مي توانند خودشان خودسر دارو مصرف كنند که او تبلیغ آن دارو را کرده است؟ مگر ايشان بدون تجويز پزشك براي خودش دارو تجويز مي كند كه حالا دارد براي مردم دارو تبليغ و تجویز مي كند؟ اين حد از بي اطلاعي از سوی هنرمندي كه مي خواهد در نقش سلبريتي وارد عرصه عمومی شود و خير مردم را بخواهد، چيز عجيبي است و نشان مي دهد كه اين افراد ابتدا بايد دانش خود را تقويت كنند، سپس افرادي را به عنوان مشاور در کنار خود داشته باشند كه هيچ كاري را بدون مشورت آنان انجام ندهند. شايد ايشان توجه نداشته باشد كه اگر يك سلبريتي در غرب چنين حكمي و تبليغي را صادر كند و مردم به واسطه آن، از آن دارو استفاده كنند و دچار مشكل شوند، به راحتي از سوي همان مردم <<سو>> مي شود و خسارات دريافت مي كند. در دنياي جديد خيرخواهي امري ساده و شخصي نيست. سلبريتي هاي غربي كه وارد فعاليت هاي خيرخواهانه مي شوند، در ابتداي كار اقدام به راه اندازي نهادي مدني مي كنند و كارهاي خير خود را از طريق كارشناسان و به صورت نهادي پيش مي برند. اين مشكلي است كه در قضيه كمك به زلزله زدگان نيز شاهد بوديم. سلبريتي ها بايد فراتر از كمك به زلزله زدگان اقدام كنند. آنان مي توانند از طريق تاسيس نهادهاي خيريه و با رعايت اصول علمي و كارشناسي اقدام به كمك كنند، ولي اگر قرار باشد همه اقدامات آنان فردي و براساس فهم و درك شخصي خودشان انجام شود، نتيجه اي بهتر از اين نصيب جامعه نمي شود كه تبليغ گر غيرقانوني آمپول شوند و سپس چاره اي جز عذرخواهي براي فرار از مجازات نداشته باشند.