بابک مهد یزاد ه| از همان ابتد ا هم امید ی به ماند نش نبود . محمد ابراهیم خلیلی اگرچه سال گذشته با 11 رأی از 15 رأی شهرد ار رشت شد ، اما صاحب آرایی شناور و متزلزل بود . چون انتقاد ات از همان روزهای اول بر سر این شهرد ار غیربومی با مد رک تحصیلی غیرمرتبط با این پست پررنگ شد ه بود . از این رو عمر شهرد اری وی به یکسال هم نکشید و تنها 5 نفر از 11 نفر موافق ماند نش بود ند و مابقی رأی به استیضاحش د اد ند . استیضاح یک شهرد ار د یگر، آماری که د ر هیچ شهر پیشرفتهای د ر د نیا نمیتوان سراغ گرفت.
تغییر 17 شهرد ار و سرپرست شهرد اری د ر مد ت 14سال تنها بخشی از کارنامه شورای شهر رشت است؛ تغییراتی که باعث شد ه عبارت شهرد اران فصلی هم به کار برد ه شود . رشت با جمعیت ثابت 600هزارنفری و جمعیت شناور یکمیلیون و 200هزارنفری که د ر ایام گرد شگری به 2میلیون هم میرسد د ارای توان بالقوه توسعه و یکی از مستعد ترین شهرهای ایران برای ثروتمند شد ن است. شهری که زمانی به خاطر جاد ه ابریشم د روازه اروپا لقب گرفته بود و اینک قطب بزرگ برنج و د یگر محصولات کشاورزی و تولید نانو د اروهای ضد سرطان کشور و یکی از بزرگترین تولید کنند ههای فولاد کشور است. رشت همچنین به خاطر محصور شد ن بین د ریا، جنگل و کوه و بزرگ بود ن و مد رن بود نش، یکی از استراتژیکترین شهرهای شمالی ایران به لحاظ گرد شگری است. اما د ر عین حال این شهر رتبه د وم نرخ بیکاری د ر کشور را د ارد . بافت بومی شهر تغییر یافته است و رشتیهای قد یمی کوچ کرد هاند و مهاجران اطراف به مرکز آمد هاند . رشت د ارای بزرگترین شهرک صنعتی و د ر عین حال ورشکستهترین آن هم هست. همچنین باوجود سبز بود نش کمترین فضای سبز شهری را د ارد ، حتی کمتر از شهر کویری یزد . محیط زیستش هم د ر بحران به سر میبرد . از د و رود خانه به شد ت آلود ه «گوهر رود » و «زرجوب» که میزبان فاضلاب شهر است گرفته تا خیابانهای مملو از زباله، چهرهای ناشایست به این شهر زیبا و سرسبز بخشید ه است. خیابانهایی که با مشکل بزرگ چالهها و آسفالتهای نامرغوب و تعد اد زیاد سرعتگیر و ترافیک و آبگرفتگی هنگام باران د ستبهگریبان است. رشت د ر عین حال اولین خط اتوبوسرانی کشور را د اشته اما اکنون ضعیفترین و کمترین د ستگاههای حملونقل را د ارد . حال د ر شهری که خواهرخواند ه مسکو است اما با صد ها مشکل د ست به گریبان است چند عضو شورا مد ام میلشان میکشد که یکی را ببرند و یکی د یگر را بیاورند . د استانی که ظاهرا تمامی ند ارد و امان مرد م رشت را برید ه است. رشت به لحاظ بیثباتی صند لی شهرد اری رکورد د ار شهرهای بزرگ ایران است. از ابتد ای انقلاب با احتساب سرپرستها این شهر 22 شهرد ار به خود د ید ه است. یعنی به ازای هر یکسال و نیم، یک شهرد ار. سنتی که ظاهرا فقط مختص به آغازبهکار شوراها نیست و از د یرباز د ر این شهر وجود د اشته است. احمد رمضانپور، شهرد ار رشت د ر سالهای 63 تا 65 و نمایند ه مرد م این شهر د ر مجالس پنجم و ششم د ر گفتوگو با «شهروند » از روزهایی میگوید که با بعضی از اعضای شورای شهر از انتخاب شهرد ار سخن گفته بود : «به د وستان گفتم شهرد ار رشت باید ویژگیهایی د اشته باشد اما د ید م حرفم اثرپذیری ند ارد و مجبور شد م حرفهایم را د ر قالب مقاله به مرد م بگویم. یکی از آن ویژگیها این بود که شاید استاند ار و فرماند ار و مد یرکل غیربومی باشند اما شهرد ار یک شهر حتما باید بومی باشد . د ر رشت هم که آد م تحصیلکرد ه و باتجربه کم ند اشتیم. اما این حرفها نتیجه ند اد و آقای خلیلی شهرد ار شد . اما همانهایی که آن روزها پشت آقای خلیلی ایستاد ند و روی قضیه مد رک تحصیلیاش صحه گذاشتند کمتر از 10 ماه او را برکنار کرد ند . د رحالیکه این کار هم د رست نبود . چون آقای خلیلی و هر شهرد ار د یگری د ر این فرصت، کاری نمیتواند از پیش ببرد . ایشان د ر د فاعیاتشان گفته بود ند که فقط سه ماه شهرد ار بود ه. راست هم گفتند چون بود جه شهرد اری تازه به د ستش رسید و چند ماه هم باید سپری میشد تا با خصوصیات فرهنگی و مناسبات شهری آشنا شود . اما اعضای شورا به ایشان فرصت ند اد ند . د رحالیکه باید تحلیل کرد که د ر این وضع وخیم شهری رشت چقد ر شهرد اری به نام خلیلی سهم د ارد و چقد ر خود د وستان شورا و چقد ر نهاد های د یگر. د وستان که سال گذشته د ر انتخاب شهرد ار به توصیه من عمل نکرد ند اما بازهم به ایشان بهعنوان کسی که 30سال است د ر این شهر سابقه اجرایی و تقنینی و آموزشی د ارم و د یگر به د نبال پست و مقام نیستم، توصیه میکنم شهرد اری انتخاب کنند که بتواند فقط و فقط سهسال از وی د فاع و حمایت کنند .»
د روازه اروپا
رشت، د روازه اروپا، خواهرخواند ه مسکوی روسیه و ترابازون ترکیه، شهر فرهنگ، شهر سبز، شهر باران، شهر نعمت... امروزه بیش از هر زمان د یگری از قافله پیشرفت عقب ماند ه است و همچنان اسیر باند بازیها و سهمخواهیهای برخی از مد یران شهریاش است و وسوسه بود جههای هنگفت یک کلانشهر، مد ام قربانی میگیرد و صند لی مد یریت را نیز به خاطر سهمخواهی متزلزل ساخته است. د ر این میان این مرد مان خوشنشین و خوشپوش و خوشگذران رشتی هستند که هر روز زند گیشان سختتر از قبل میشود و با این حال باید شاهد جد ال بیوقفه شهرد اران غیربومی و شورای شهری با اکثریت غیررشتی باشند .