هشدار كه منفورترين مردم نزد خداوند كسى است كه سيره امامى را برگزيند ولى از كارهاى او پيروى نكند.
امام سجاد(ع)

ساغر صهبا
صبح کز چشم فلک اشک ثریا می‌ریخت
مهر دل آب رخم زآتش سودا می‌ریخت
آن سهی سرو خرامان ز سر زلف سیاه
دل شوریده‌دلان می‌شد و در پا می‌ریخت
چین گیسوی دوتا را چو پریشان می‌کرد
مشک در دامن یکتایی والا می‌ریخت
شعر شیرین مرا ماه مغنی می‌خواند
وآب شکر به لب لعل شکرخا می‌ریخت
در قدم‌های خیال تو به دامن هر دم
چشم دریا دل من لل لالا می‌ریخت
قدح از لعل تو هر لحظه حدیثی می‌راند
وز لب روح‌فزا راح مصفا می‌ریخت
چون صبا شرح گلستان جمالت می‌داد
از هوا دامن گل بر سر صحرا می‌ریخت
اشک از آن روی ز ما رفت و کناری بگرفت
کآب او دم به دم از رهگذر ما می‌ریخت
موج خون دل فرهاد چو می‌زد بر کوه
ای بسا لعل که در دامن خارا می‌ریخت
عجب ار مملکت مصر نمی‌رفت برود
زان همه سیل که از چشم زلیخا می‌ریخت
مردم دیده خواجو چو قدح می‌پیمود
خون دل بود که در ساغر صهبا می‌ریخت
خواجوی کرمانی