| برنا مسروری | روزنامه نگار |
عصر بود. مثل خيلى‌هاى ديگر نشسته بودم داخل اتوبوس تا به خانه برسم. براى رفع بيكارى مشغول تماشاى ترافيك بودم و بين خودمان باشد گاهى كه اتوبوس سرعت می‌گرفت نسبت به همه آن ماشين‌هايى كه در راه‌بندان مانده بودند - مخصوصا آن خيلى گران‌ترها! - احساس خوشبختى می‌کردم. چشم‌هايم حسابى سنگين شده بود، هرچند که عادت به خواب يا به قول بعضى از دوستان «چرتِ در حال حركت» را ندارم اما خميازه‌ها پشت سر هم مى‌آمدند و امانم را بریده بودند. در یکی از آن لحظه‌ها، درست بعد از نفس گرفتن، وقتی دهانم را باز كرده بودم تا خميازه بعدی را بكشم، نفسم به ناگاه بريد و خميازه‌ای كه در آستانه زاده شدن بود آن وسط در میانه راه معطل ماند و هرگز به سرانجام نرسید! یعنی اگر شما هم آن چیزی را كه من ديدم مشاهده می‌کردید فقط خدا مى‌داند به چه حال روزى مى‌افتادید. خمیازه که هیچ، براى لحظاتى حتى نفس کشیدن هم از یادم رفت! اما داستان چه بود؛ خطوط ويژه رفت و آمد اتوبوس‌ها را كه ديده‌ايد؟ حتما دیده‌اید. در واقع چون از ابتداى ساخت خيابان‌های شهر، فضاى مناسبی برای این خطوط درنظر گرفته نشده است، وضعیت طورى است كه در بیشتر مواقع دو اتوبوس به زحمت و با فاصله‌ای میلی‌متری از كنار هم مى‌گذرند. حال این میان شما جوانی حدوداً 30 ساله را تصور کنید كه درست در لحظه گذر 2 اتوبوس از کنار هم، سوار بر موتور قصد دارد با ويراژ از بين‌شان عبور كند. و البته ظاهراً آنقدر تمرين دارد كه این کار را بسان یک حرفه‌اى با کمترین تزلزل و بیشترین اعتماد به نفس ممکن انجام دهد. نمى‌دانم راننده اتوبوس براى شوخى يا گرفتن حال آن جوان فقط كمى فرمانش را چرخاند و او كه لابد به زعم خودش كار غلطى انجام نداده بود با فرياد فحشى را نثار راننده اتوبوس كرد و رد شد و احتمالا وقتى او به خانه رسيده و استكان چاي دومش را هورت می‌کشید قلب من و ديگر شاهدان اين صحنه هیجان‌انگیز به تپش نرمال خود برگشته بود. در اين نكته كه بعضى از جوانان به هيجانی بیش از حد نرمال – که طبیعتاً با بازى كامپيوترى يا رفتن به سينما تخليه نمى‌شود – احتیاج دارند هیچ ترديدى نيست، اما آيا امكان برخورد جدى‌تر با خطاها و قانون‌گريزى‌هاي این چنینی که زمینه به خطر انداختن جان بسیاری از مردم را فراهم می‌کند وجود ندارد؟ این میان نمی‌خواهم چشم را بر شیوه غير اصولی رانندگی بعضى از راننده‌های اتوبوس که حاصلی جز خسارت‌های غیرقابل جبران جانی برای مسافران این وسیله نقیله عمومی به همراه نداشته است ببندم کما اینکه موارد بسیاری نیز برای مثال آوردن وجود دارد، اما بياييم حداقل با کنترل و نظارت بر اجرای واقعى و عملی قانون منع ورود موتورسواران به خطوط ويژه عبو و مرور اتوبوس‌ها، از احتمال به خطر افتادن جان مسافران بینوا، شخص راننده اتوبوس و حتی موتورسواران عزیز بی‌اعتنا به قوانین ترافیکی و انسانی تا حد ممکن بکاهیم.