نشریه نشنال چاپ امارات نوشت: چشم‌انداز اقتصادی و ژئوپلتیک، استراتژیک و نظامی ایران در سال 2017 برای دولت ایران درخشان به نظر می‌رسد؛ اما وضع تا زمانی که تنش‌های منطقه‌ای هنوز وجود دارد، چندان مشخص نیست.
در سال جدید وضع اقتصادی ایران و نفوذ منطقه‌ای‌اش همچنین استقرار قدرت سخت و توسعه نظامی ایران احتمالا تشدید خواهد شد. بعد از توافق هسته‌ای سال گذشته ورود ایران به اقتصاد جهانی نیز افزایش بیشتری خواهد داشت. ایران دومین اقتصاد بزرگ در خاورمیانه و شمال آفریقاست. این کشور هجدمين اقتصاد بزرگ دنیاست. این کشور دومین کشور منطقه بعد از مصر از لحاظ جمعیت است و شانزدهمين کشور پرجمعیت جهان است؛ جمعیت ایران 82.8میلیون
نفر است.
به عبارت دیگر افزایش درآمد‌های مالی ایران به تغییر قطب‌های بنیادین منطقه و سیاست خارجی خواهد انجامید. در حالی‌که آمریکا و دیگر قدرت‌های غربی در مورد دخالت در سوریه یا دیگر درگیری‌ها در منطقه مصمم به نظر نمی‌رسند ایران در عوض احتمالا نقش نظامی‌اش را پررنگ‌تر خواهد کرد. این مسأله به همکاری‌های استراتژیک ایران و روسیه قوت بخشیده و آنها را در پیگیری اهداف‌شان در منطقه مشتاق‌تر می‌کند.
تا زمانی که نفوذ منطقه‌ای ایران و نقش نظامی‌اش رو به افزایش است، تهران از ایجاد تعادل بین قوا در عراق و سوریه و یمن ناتوان است. توافق هسته‌ای احتمالا سر جای خود باقی می‌ماند حتی اگر دولت جدید آمریکا با آن مشکل داشته باشد. دیگر کشورهای امضا‌کننده توافق به این قرارداد هسته‌ای پایبند می‌مانند. کشورهای متعدد اروپایی مشتاقانه آماده افزایش تجارت با ایران به‌ویژه در حوزه نفت و گازند.
تنها تغییر محتمل، تغییر در مناسبات ایران و آمریکاست که احتمالا به افزایش تنش‌های گفتاری خواهد انجامید؛ اما این بعید است که این تنش‌ها پیامدهایی در سطح ژئوپلتیک، استراتژیک یا حتی اقتصادی داشته باشد و به منافع ایران آسیبی وارد کند. انتخابات ریاست‌جمهوری ایران به‌زودی برگزار خواهد شد و با وجود انتقادات تندرو‌ها، اما هنوز مردم از روحانی حمایت می‌کنند و این به وضوح به معنای دادن شانس دو دوره‌ای‌شدن به او است.