| علی‌اکبر محمدخانی| کلاس اول ابتدایی معلم‌مون ازینا بود که کلی خرج می‌کنند تا شبیه صمد بهرنگی بشند. این بابا همون روز اول منو کشوند پای تخته گفت: می‌دونی به چه طبقه اجتماعی تعلق داری؟ گفتم: نه والا.
گفت: تو پرولتاریا هستی، تکرار کن، پرولتاریا. حالا من هرچی زور می‌زدم، نمی‌تونستم بگم. اون هم که دید من با زبون خوش به آگاهی طبقاتی نمی‌رسم، با شلنگ آن‌قدر زد توی کله‌م تا از حال رفتم. بعد هم که به هوش اومدم، گفت: فردا با بابات میای مدرسه. من هم فردا با بابام رفتم مدرسه. معلم به بابام ‌گفت: این بچه چرا آن‌قدر خنگه.
آخه یه پرولتاریا گفتن کاری داره؟ که بابام بنده خدا از دهنش دررفت و گفت: بِبَقچید، پلو چی چی؟ هیچی معلم هم عصبانی شد من و بابامو ُبرد سرِ صف، جلوی بچه‌ها آن‌قدر فلک کرد تا به آگاهی طبقاتی رسیدیم. واقعا چرا تلفظ این پرولتاریا آن‌قدر سخته؟