یونسکو، در سال ۱۹۹۴، پنجم اکتبر برابر ۱۳مهر را «روز جهانی آموزگار» اعلام کرد. این روز هماکنون در بیش از یکصد کشور جهان، و بهویژه در درون مدرسهها، جشن گرفته میشود. امسال و سال گذشته علیاصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم، در کاری ارزشمند، به فراخور و گرامیداشت این روز – البته پس از سالها، که وزارتخانه آموزش و پرورش درباره آن خاموش بود - پیام داد. در بخشهایی از پیام امسال فانی میخوانیم: «روز جهانی معلم» برای ملل مختلف، یادآور این مهم است تا مبادا فراموشمان شود که رشد علوم مختلف و گسترش فناوریهای نوین وامدار حضور معلمانی است که روزگاری، افقهای نو را در برابر ذهن کودکان گشودهاند. در جهان امروز حضور میلیونها کودک محروم از آموزش، ضرورت نیاز به معلم را برای تحقق حق برخورداری از آموزش و یادگیری را بیش از پیش نمایان میسازد. گرامیداشت روز جهانی معلم اقدامی نمادین است تا دولتها و ملتها در توسعه و گسترش «آموزش عمومی و رایگان»، «تضمین کیفیت آموزشها»، و «ارتقای سطح برنامههای حمایتی از معلم» اهتمام جدی داشته باشند. روز جهانی آموزگار، که در فرآیند پیچیده و بزرگ «جهانیشدن» معنا و مفهوم مییابد، سمبل و نشانهای است از آموزش جهانی با تأکید ویژه بر پایه اساسی آن: آموزگار. آموزگاری با اندیشه و دلنگرانیهای جهانی، آشنا با چالشهای فرهنگی - اجتماعی دنیای نوین و برخوردار از شرایط استاندارد جهانی کار و معیشت یک آموزگار. روز جهانی آموزگار، اشاره به آموزگار جهانی دارد. کسی که جهانی میاندیشد. به شاگردش حقوق و اخلاق جهانی میآموزد: حقوقی مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر و اخلاقی استوار بر ارکانی همچون «فرهنگ همبستگی و عدالت اجتماعی و اقتصادی، فرهنگ عدم خشونت و احترام به هر شکلی از حیات، فرهنگ تساهل و راستگویی، فرهنگ حقوق مساوی برای جمیع انسانها.» اما، بهراستی، بزرگترین پیام روز جهانی آموزگار، برای من آموزگار ایرانی، چه میتواند باشد؟ یعنی روز جهانی آموزگار، هماکنون و در این زمانهای که ما در آن زندگی میکنیم درباره چه چیز مهمی به آموزگار ایرانی هشدار میدهد و آن را یادآوری میکند؟ روز جهانی آموزگار، از آموزگار و آموزش و پرورش جهانی سخن میگوید، آموزگار ایرانی، هماکنون، برای جهانیشدن و برای ورود به جهان نوین، و از آن میان جهان نوین آموزش، به چه چیزهایی نیاز دارد؟ میتوان گفت که پیش از هر چیز، ما به زبان و اندیشهای جهانی نیازمندیم. همانا که زبان جهانی، پیشنیاز اندیشه جهانی است. یکی از بزرگترین ضعفهای بیشتر ما آموزگاران ایرانی این زمان، ندانستن زبان انگلیسی است. پیام روز جهانی آموزگار، برای آموزگار کنونی ایرانی، بایستی چیزی در این مایهها باشد: «آموزگاران، زبان انگلیسی را فراگیرید!»